" เจ้าหญิงเดียวดายกับเจ้าชายมาเฟีย " ( ตอนที่ 2 )
''ตอนที่2 ค่ะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ''
''เฮ้! ยัยปาล์ม ชั้นนึกว่าแกจะไม่มาแล้วนะเนี่ย ขืนว้นนี้ถ้าแกไม่มาแกซวยแน่''
''ซวยอะไร ทำไม!ไม่มาไม่กี่วันนี่จะทำให้โลกเดือดร้อนเลยรึไง''
''ไม่ใช่! ก็ว้นนี้ต้องส่งรายงานยัยอ.กอริลล่าหน้าผีไงล่ะ รีบๆลอกล่ะไม่งั้นแกตายแน่'' ตองส่งรายงานของตัวเองให้เพื่อนลอก พร้อมมองหน้าปาล์มด้วยสีหน้าที่แปลกใจ
''ยัยปาล์ม..วันนี้แกดูแปลกๆนะ ดูสดใสขึ้นนะมีอะไรดีๆรึไง บอกมั่งดิ''
''ก็ไม่ได้มีอะไรนี่..บางทีชั้นว่าที่แกพูดมันก็ถูกของแกว่ะ ตอนนี้ชั้นกำลังทำใจอยู่'' ปาล์มพูดกับตองด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ทำให้ตองเบาใจที่เพื่อนเลิกหมกมุ่นอยู่กับอดีตคนรักซะที
ตอนพักกลางวัน..ผู้หญิง2-3คนเดินเข้ามาหาตองและปาล์มด้วยใบหน้าดีใจ
''เป็นไง..ไอ้ปาล์มไม่มาตั้งหลายวัน โลกสงบขึ้นเยอะเลย แกมาวันนี้โลกวุ่นวายอีกแล้ว'' เพื่อน1ใน3คนพูดขึ้น
''อ้าว! เท เบญ พลอย มาพอดีไปกินข้าวกัน หิวจะตายอยู่แล้ว''
''แหม..ไม่มาตั้งหลายวัน งั้นทำโทษเลี้ยงข้าวทุกคนละกัน เป็นห่วงแทบแย่ แต่แม่คุณดันทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยนะยะ''
เท เบญ พลอย เพื่อนต่างห้องของปาล์ม เคยสนิทกันมากแต่ต้องกัน มีเพียงปาล์มกับตองที่ได้อยู่ห้องเดียวกัน
''กรี้ด!......พี่แอน น่ารักจัง มองดูกี่ทีก็ยังน่ารักเหมือนเดิม'' เบญพูดขึ้น
พร้อมกับมองนักเรียนกลุ่มหนึ่งที่นั่งคุยกันอยู่ร้านไอติม
''ไหนๆ พี่แอนเหรอ นั่นสิน่ารักดีนะ อย่าไปกรี้ดเลยยัยเบญ คนหน้าตาดีมักมีแฟนแล้ว''พลอยพูดกับเบญเพื่อเตือนสติเบญ
''ใครเหรอ!พี่แอน..เอาแต่พากันกรี้ดตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว'' ปาล์มพูดขึ้นแล้วหันไปมองในสิ่งที่เพื่อนๆกำลังสนใจอยู่ แต่ไม่เจอใครอยู่ตรงนั้นแล้ว
''ไม่เห็นมีเลย ใครที่พวกแกพูดถึง''
''ยัยบ้า!เอาแต่กินอยู่นั่น หลับหูหลับตากินอยู่นั่น เค้าไปถึงไหนต่อไหนแล้ว'' เพื่อนๆพูดแล้วพากันหัวเราะปาล์มอย่างสะใจ
''แล้วตกลง พี่แอนอะไรเนี่ยเป็นใครกันน่ะ'' ปาล์มถามด้วยความแปลกใจ
''อ๋อ! พี่แอนเป็นนักเรียนใหม่น่ะสิ เพิ่งย้ายเข้ามาได้สองวัน'' เทบอก
''มีคนชอบเยอะแยะเลย ก็เพราะหน้าตาดีน่ะสิ เล่นกีฬาก็เก่ง''ตองกล่าวสมทบ
''แหวะดีแต่หน้าตาล่ะสิ นิสัยคงไม่ได้เรื่อง''
''โถ..ใครจะไปเหมือนไอ้คุณหนิงอดีตสุดเลิฟของแกล่ะนังปาล์ม เก่งทุกเรื่องรึไงแกถึงอาลัยอาวรณ์มันขนาดนั้น'' พลอยพูด ตองยกมือขึ้นทำท่าจะตบปากพลอยเพื่อเตือนสติ
''ช่างเถอะตองมันคงเหมือนที่ยัยพลอยพูดนั่นแหละ ไม่เป็นไรอดีตมันก็คืออดีต''ปาล์มพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ทำให้ เท เบญ พลอย ตอง งงกับความเปลี่ยนไปของเพื่อน
''น้องครับ..คนนั้นชื่ออะไรเหรอ''
''ชื่อปาล์มค่ ะทำไมเหรอคะ''
''เอ่อ..พอดีเพื่อนพี่ชื่อนิคนะ มันชอบน้องเลยให้มาขอเบอร์''
''ค่ะ..06-767xxxx''
''ขอบคุณครับ''
''แหม..เสน่ห์แรงเหลือเกินนะเพื่อนเรา ''ตองพูด
''โห!รายที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย วันนี้มากี่คนแล้ว กะจะคบให้หมดทุกคนเลยเหรอยัยปาล์ม''เพื่อนๆพูดแล้วก็มองหน้ากันด้วยความสงสัย
''ไม่เป็นไร..ห้วใจชั้นมีไว้แจก ให้ไปงั้นแหละไม่ได้คิดอะไร''
''ปาล์มมันคงเสียสติ หรือไม่ก็คงบ้าไปแล้วแน่ๆ''เบญพูด
''อกหักแค่นี้ มันทำให้แกเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย''เพื่อนๆต่างสงสัย
วันต่อมา เมื่อหมดคาบสอง
''หมับ?!..น้ำจ๋า'' ปาล์มหยอกล้อเพื่อนร่วมห้องที่ชื่อน้ำเหมือนอย่างเคยทุกวัน พร้อมกับยื่นมือไปจับหน้าอกอันแบนราบเรียบเพราะถูกรัดไว้ของน้ำ
น้ำเป็นผู้ฉิงอีกคนที่ถูกปาล์มแกล้งบ่อยๆจนรำคาญ
''ไอ้ปาล์ม ลามกจกเปรตได้ทุกวี่ทุกวันเลยนะ จับทำไมนักหนา มันมีอะไร''
น้ำบ่นแล้วทำหน้างอ
''ก็ไม่มีอะไร..อยากรู้เฉยๆว่าที่ถูกรัดไว้น่ะ มันใหญ่มั้ย''
''ไอ้บ้า..โรคจิตรึไง โกรธแล้วนะ''
''ไม่เอาน่า..อย่าไปแกล้งมันเลยสงสารมัน''ตองพูด
''เอ้อ! ปาล์มไอ้เบญบอกให้ไปหาที่ห้องแน่ะ''ปาล์มเดินไปที่ห้องเบญ
ขณะที่กำลังคุยอยู่กับเบญ สายตาปาล์มก็มองไปเห็นใครคนหนึ่งยืนหันหลังคุยกับเพื่อนโต๊ะตรงข้ามเบญ เธอคิดว่าเป็นไอ้น้ำที่เธอชอบแกล้งบ่อยๆ พรางคิดในใจว่า ทำไมไอ้น้ำมาอยู่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ไวเท่าความคิด ปาล์มยื่นมือไปจับหน้าอกคนที่เธอคิดว่าเป็นไอ้น้ำ
''หมับ!..............'' คนๆนั้นตกใจแล้วหันมา
''เพล้ง?!...........''
คนๆนั้นไม่ใช่ไอ้น้ำอย่างที่เธอคิด แต่เป็นใครก็ไม่รู้ที่เธอไม่เคยเห็นหน้า
ปาล์มวิ่งหนีออกมาสุดชีวิต นึกอยู่ในใจว่างานนี้ตายแน่ๆ พอมาถึงห้อง เธอรีบซุกตัวเข้าไปนั่งอยู่ใต้โต๊ะทันที
''เฮ้ย! ปาล์มแกเป็นไรวะ เจอผีมาเหรอ'' ตองถาม
''ปล่าว..คือว่าเราไปจับนมใครก็ไม่รู้ ไม่เคยรู้จักมาก่อน'' ปาล์มตอบเสียงสั่นทำให้ตองหัวเราะลั่น
''โรคจิตจริงๆไอ้ปาล์ม ไปทำยังงั้นได้ไง'' ตองยังไม่หยุดหัวเราะ
''ก็เรานึกว่าไอ้น้ำนี่นา จับแล้วความรู้สึกก็เหมือนไอ้น้ำด้วย'' ปาล์มตอบอายๆ
''นี่...ปาล์ม..ใช่คนนั้นรึเปล่าที่แกไปจับเค้าน่ะ'' ตองชี้ไปที่โต๊ะไอ้น้ำ ซึ่งมีคนแปลกหน้านั่งอยู่
''ตอง..พูดเป็นเล่นน่ะ ไม่ตลกเลยนะ''
''ก็ไม่ได้พูดเล่นไง...มาดูสิใช่รึเปล่า แต่เราว่าใช่นะ'' ตองยังไม่หยุดหัวเราะ
ปาล์มโผล่หน้าขึ้นมาจากใต้โต๊ะ เพื่อดูว่าใช่รึเปล่า
''...............................?!''
''โปรดติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ..''

By : poopang    Date : 11 Nov 2006 14:24