|
miss call สุดท้ายของชีวิตแม่ ใครอยากคิดถึงแม่ ลองเข้ามาอ่านกันค่ะ
ความรู้สึกของน้องคนหนึ่งที่บรรยายออกมาจากใจ ในขณะที่....
> >ผมก็เป็นเช่นเด็กวัยรุ่นทั่วๆไปเรียน เที่ยว นอน กิน
> >ดึกๆผมก็โทรคุยกับแฟนของผม ซึ่งทั้งหมดเหล่านี้มันก็เป็นกิจวัตรประจำวันของผม
> >และผมก็เชื่อว่าใครๆเค้าก็ทำแบบนี้กัน จ้า ตัวเอง วันนี้กินข้าวรื้อยาง
> >กินกับอะไรบ้าง แล้วตอนกินตัวเองคิดถึงเค้ามั้ยเนี่ย รู้มั้ยตัวเอง
> >ถ้าเค้าเป็นผีเนี่ย เค้าอยากเป็นกระสือที่รักจะได้เห็นใจไงตัวเองวางก่อนดิ
> >ก่อนดิ ประโยคต่างๆที่ผมได้คิดและคัดสรร เตรียมพร้อมมาต่างๆก่อนโทร
> >
> > เอ้อ เกือบลืมไปอีกอย่าง
> >กิจวัตรอีกอย่างนึงของผมก็คือ แม่ของผมมักชอบโทรหาผมทุกวัน
> >ตอนนี้ลูกอยู่หอรึยังเย็นนี้กินข้าวอิ่มมั้ยวันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง
> >อย่าไปเที่ยวที่ไหนไกลนะ โธ่!คำถามเดิมๆ ผมก็ตอบ> >ไปแบบเดิมๆ
> >แม่ผมก็ไม่เบื่อซักทียังคงโทรหาผมเป็นประจำ โชคดีที่ผมพยายามตัดบทคุย
> >ผมกับแม่น่ะคุยกันไม่กี่นาทีก็วางแล้วก็มันไม่มีอะไรจะคุยจะให้ผมทำยังไง
> >
> >จนกระทั่งวันนั้น ตัวเองตอบเค้าได้รึยังว่ารักเค้ามั้ยเร็วๆสิ
> >เค้ายังอุฒส่าห์บอกรักตัวเองไปแล้วนะ
> >แล้วยังจะใจร้ายไม่บอกรักเค้าอีกหรอติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
> >เสียงจากโทรศัพท์บอกผมว่ามีสายซ้อน ผมมองไปที่หน้าจอมันขึ้นชื่อว่าHome โธ่
> >แม่โทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย ผมไม่สลับสายผม
> >ผมยังคงคุยกับสุดที่รักของผมต่อไป
> >เพราะผมรู้ว่าสิ่งที่แม่จะคุยกับผมก็คงเป็นประโยคเดิมๆและนั่นก็เป็นโอกาสสุดท้าย
> >ที่ผมจะมีโอกาสฟังเสียงของแม่
> >
> >หลังจากนั้นไม่นานทางญาติของผมโทรมาแจ้งผมว่า
> >เมื่อคืนนี้บ้านของผมถูกขโมยเข้าและแม่ของผมขัดขืนและได้ต่อสู้กับโจร
> >จึงถูกโจรใช้มีดแทงเข้าที่ท้อง แม่เสียชีวิตเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว
> >ญาติของผมเล่าอีกว่าตอนไปพบศพแม่นั้น ในมือของแม่กำโทรศัพท์ไว้แน่น
> >และเบอร์โทรออกล่าสุดของเธอไม่ใช่โทรแจ้งตำรวจหรือเรียกรถพยาบาล
> >แต่แม่เลือกที่จะโทรหา ผม
> >สิ่งสุดท้ายในชีวิตที่แม่ผมเลือกที่จะทำคือโทรศัพท์หาผมเพื่อฟังเสียงของผม
> >
> >วินาทีนั้นน้ำตาของผมไหลอาบแก้ม ผมพูดอะไรไม่ออก มือและตัวของผมสั่น
> >วันนั้นผมเลือกที่จะคุยกับแฟนผม
> >ดีกว่าที่จะคุยกับแม่ของผม ผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่คุยกับผมเป็นคนแรกในชีวิต
> >ผู้หญิงคนเดียวที่ผมสามารถที่จะคุยกับเธอได้ทุกเวลา
> >โดยที่ผมไม่ต้องเตรียมบทพูด ใดๆ ไม่ต้องกังวลว่าเธอจะประทับใจหรือไม่
> >ไม่ต้องมีมุข ไม่ต้องมีคำหวานใดๆ คนเดียวในโลก
> >ที่โทรมาหาผมเพียงแค่ฟังผมพูดประโยคเดิมๆ
> >คนเดียวในโลกที่ไม่ว่าโทรศัพท์เธอจะโปรโมชั่นแพงแค่ไหนก็ยังโทรหาผมและคนเดียวในโลกที่เลือกคุยกับผมในวินาทีสุดท้ายในชีวิต
> >
> >ในบางครั้งประโยคที่ว่า ไม่มีคำว่าสาย หากเราคิดที่จะแก้ตัว
> >มันก็ไม่เป็นความจริงเพราะบางปรากฏการณ์ในโลกเกิดขึ้นได้แค่ครั้งเดียว
> >อาจเป็นเพราะเวรกรรมของผม หลังจากนั้นไม่นานแฟนผมที่ผมใช้เวลาคุยกับเธอ
> >วันหลายๆชั่วโมงคุยกับเธอก็ทิ้งผมไป วันนี้ผมเริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น
> >หลายๆอย่างที่คนส่วนใหญ่ทำมิได้หมายถึงสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป
> >เพราะตัวเราเท่านั้นที่เป็นผู้ต้องรับผลการกระทำของเราเองเราจะรู้ว่าสิ่งใดสำคัญ
> >ก็ต่อเมื่อเราต้องเสียมันไปทุกวันนี้ผมนั่งมองโทรศัพท์
> >รอที่จะตอบคำถามเดิมๆให้ผู้หญิงคนหนึ่งฟัง แต่ผู้หญิงคนนั้นคงไม่มีอีกแล้ว
By : daokwang Date : 11 Aug 2007 18:12  
|
