|
มันคงเป็นความรัก .. # 23
สายตาพนักงานหลายคนมอง เห็นจนชินตาแล้วผู้หญิงร่างเล็กๆแวะมาทานข้าวที่นี่ทุกวันตอนเย็น เป็นเวลาสองอาทิตย์แล้ว และเย็นนี้ก็เช่นกัน ที่เก่าเวลาเดิม
กิฟท์เปลี่ยนมาใส่ชุดจั๊มสูทเข้ารูป พร้อมผูกผม โชว์ลำคอขาวเนียน และ รองเท้าส้นสูง แต่งหน้าอ่อนๆให้ใบหน้าที่ดูหวานปนเปรี้ยวเด่นขึ้นอีก
" มาอีกแล้ววันนี้อยากทานอะไรดีคับคนสวย " พิชเดินยิ้มออกมาจากห้องครัว เมื่อพนักงานมาบอกว่าสาวคนเดิมมาหา
กิฟท์นั่งยิ้มกว้าง รอยยิ้มระบายเต็มใบหน้าอย่างเก็บไม่อยู่การที่เธอได้แค่มาเห็นหน้าพิชทุกวันคงเพียงพอแล้ว เธอไม่ได้คิดนอกใจพี่ซันนี่สักหน่อย และ ไม่ได้ทำอะไรผิด คิดว่านะ
" มีอะไรให้ทานละคะคุณเชฟสุดหล่อ "
" คิดไม่ออก ฮ่าๆ เอาเมนูไปแทะเล่นก่อนนะ " พิชเดินวนออกมาหากิฟท์ที่นั่งอยู่ ด้านนอกของเคาเตอร์
พร้อมมานั่งข้างคอยแนะนำเมนูต่างๆ ถ้าให้คนอื่นมองก็คล้ายข้าวใหม่ปลามันคู่รักกระหนุงกระหนิง
พิชเองก็ยอมรับกับหัวใจตัวเองว่า เขาได้เปิดใจให้อีกคนเข้ามาแล้ว หลังจากที่ฟังเรื่องทั้งหมดจากปากกิฟท์ แต่ก็ไม่หมดทั้งใจ เพราะพิชรู้สึกว่าทั้งหมดใจ ในคำว่ารัก เขาแทบจะมอบให้กับผู้หญิงที่ชื่อแพรไปหมดแล้ว การคบกันแบบไม่ก้าวก่ายก็เป็นส่วนดี เขามีมุมของเขาไว้คิดถีงแพรตลอดเวลา
พิชขยับตัวเข้ามาใกล้จนกิฟท์เองก็รู้สึกเหมือนอีกคนโอบกอดเธอไว้กลายๆ เพราะเธอนั่งเก้าอี้ที่สูง เพื่อให้รับกับเคาเตอร์บาร์ ส่วนพิชยืนข้างหลังเอื้อมมือมาจับเก้าอี่ไว้
" มองหน้าทำไม คิดว่าจะกอดหรอ " พิชอดใจแซวแหย่อีกคนไม่ได้ตามประสา ทั้งที่สายตายังมองเมนูอยู่แต่ก็พูดให้ใบหน้ากิฟท์เปลี่ยนเป็นสีแดงชัดเจนขึ้นเรื่ิอยๆ
" ไม่่คิด แต่อยากให้ทำเลยมากกว่า " กิฟท์ตอบกลับ พิชอดเหล่มองไม่ได้
พร้อมกับเลื่อนระดับมือลงมาให้อยู่ตรงเอว ชุดจั๊มสูทที่ใส่ก็แอบเว้าเอวเล็กน้อย โชว์ผิวขาวเนียนๆซะด้วย
หมับ ...
" โอ๊ย ! พิช " กิฟท์เรียกพิชเสียงเขียว ก็ตานี่ กลับดึงเนื้อยุ่นๆตรงเอวเธอออกมานะสิ
" ฮ่า ๆ คิดว่าจะกอดหรองัย " พิชแอบขำ
" อืมสิ คิดว่าจะกอด น่างอนมาก งอนแล้ว " กิฟท์กับพิชยืนเถียงกัน หยอกกัน
สายตาจอมที่เดินเข้าร้านกวาดตามองผ่านๆ และก็สะดุดที่คนสองคนในมุมเล็กๆ
" มาอีกแล้ว " จอมบ่นเบาๆ วันนี่เขาเข้าร้านสายเพราะแวะรับหลินจากที่ทำงาน
" เอ้า หยุดทำไม " หลินงง เมื่อเห็นคนเดินนำหยุดยืนนิ่งซะงั้น
" ดูนั่นสิ มาทุกวันเลย " จอมส่ายหัวเซ็งๆงานนี้ต้องมีคุยกันบ้างแล้วล่ะ ไอ้พิชเอ้ยยย อยากเจ็บอีกหรอวะ ถึงใครจะลืมเลือนเรื่องราวสมัยเด็กมอปลายแต่จอมก็จำได้แม่นยำ
จอมเดินนำหลินมาหยุดยืนตรงเพื่อนสองคน ที่ยังล้อกันจนน้ำหูน้ำตาไหล ใจอ่อนอีกแล้วสินะกู แค่เห็นรอยยิ้มใสๆของไอ้พิช เห็นว่ากิฟท์ทำให้พิชยิ้มได้เหมือนเดิม เขาก็ดีใจ แต่จะดีกว่านี้ ถ้ากิฟท์เลิกกับพี่ซันนี่อะไรนั่น
พิชอ่านสายตาจอมสักพักก็รู้ทัน ความคิดอีกคน อย่างง่ายดาย
" กินอะไรมายัง " พิชหันมาถาม ทั้งหลินและจอม
" เรียบร้อยแล้ว " หลินเป็นคนตอบคำถาม พร้อมสะกิดจอมที่ยืนส่งสารทางสายตาให้พิช
" พี่หลินอยู่กับกืฟท์ก่อนนะฮะ เดี๋ยวจอมขอคุยกับพิชเรื่องบัญชีแป๊ปนึง " จอมเอ่ยขอตัวแล้วลากเพื่อนเดินเข้าห้องครัวพร้อมเดินทะลุออกหลังร้านทันที
ปึกๆ เสียงจอมเคาะซองบุหรี่ พร้อมหยิบมาสูบ และยื่นให้พิช ซึ่งยืนสั่นหัว
" ยังไงวะ ว่าจะถามๆ ก็เห็นมาทุกวัน " จอมยิงตรงเข้าประเด็น
พิชพิงหลังกับกำแพง ด้วยท่ายืนสบายๆ
" ไม่รู้วะ คุยด้วยแล้วสบายใจดี แค่นั้นมั้ง " พิชตอบง่ายๆ ก็เขาคิดง่ายๆนี่นะไม่ซับซ้อน
" ไม่กลัวเจ็บอีกหรอวะ ? กิฟท์มันมีแฟนแล้วนะ " จอมยิงลูกที่สอง ไหนๆจะถามก็ต้องถามให้หมด
" ไม่หว่ะ มีภูมิคุ้มกันแล้ว ขำๆสนุกๆ พอกิฟท์กลับ ก็จบกัน แบบนี้เป็นไงชีวิต " พิชยิ้ม
" เฮ้อ ก็ดีมึง ! แต่กูจะเตือนอย่างนะ ..." จอมเว้นวรรคคำพูด พิชขมวดคิ้วถามทางสายตา พยายามคาดเดาคำพูดที่จะหลุดออกจากปากจอม
" รถไฟชนกันมั้ย วันนี่ เด็กมึง .. เครื่องลงนี่หว่า " จอมเอ่ยถึงบุคคลที่สาม ที่พิชลืมไปชั่วพริบตา คนที่กำลังคุยๆเล่นๆกันอยู่ตอนนี้ คืนนี้เครื่องลง ลงแล้วสินะ พิชยกนาฬิกาบนข้อมือมาดู
" ชิบหาย ! " พิชพูดสั้นๆ แล้วก็ยิ้ม
" อ้าว มึงยิ้มอะไรวะ ป่านนี่ แอร์ คุณนายลากกระเป๋าเข้าร้านแล้วมั้ง " จอมถามแบบงงๆ และ แอร์ คือชื่อของสาวที่กำลังพูดถึง สวยตัวเล็ก เอาใจเก่ง ช่างอ้อนตามแบบฉบับที่พิชชอบเป๊ะ
" ก็ช่างมัน แต่ละคนจะได้รู้ว่าใครควรอยู่ฐานะไหน ถ้าวันนี้คือวันของแอร์ เดี๋ยวฉันก็คงต้องอยู่กับแอร์หว่ะ "
พิชตบไหล่เพื่อนรัก สองทีพร้อมเดินเข้าร้านไป จอมตามมาติดๆ นั่นไง ว่าแล้ว สาวร่างสูงหุ่นดีในชุดทำงานสายการบินแห่งหนึ่ง นั่งรออยู่ใกล้ๆ หลินกับกิฟท์
ทันทีที่พิชเปิดประตูเข้ามา สายตาก็เห็นคนสวยพอดี ถึงแม้คนตรงหน้าจะทำหน้างงๆว่า ที่ประจำที่สามารถมองเห็นสุดหล่อทำงานถูกยึดไป โดยสาวหน้าแปลก แต่ก็คงจะเป็นลูกค้าละมัั้ง
" พิชจ๋าาาา " แอร์เรียกพิชเบาๆ แต่คนที่สนใจอยู่ข้างๆสิ กลับได้ยินชัดแจ๋ว พิชเดินตรงปรี่มาหาแอร์ก่อน
" จุ๊บ ! " เสียงคนสวยในเครื่องแบบ จุ๊บแก้มพิช พร้อมค่อยๆขยับริมฝีปากไปอยู่ตรงคอคนร่างสูง
" คืนนี้นอนห้องเค้านะนะน่า " แอร์ออดอ้อน ไฟท์นี่เธอบินตั้ง แปดวัน อยากจะบ้าๆ ที่สุด มันนานเกินไปแล้วนะ
" ครับผม " พิชตอบรับคนตรงหน้า พร้อมกับรวบตัวสวยสาวมากอดหอม จนหนำใจกันทั้งสองฝ่าย
" เดี๋ยวไปหาเพื่อนก่อนนะไปด้วยมั้ย " พิชถาม อีกคนพยักหน้าตาม
พิช แอร์ เดินมาหยุดลงตรงหน้า กิฟท์ จอม หลิน
" เอ่อ แอร์นี่ พี่หลินน่ะ เคยเจอกันบ้างแล้วนี่ แล้วนี่ก็ กิฟท์ เพื่อนสนิทพิช " พิชเอ่ยแนะนำ
แอร์ยิ้มหวานให้สาวๆตรงหน้า กิฟท์เองอึ้งๆ แต่ก็ปรับสีหน้ายิ้มส่งกลับมาให้อีกคน
" กิฟท์นี่ แอร์นะ ... " พิชเงียบ ไม่ระบุสถานะ คนข้างกาย
" จอมคะ คืนนี่จอมนอนไหน " แอร์เอ่ยถาม เมื่อพนักงานเอาน้ำเปล่ามาเสริฟ์
" น่าจะนอนนี่มั้ง ทำไมหรอ ? " จอมอยากจะตบปากตัวเอง ตอบเข้าทางยัยนี่อีกแล้ว ส่วนพิชก็เตะขาจอมหนึี่งที ก็รู้อยู่ว่าถามทำไม ดันเปิดทางให้อีกฝ่าย
" งั้นแอร์ยึดพิชไว้สองวันสองคืนเลยนะคะ เดี๋ยวจะพามาส่งอีกที " แอร์เอ่ยปากบอกเหมือนทุกครั้งที่เธอกลับมา
" โห ! เพื่อนพี่ซีดตายเลยนะน้องแอร์ " จอมอดแซวไม่ได้ พอเห็นสายตาโหดๆของหลินส่งมาจึงหยุดปาก
" งั้นเรากลับกันเลยเนอะ แอร์อยากอาบน้ำ "
" งั้น .. แอร์กลับไปก่อนนะ เดี๋ยวพิชขออยู่ต้อนรับพี่หลิน สักพัก เสร็จแล้วเดี๋ยวตามไปคะ " พิชพยายามโน้มน้าว ครั้นจะไปตอนนี้เลยก็ได้ แต่การทิ้งกิฟท์ไว้เฉยๆก็คงดูไม่ดีแน่ ถึงแม้ว่าจะขับรถมาก็ตามเถอะ
" แต่ .. " อีกคนทำท่างอแง
พิชจึงเข้าไปกระซิบกระซาบให้อีกคนอมยิ้ม พิชเดินลากกระเป๋าเดินทางออกมาส่งแอร์ที่จอดรถ พร้อมยื่นกุญแจรถตัวเองให้ พอรถเคลื่อนตัวออกไป เขาก็ถอนหายใจ และเห็นเงากิฟท์แว๊บๆเดินมาที่รถ
พิชมาทันจับประตูรถอีกคนไว้
" จะไปไหน " พิชถาม กิฟท์ที่นั่งหน้านิ่งกับพวงมาลัยรถ
" กลับบ้าน " ห้วนได้อีก และเสียงเข้มมาก พิชจัดการปลดสายนิรภัยกิฟท์ออก
" เดี๋ยวขับไปส่ง "
" จิ๊ ! " มีแค่เสียงเล็กๆดังออกมาจากคนตัวเล็กทีีทำแก้มป่องพองลมคล้ายๆว่าจะงอนอยู่ในที
พิชขับรถออกมาสักระยะ สังเกตเห็นไฟแว๊บๆลอดออกมาตามนิ้วมือคนข้างๆ
" ไม่คิดจะรับหน่อยหรอ ? " พิชพอจะเดาออกว่าน่าจะเป็นพี่ซันนี่แฟนทอมหน้าตี๋ของกิฟท์โทรมาแน่ๆ
กิฟท์เหล่มองคนขับ พร้อมถอนหายใจดังๆ เหมือนกับอยากจะสื่อให้คนข้างๆรู้ตัวว่าจะบีบคอสักแค่ไหน อุตส่าห์เบี้ยวนัดแฟนตัวเอง มานั่งเฝ้าทุกวัน ที่ไหนได้ เห็นเงียบๆมีเด็กอยู่แล้ว
" เบื่อ ! ไม่อยากรับ "
" เอ้า รับสิคะ เดี๋ยวพี่เค้าสงสัย ไม่ไว้ใจให้กิฟท์มาร้านพิชอีกนะ คนมีแฟนสวยก็ต้องหวงแฟนเป็นธรรมดา "
" ทำไมคะ ถ้ากิฟท์เป็นแฟนพิช พิชจะหวงเค้าว่างั้น "
" เอ่อ .. ถ้าเป็นก็หวงนะ น่าจะหวง คะ คิดว่า " พิชทำท่าคิดไปพลางตอบคนข้างๆไปด้วย
ใช้เวลาไม่นานพิชก็มาถึงบ้านกิฟท์
" ถึงแล้ว เปิดบ้าน " พิชหันมาบอกให้เจ้าของนำรีโมทกดเปิดประตูบ้าน เพื่อที่จะนำรถเข้าไปจอดข้างใน แต่เจ้าของบ้านยังนั่งตะแคงข้างมองหน้าพิชนิ่งๆ และ อยู่ๆก็ลูบมือมาจับใบหน้าด้านข้างพิชไว้
" รู้ป่ะ เค้าโครตคิดถึงคุณ " สายตากิฟท์ไม่ปกปิดบอกเช่นเดียวกับคำพูด ความรู้สึกถูกส่งผ่านมา
พิชพยักหน้าน้อย ๆ " รู้มั้ย ว่าเค้าก็โครตคิดถึงคุณนะ " พิชทำท่าเดียวกับกิฟท์หันตะแคงข้างตัวเอง แล้วจับใบหน้าอีกคนลูบด้วยความคิดถึงที่ไม่ต่างกัน
" แต่พิชก็มีคนอื่น " กิฟท์สะบัดเสียงใส
" อะไรกันแม่คุณ เค้ายังไม่มีคุณเลย จะมาบอกว่าเขามีคนอื่นได้งัยคะ " พิชอด งงกับอารมณ์กิฟท์ไม่ได้
" อืมมมมม ก็จริง " กิฟท์ทำท่าคิด พิชที่ยังนั่งงงๆ พร้อมหยิบมือถือมาส่งบอกจอมว่าถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว
อีกคนกลับคิดแตกต่่างกันไป งานนี้ไปเคลียร์กับโอ๋ดีกว่า หรือ จอมก่อนดี ยังไงดีล่ะ ปวดหัว พอเริ่มจะคิดแผน กิฟท์ก็บอกลาพร้อมจุ๊บแก้มคนตัวสูงที่มาส่ง เล่นเอาพิชงงอีกรอบ บทจะหวาน บทจะมึน โอยอะไร งง
ครืดดดด ~ เสียงมือถือกระทบกับโต๊ะกระจก หลินที่นั่งทาครีมอยู่หน้าโต๊ะ จึงเรียกเจ้าของให้มาดู
" จอม มือถือดังแน่ะ " สิ่นเสียงไม่นาน จอมที่อยู่ในชุดนอน เพิ่งเช็ดตัวเสร็จก็เดินมา
" ฮ่าๆๆ ฝนตกแน่เลย พรุ่งนี้ พายุเข้าฟ้าร้อง " จอมบ่นยาวเป็นหางว่าว เมื่ออ่านข้อความจบ หลินหันมามองเลิกคิ้ว
" นี่พี่หลินดูนะ ไอ้โอ๋ กับ ไอ้กิฟท์ มาชวนเค้ารวมกรุ๊ปและบอกว่าพรุ่งนี้จะมาที่ร้าน ..มีถามต่อว่าไอ้พิช ไม่มาใช่มั้ย "
" แล้ว .. คือจอมจะบอกว่าสองคนนี้มาคุยเรื่องพิชงั้นหรอ "
จอมพยักหน้า " พี่คิดว่า ไอ้กิฟท์มันเจอน้องแอร์ เข้าไปจะเหลือหรอ ป่านนี้ วีนแตกคาบ้านไปแล้ว แต่ก็ดีนะ อยากรู้เหมือนกันว่ายังไง "
หลินนั่งนิ่งๆเงียบๆ
" หึงกับเค้าเปล่าเนี่ย ? " จอมแสร้งโยนหินถามทาง
" บ้าน่า ! ก็แค่คิดว่า พี่ว่า กิฟท์สามารถทำให้พิชซอฟท์ลงเรื่องแพรได้นะ " หลินแสดงความคิด มุมปากอดอมยิ้มไม่ได้ กับจอม ที่ดูเหมือนจะชอบแอบหึงเธิกีบพิชเบาๆ ตลอดเวลา
" หรอ " จอมทำเสียงสูงคล้ายขัดแย้งความคิดเห็น
" นอนเถอะ พรุ่งนี้รู้กัน " หลินปิดไฟให้ห้องมืด คล้ายๆกับบอกให้รู้ว่าถึงเวลานอน จอมนอนอมยิ้ม ถึงการคบกันของเขากึบหลินจะแปลกอยู่บ้าง แต่เขาก็สุขใจ และ อดคิดถึง ตอนตกหลุมรักไม่ได้
ย้อนอดีต ~
" อะไรกันวะ แกมีแฟนแล้วหรอ ? " เสียงบ่นขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจสักเท่าไร ไอ้นี่หน้าคม คิ้มเข้ม ตาโต หลบหวานๆนิดด้วยซ้ำ ไม่แปลกหรอกเนอะถ้าจะมีแฟน
พิชพยักหน้า และ เงียบ
" เงียบแบบนี่ มีแฟนได้ไงวะ " จอมบ่นอีกระลอก ก็ตั้วแต่มานั่งเรียนคอมพิวเตอร์ข้างๆมัน จับฉลากได่ ไม่เห๋นพูดสักคำ ไม่นอนก็ยิ้ม ทำหน้านิ่งๆ เก็กหว่ะ
" เอ้า .. เก็บปากไว้คุยกับแฟนมั้ง " พิชโต้กลับ
" ออกไปต่ิยกันหน้าห้องดีกว่ามามะ " จอมชวนคุยไม่หยุด ในสายตาพิช
" คือบางที ที่ไม่ตอบเนี่ย ง่วงๆเบลอๆ " พิชตอบหน้าตาย พร้อมหันมาสบตา ทำตาเบลอๆให้
" เฮ่ยๆ นอนไป " จอมบ่นงุบงิบ ให้พิชนอนต่อ คนอะไรวะ ทำตาเบลอๆ ดูเย้ายวนชะมัด โอ๊ย อยากจะบ้าตาย มาหวั่นไหวกับเพศเดียวกัน
ความสัมพันธ์คำว่าเพื่อน เกิดขึ้นตอนห้องคอม เรียนคอม จอมชอบใจพิช ในความแปลก มึน ของมัน จริงๆนะ และ มึนตึบอีกรอบ เมื่อรู้ว่า .... รุ่นพี่สาวที่ตัวเองแอบปลื้มหลงละเมอเพ้อพก คือ แฟนไอ้บ้ามึนนี่ โลกหนอ
และ เพื่อนสาวในห้องเดียวกัน ที่สุดฮอตเรียกว่า จะเซ็กซี่หรือแอ๊บแบ๊วก็เป็นได้ อย่างกิฟท์ ก็คอยมาตอมมาดมมาตอดพิชตลอด ไอ้มึน ...!
เวลาผ่านไปสักพัก ก็ได้รับรู้ว่า ไอ้มึน ไอ้หล่อ ทิ้งพี่สาวแสนสวยของเขา พี่สาวคนนี้สวยสง่าดูเหมือน นางงามบนเวทีก็ไม่ปาน เขานึกคร่าวๆ เคยถามพิช เรื่องความเป็นมา ของการคบกัน
พิชเล่าว่า เขามักหันไปเจอพี่หลินมองอยู่บ่อยๆ และด้วยความที่เขารู้จักรุ่นพี่หลายคน วันหนึ่งพี่หลินเลยแซว แซวกันไปกันมา จนคุยกันเอง และความสวยแบบหมวยอินเตอร์ก็สะดุดตา มาพร้อมความขาวใส และ คบกัน โดยที่เจ้พาย พี่สาวของพิช ไม่ชอบหลิน และ ไม่ยอมให้คบแบบกลายๆ
แต่ช่างเถอะ ... มาฟังนิยายความรักของจอมต่อดีกว่า - -"
จอมนั่งเซ็งกับบางเรื่อง เกิดอะไรขึ้น เพื่อนที่สนิทก็หายไป มือถือปิด ไปที่บ้าน ได้คำตอบว่าไม่อยู่ ไปอยู่สวน ไปนู่น ไปนี่ เฮ้อ งงกับเรื่องของไอ้มึนนี่จริงๆ อค่แฟนนอกใจ แค่นี้เอง
" จอม .. เอ่อ ... จอม ใช่มั้ย " หลินรวบกระโปรงลงนั่งตรงพื้นข้างๆที่จอมนั่งอยู่ เธอเดินมาเรื่อยๆจนถึงที่นี่ เพราะคิดถึงใครอีกคน และ น่าจะเป็นคนเดียวกัน กับที่รุ่นน้องคนนี้คิดถึง
จอมอึ้ง นางฟ้า เอ้ย นางงาม " ฮะ " จอมตอบน้อยๆ ถึงจะดีใจ แต่ก็เสียใจเรื่องไอ้มึนมากกว่าอยู่ดี
" คิดถึงพิชหรอ " หลินถามยิ้มน้อยๆตามแบบฉบับของเธอ
จอมพยักหน้าอีกรอบ " ใช่พี่ มันเป็นเพื่อนคนแรก อยู่ๆก็มาหายตัวไปอ่า เซ็งมาก " น้ำเสียงปนน้อยใจ
" แค่ผู้หญิงคนเดียว จะเสียใจอะไรมากมาย นักหนา " จอมพล่ามออกมา เก็บอาการเคืองเพื่อตัวดีไม่อยู่
" ก็พิชเค้าคงรักมากงัยพี่ว่า สักวันนึงพิชก็ติดต่อกลับมาเองแล่ะ " หลินส่งรอยยิ้มอันอ่อนโยนให้จอม
จอมเคลิ้มมองตามรอยยิ้ม " มิน่าล่ะ ถึงเรียกว่านางงาม " หลุดเพ้อออกมาจนได้
" เอ้ย ! พี่ไม่ชอบเลย ตัวตนจริงๆพี่ไม่ได้เป็นแบบนั้นนะ " หลินแย้ง กับคำที่ถูกเรียกกี่ทีๆก็ไม่ชอบใจที่ได้ยิน
" เราก็ว่างั้น .. พี่สาวกว่านางงามอีกน่าจะเป็นนางฟ้านะ " จอม
หลินยิ้มเขินๆ เมื่อคนตรงหน้าพูดออกมาหน้าตาเฉย
" พูดเหมือนจีบพี่เลยนะ " หลินอดขำไม่ได้ จนเสียงหัวเราะคิกคักดังสะกิดใจคนฟัง
" จีบสิ พี่คอยดู เราจะจีบพี่ให้ติดเลย "
หลินยังคงจำคำพูดจอมวันนั้นได้ และ จอมก็้เวลาพิสูจน์ใจ ทุกอย่างทุกการกระทำ จอมทำให้เธอเชื่อว่า เขารักเธอ ที่ตัวเธอ ไท่ใช่คำว่า นางงาม ความสวย ความเพอเฟค หรืออะไร
จบตอน :) อาเมน อากาศร้อนมากมายทลายโลกกกกกกก
By : yumyum Date : 2 May 2014 06:27  
|
ตอนนี้ที่นี่ฝนตก อากาศดีม๊ากมาก
