แค่ใครสักคนหนึ่ง
ณ วันนี้ ไม่มีใครใ ห้เหลืออยู่
คอยเป็นผู้ ปลอบโยนใจ ในยามท้อ
เหมือนเช่นคืน ฟ้ามืด ไร้ดาวรอ
ใม่สาดส่อ ประดับ แสงวับวาว
แม้แต่คน เคยเคียงค้าง ก็ร้างรัก
เจ็บปวดนัก ดั่งใจแยก แตกสลาย
จบสิ้นความ ผูกมัน มันทำลาย
ที่สุดท้าย ลมหายใจ แทบไม่มี
แม้วันนี้ หมดสิทธิ์ยั้ง รั้งให้อยู่
เดินข้างคู่ เคียงกัน เหมือนวันไหน
ฉันไม่โทษ เธอหรอก ที่นอกใจ
พร้อมจะให้ อภัย และหลีกทาง
ต่อจากนี้ จะเก็บใจ ที่ไหวอ่อน
ไม่สั้นคลอน กับใคร ในยามเหงา
ขออยู่แค่ เพียงลำพัง กับตัวเรา
ในห้องเก่า กับน้ำตา คราเดียวดาย
By : คนรูปชั่ว   Date : 26 Jun 2013 22:39
|