|
ยิ่งร้ายยิ่งรัก ตอนที่ 9
" ตกแต่งถึงไหนแล้วจ๊ะสุดหล่อของเจ๊ " เดียร์เดินเข้ามาภายในผับที่กันต์กำลังตกแต่งอยู่เธอแวะมาดูว่าเขาทำไปถึงไหนแล้ว
" หวัดดีครับเจ๊เดียร์...ก็กำลังเลือกสีอยู่ครับตอนนี้ก็50% แล้วครับ "
" เก่งนะเนี๊ยแค่อาทิตย์กว่าๆเอง...อ่ะเจ๊ซื้อขนมมาฝาก " เธอยืนขนมครกให้เขา
" ขอบคุณครับ...ก็จ้างคนงานช่วยหล่ะครับ "
" เห้ยกันต์มึงว่าหลังบาร์เราเอาสีแดงดีไหม...เอ่อกูขอไปเข้าห้องน้ำแปปนะ " เบียร์ที่เดินเข้ามา เขายังไม่ได้สังเกตุว่ากันต์ไม่ได้อยู่คนเดียว ถ้าเขารู้เขาก็คงไม่เดินเข้ามาถามกันต์
" งั้นเจ๊ไปก่อนนะ " เธอบอกกับกันต์แล้วเดินออกไป
" อะไรว่ะสองคนนี้ " เขามองไปทางเบียร์ที่เดินไปเข้าห้องน้ำและมองตามหลังเบียร์ที่เดินออกไป พักนี้สองคนนี้แปลกๆเจอกันที่ไรหลบหน้ากันทุกที่ต้องมีเรื่องอะไรที่เขาไม่รู้แน่ๆ
---------------**************------------
" ขยันจริงนะครับคุณนภาคนเก่ง " ดินเปิดประตูห้องทำงานของฟ้าแล้วแซวเธอ
" พี่ดินหวัดดีค่ะ...ไม่ให้ฟ้าขยันได้ไงหล่ะค่ะก็พี่ดินไม่มาช่วยฟ้ามั่วแต่เห่อคู่หมั้นคนสวยอยู่ได้ " เธอแซวพี่ของเธอที่มีอิ๊งค์อยู่ข้างๆ
" พี่ฟ้าหวัดดีค่ะ " อิ๊งค์ยกมือไหว้ฟ้า
" จ๊ะ...ตามลบายนะน้องอิ๊งค์ " ฟ้ามองอิ๊งค์แล้วนึกถึงใครบ้างคน
" เอ๋า!ดินน้องอิ๊งค์ลมอะไรหอบมานี้จ๊ะ " เดียร์ที่เปิดประตูห้องฟ้าเข้ามา
" พี่เดียร์หวัดดีค่ะ " อิ๊งค์ยกมือไหว้เดียร์
" หวัดดีจ๊ะ...เชิญนั่งก่อนเดี๋ยวพี่บอกพี่ตาเอาน้ำมาให้ทาน " เธอบอกกับอิ๊งค์และดินนั่งลงโซฟ่ารับแขก
" เดี๋ยวดินขอตัวเข้าห้องน้ำแปปนะครับ...ปล่อยให้สาวๆคุยกันไปก่อน " ดินพูดเสร็จเขาก็เดินออกห้องไป
" เห็นพี่ดินบอกว่าพี่ฟ้าไม่สบายแล้วดีขึ้นยังค่ะ " อิ๊งค์นั่งลงโซฟ่าถามฟ้า เธอและฟ้ารู้จักกันตั้งแต่เด็กเพราะพ่อกับแม่ทั้งสองเป็นหุ้นส่วนกันเลยทำให้สนิทคุ้นเคยกันมานาน
" ก็ดี.. "
" แม๋!น้องอิ๊งค์จ๊ะ...ก็น้องฟ้าได้ยาดีนะ...มีคนป้อนข้าวป้อนน้ำ...ไม่หายก็ไม่รู้จะว่ายังไง " เดียร์ตอบแทนฟ้าที่ยังพูดไม่จบ
" เจ๊เดียร์ " ฟ้ามองเดียร์ที่แซวเธอ
" ก็มันจริงนิจ๊ะ...เป็นเจ๊นะเจ๊จะป่วยสักเดือนเลยฮ่าๆๆ "
" อิ๊งค์ตกข่าวไปหรือเปล่าค่ะ " อิ๊งค์พูดแบบตลกนิดๆ
" ก็ได้สุดหล่อของเจ๊ อุ๊ย!น้องกันต์อ่ะค่ะค่อยป้อนข้าวป้อนน้ำ...ถ้วยชามแก้วอะไรที่เป็นคิดตี้ก็ซื้อมาไว้ให้เห็นว่าฟ้าชอบ...เจ๊บอกแล้วไงใครที่อยู่ใกล้กันต์ก็อดใจไม่ไหวหรอก...ทั้งหล่อน่ารักนิสัยดีขนาดนั้น "
" อ๋อค่ะ " อิ๊งค์ฝืนยิ้มฟังที่เดียร์เล่า
" เจ๊เดียร์ก็พูดเกินไป " ฟ้าว่าให้เดียร์แล้วแอบมองไปทางอิ๊งค์
" เกินไปตรงไหนถ้วยชามอ่ะกันต์เขาซื้อมาไว้ให้ใช้ไว้ใส่กับข้าว...แต่นี้ฟ้าเอาไว้นั่งดูจ๊ะ...ดูทั้งเช้าทั้งเย็น...ไหนจะหมวกไหมพรมอีกใส่นอนทุกคืน...แล้วแบบนี้จะบอกว่าไม่ชอบเขาได้ไหมหล่ะฟ้า " เดียร์แซวฟ้าต่อ
" เปล่า " ฟ้าปฏิเสธ
" เปล่าคืออะไรย่ะไม่ชอบเขาหรอ " เดียร์ถามต่อ อิ๊งค์มองไปทางฟ้าดูว่าเธอจะตอบว่าอะไร ฟ้ามองไปทางอิ๊งค์ที่จ้องเธออยู่
" กันต์เขาก็น่ารักดีค่ะ...เอาใจเก่ง...เวลาอยู่กับเขาก็ทำให้ฟ้ายิ้มได้ตลอดเวลา...อุ๊ย!ไม่เอาแล้วทำงานต่อดีกว่า " เธอพูดออกมาเพราะรู้สึกแบบนั้นหรือพูดเพราะอยากให้อิ๊งค์ฟังกันแน่เธอก็ไม่แน่ใจ อิ๊งค์ได้แต่ฝืนยิ้มแต่ข้างในใจของเธอตอนนี้มันร้อนไปหมด ก็ดีแล้วนี้เธอกับกันต์ก็ไม่ได้ติดต่อกันแล้ว แล้วเธอจะไปหึงหวงเขาทำไหมแต่ลึกๆมันก็คงยังรู้สึกเขาเป็นคนน่ารักก็ไม่แปลกหรอกที่ฟ้าจะรู้สึกแบบนี้กับเขา ขนาดฟ้าเป็นคนเชิดๆหยิ่งๆก็ยังไม่เว้นที่จะรู้สึกแบบนี้
" คุยไรกันอยู่ครับสาวๆ " ดินเปิดประตูเข้ามา เดียร์อิ๊งค์ฟ้าก็ได้แต่มองหน้ากัน
" เรื่องของผู้หญิงค่ะ " ฟ้าบอกกับดิน
" เย็นแล้วเราไปทานข้าวกันดีกว่า...เห็นว่าสุเปิดร้านอาหารใช่ไหม " ดินพูดขึ้น
" ใช่ไปร้านสุก็ดีเหมือนกันพักดีไม่ได้ไปเท่าไหร่ " เดียร์บอก
" ป่ะฟ้าอย่าพึ่งขยันตอนนี้...มั่วแต่ขยันมากๆเดี๋ยวก็ไม่มีแฟนหรอก " ดินแซวน้องสาวของเขา
" ชิ "
" ไปกันเถอะหิวแล้วอ่ะ " เดียร์บอก แล้วทุกคนก็เดินออกข้างนอกไปเพื่อที่จะไปร้านอาหารของสุ
---------------**************------------
" เดี๋ยวนี้มึงเป็นไรว่ะมึงหงุดหงิดบ่อยจัง..มีไรเปล่า " กันต์ถามเบียร์ที่ตอนนี้กินข้าวอยู่ร้านพี่สาวของเขา
" เปล่า " เบียร์ถามแค่นั้นแล้วยกแก้วดื่ม
ไม่มีเธอแล้วอ้อนวอนแค่ไหนไม่ว่าจะทำอย่างไรเธอก็ไม่มีวันย้อนคืนจบลงตรงนี้สิ้นแรงขัดขืนอยากจะย้อนเวลาจากตรงนี้กลับไปทำให้ดีให้รักของเราฟื้นคืน ฯลฯ เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เบียร์ดังขึ้น
" กูว่ามึงรับโทรศัพท์เถอะว่ะ...เห็นเขาโทรมาตั้งนานแล้วนะเพื่อเขาอาจจะมีเรื่องสำคัญก็ได้ " กันต์บอกกับเบียร์ที่ไม่ยอมรับโทรศัพท์ซะทีปล่อยให้มันดังทั้งแต่อยู่ที่โรงแรมแล้ว
" ฮัลโหล...พี่บอกแล้วไงว่าอย่าโทรมาอีก...ก็บอกแล้วไงยังไม่เข้าใจอีกหรอ...เรื่องของเราก็จบที่เตียงนั้นไงไม่ต้องมีความรักหรือความผูกพันกันทางใจทั้งสิ้น...อย่าโทรมาอีกรำคาญโว๊ย!! "
" เห้ย!ใจเย็นๆก่อนเบียร์ " กันต์บอกกับเพื่อนของเขาที่ตะโกนใส่โทรศัพท์จนคนทั้งร้านมองแล้วพากันนินทา
" ฮัลโหลครับพี่ว่าน้อง...อ๋อน้องเซอร์รี่อย่าเพิ่งคุยกับเบียร์มันตอนนี้เลย...เอาไว้ให้มันใจเย็นก่อนนะครับ...ครับ...หวัดดีครับ " กันต์มองชื่อที่เบียร์เมมไว้แล้วบอกกับผู้หญิงคนในสาย
อีกมุมของร้านพวกเดียร์กำลังเดินเข้าร้านมาพอดีทำให้พวกเธอได้ยินที่เบียร์โวยวายใส่โทรศัพท์
" เอ๋า!เดียร์ดินน้องฟ้าน้องอิ๊งค์เชิญนั่ง...ไม่เจอกันนานเลยนะเดี๋ยวนั่งโต๊ะกับกันต์แล้วกันนะโต๊ะเต็มอ่ะ...กันต์เคลียสด้วยเดี๋ยวเจ๊รับลูกค้าโต๊ะนั้นก่อน " สุบอกกับเพื่อนของเธอ
" หวัดดีครับ...เชิญครับตามสบายนะครับ " กันต์บอกกับทุกคน
" กันต์กูลืมว่ามีธุระว่ะกูกลับก่อนนะ " เบียร์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินออกไป
" เห้ย!แล้วกูจะไปกลับยังไงว่ะ " กันต์พูดตามหลังเบียร์ไป เขาไม่ได้ขับรถมารถเขายางรั่วเลยจอดทิ้งไว้ที่คอนโด
" เดี๋ยวไปกับฉันก็ได้ " ฟ้าบอกกับกันต์ กันต์มองหน้าฟ้าตั้งแต่วันนั้นเขากับเธอก็ยังไม่เจอไม่ได้คุยกันเลย
" สั่งเลยนะเดี๋ยววันนี้ดินเป็นเจ้ามือเอง...น้องอิ๊งค์อยากทานอะไรครับ " ดินบอกกับทุกคนแล้วหันมาถามอิ๊งค์ที่นั่งข้างเขา กันต์อยากจะลุกออกจากโต๊ะไปแต่เขาก็มีมารยาทพอ ทำไหมโต๊ะต้องมาเต็มตอนนี้ด้วยนะ
" อิ๊งค์ไม่ค่อยหิวค่ะพี่ดินสั่งเลยอิ๊งค์ทานได้หมดค่ะ " เธอตอบดินแล้วมองไปทางกันต์ที่มีฟ้านั่งอยู่ข้างๆเขา
" ได้ยินว่าคุณไปเปิดผับที่โรงแรมหรือครับ " ดินถามกันต์
" ครับ " กันต์ตอบสั้นๆ
" ที่จริงผมก็ว่าจะทำอยู่นะครับผมบอกให้ฟ้าทำแต่ฟ้าบอกว่าไม่ถนัดเรื่องพวกนี้...แต่ก็ดีครับที่คุณไปเปิดมีแต่คนกันเองทั้งนั้น "
" ครับ "
" เจ๊เดียร์เป็นไรหรือเปล่าค่ะเงียบจัง " ฟ้าถามเดียร์ที่เอาแต่เงียบ
" เปล่าจ๊ะ...เดี๋ยวขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะ " เดียร์บอก
ตั้งแต่พบกันวันนั้นใจก็รู้ว่าเราจะมีกันวันนี้
เธอเติมเต็มสิ่งดีๆ ให้ทุกวันที่มี กลายเป็นวันที่มีความหมาย ฯลฯ เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของดิน
" ฟ้าป๊าโทรมาพี่ว่าเราไปคุยกับป๊าตรงโน่นป่ะ...เห็นป๊าอยากคุยกับฟ้านะป๊าบอกว่าโทรหาที่ไหร่ฟ้าไม่ค่อยรับสายท่าน...ขอตัวแปปนะครับน้องอิ๊งค์คุณกันต์ " ดินบอกและเดินไปดึงแขนฟ้าขึ้นให้ตามเขาไป
" สบายดีนะอิ๊งค์ " ... " สบายดีนะกันต์ " หลังจากที่เงียบอยู่นานเขาและเธอก็พูดพร้อมกัน ตอนนี้ที่โต๊ะเหลือเขากับเธอแค่2คน
" อืมสบายดี " เธอตอบเขา
" เหมือนฝนจะตกเนอะ " กันต์มองออกไปเขาเห็นฟ้าครึ้มๆลมแรงๆเขาไม่รู้จะชวนเธอคุยอะไร เขาอยากจะบอกเธอว่าคิดถึงเธอมากแต่มันก็คงไม่เหมาะ
" อืมน่าจะตก " เธอบอกกับเขาแล้วหันไปมองเขาที่มองออกไปข้างนอก ดูเขาผอมนะคล่ำลงด้วยคงจะยุ่งเรื่องผับที่จะเปิดใหม่และยุ่งเรื่องแท็คแคร์สาวๆจนไม่มีเวลาดูแลตัวเอง
" กินข้าวเสร็จแล้วไปไหนต่อ " ว่าจะไม่ถามแล้วหล่ะแต่เขาก็อดไม่ได้ เธอจะว่าเขาเสือกเรื่องของเธอไหม
" ก็คงกลับบ้านหล่ะไม่มีใครอยู่บ้านพี่ไก่ก็ลากลับบ้าน " เธอตอบเขา เธอบอกถึงพี่ไก่ที่เป็นแม่บ้านของเธอพอดีแม่ที่บ้านนอกป่วยเลยต้องไปดูแล
" แล้วมู่ๆอ่ะซนไหมเดี๋ยวนี้ " เขาชวนเธอคุยเขาอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ตรงที่มีแต่เขาและเธอ
" ซนมากเดี๋ยวนี้อ้วนเหมือนหมูเลยกินเยอะมากอ่ะ...เอาไหร่ให้กินก็กินหมด " เธอบอกกับเขาแล้วเผลอยิ้มออกมา กันต์มองรอยยิ้มของอิ๊งค์เขาชอบมันเขาชอบให้เธอยิ้มมันดูเหมือนโลกนี้สดใสไปหมด
" โอ๊ย! " เขาร้องออกมาที่อะไรไม่รู้เข้าตาเขา อิ๊งค์ลุกจากเก้าอี้เดินมาใกล้เขา
" เป็นไรหรือเปล่ากันต์ขออิ๊งค์ดูหน่อย " เธอพยายาจับมือของเขาที่ขยี้ตาตัวเอง
" ไม่รู้อะไรเข้าตา " เขาตอบเธอแค่กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยของเธอและมือที่เธอมาจับเขามันก็ทำให้ใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ
" อย่าขยี้เดี๋ยวมันจะแสบ...อ๋อขนตาอ่ะกันต์ " เธอบอกกับเขาแล้วเป่ามันออกเบาๆ กันต์มองหน้าของอิ๊งค์ที่อยู่ใกล้กับใบหน้าของเขา
" อิ๊งค์กันต์คิด.. "
" มีไรหรือเปล่าครับน้องอิ๊งค์ " ดินถามเธอเขาเห็นคู่หมั้นของเขาทำอะไรสักอย่างกับใบหน้าของกันต์
" อ๋อพอดีฝุ่นเข้าตากันต์ค่ะ...อิ๊งค์เลยช่วยเอาออกให้ " อิ๊งค์ตอบดินแล้วมองไปทางฟ้า
" งั้นเดี๋ยวกันต์ขอตัวไปล้างหน้าก่อนนะครับ " กันต์พูดเสร็จก็กำลังเดินไป
" ฉันไปด้วย " ฟ้าพูดขึ้นแล้วเดินตามกันต์ไป อิ๊งค์ได้แต่มองตามหลังเขาเมื่อกี้เขาจะบอกเธอว่าอะไรนะใช่เขาจะบอกว่าคิดถึงหรือเปล่าแต่ก็ยังไม่อยากเข้าข้างตัวเองเท่าไหร่ถ้าเขาบอกเธอจริงๆเธอก็อยากจะบอกกับเขาเหมือนกันว่าเธอก็รู้สึกแบบนั้น
" ไปไหนกันหรอ " เสียงเดียร์ที่เดินสวนทางกับฟ้า
" ห้องน้ำค่ะ " เธอตอบเดียร์เสร็จก็รีบเดินตามหลังเขาออกไป เธอเห็นภาพระหว่างเขากับอิ๊งค์ทุกอย่าง เธอไม่ไว้ใจเขาเธอกลัวเขาจะแย่งอิ๊งค์คืนจากพี่ชายของเธอเธอไม่อยากให้พี่ชายของเธอต้องเสียใจเธอรู้สึกแบบนั้นใช่ไหมมันคงไม่ใช่เพราะเธอหึงเขาแน่ๆ
" ฟ้าเข้าก่อนก็ได้นะ " กันต์บอกกับฟ้าที่เดินตามหลังเขาเข้ามาในห้องน้ำพอดีเหลือห้องหนึ่งที่ว่าง
" ฉันไม่ได้มาเข้าห้องน้ำ...แต่อยากจะมาเตือนนาย...เมื่อกี้นายทำอะไรน้องอิ๊งค์ "
" เปล่า "
" เปล่าอะไรฉันเห็นนายจ้องน้องอิ๊งค์จนจะกินเธอทั้งตัวเลย "
" ถ้าฟ้าไม่เข้างั้นเราเข้านะ " เขาไม่ตอบเธอแต่เลือกที่จะบอกเธอว่าเขาจะเข้าห้องน้ำ
" เดี๋ยวก่อนนายไม่มีสิทธิ์มาเดินหนีฉันแบบนี้นะฉันยังพูดไม่จบ " เธอดึงแขนเขาที่เดินหันหลังให้เธอ
" ถ้าจะคุยเรื่องนี้เราก็ไม่มีอะไรจะคุยหรอกนะฟ้า " เขาพยายามแกะแขนเธอที่ออกแรงบีบแขนเขาจนเขารู้สึกเจ็บ
" ฉันขอเตือนนายเลยนะว่าฉันไม่ยอมให้นายแย่งน้องอ๊งค์ไปจากพี่ชายฉันเด็ดขาดนายจำไว้ " เธอปล่อยแขนเขาแล้วเดินออกจากห้องน้ำไป
กันต์มองตามหลังฟ้าเธอคงจะกลัวว่าเขาจะแย่งอิ๊งค์จากดินมากซินะเธอถึงได้ย้ำเขาบ่อยๆแบบนี้
" กันต์คิดถึงอิ๊งค์ " เขาส่องกระจกแล้วพูดมันออกไปนี้แหละที่เขาอยากจะบอกกับเธอ
---------------**************------------
หลังจากที่พวกเขาทานข้าวเสร็จก็ได้แยกย้ายกันกลับดินก็ไปส่งคู่หมั้นของเขาส่วนเดียร์กันต์ก็นั่งรถฟ้ากลับมาที่คอนโด ตอนนี้กันต์นั่งอยู่ระเบียงคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยเขานั่งรอเบียร์ที่บอกว่าจะแวะมาหาเขาที่ห้อง
" มึงหิ้วอะไรมาเยอะแยะว่ะเบียร์ " กันต์ถามเบียร์ที่ถือถุงอะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมด
" นี้ไงของโปรดมึง " เบียร์ยก Vodkaให้กันต์ดู
" เอาจริงหรอว่ะ "
" ดื่มเป็นเพื่อนกูหน่อยนะ "
" มึงจะไม่ให้กูไปร้านเลยหรอ "
" นะกูขอเถอะดื่มเป็นเพื่อนกูหน่อย...อุตส่าห์ซื้อมาแล้วไหนจะกับแกล้มอีก " เบียร์อ้อนเขา
" เอ่อๆ "
" เห้ย!กันต์กูมีนี้ให้มึงลองด้วยว่ะ " เบียร์หยิบกล่องสี่เหลี่ยมเล็กๆขึ้นมา
" จะดีหรือว่ะ "
" มันแก้เครียดได้ "
" แต่อิ๊งค์ไม่ชอบให้กูดูดว่ะ " เขาเผลอพูดถึงเธอ
" คิดถึงอิ๊งค์อ่ะดิ "
" มากอ่ะ " เขาพูดเสร็จก็ริน Vodka ใส่แก้วแล้วกระดก
" เอ๋า!ดื่มดีกว่าว่ะดื่มเพื่อลืมเธอ " เบียร์พูดเสร็จก็ยกแก้วกระดกตามกันต์
---------------**************------------
เธอคงพอรู้ ในสิ่งเหล่านี้
โดยไม่มีถ้อยคำบอกไว้
เธอคงพอรู้ จากทุกความเป็นไป
ในวันที่สองเราใกล้กัน
แม้ในวันนั้น ยั่งยืนเพียงฝัน
เป็นแค่เพียงเมื่อวานผ่านไป
เธอคงพอรู้ไม่ว่านานเพียงใด
ไม่นานเกินไปให้ใจฉันจำ
จะเก็บมันเอาไว้ในใจ เมื่อครั้งมีเธอ
และฉันรู้สึกครั้งนี้ยังไง
ให้เป็นความคิดถึง แม้นานเท่าไหร่
เธอจะอยู่ในใจ เป็นเรื่องจริงในความทรงจำ
จะเก็บมันเอาไว้ในใจ เพราะฉันไม่อาจ
ฝืนย้อนคืนวัน ให้หวนได้ใหม่
ทำได้เพียงคิดถึง นับจากนี้ไป
เธอจะอยู่ในใจ เป็นเรื่องจริงในความทรงจำ
จะเก็บมันเอาไว้
จะเก็บมันเอาไว้ในใจ เมื่อครั้งมีเธอ
และฉันรู้สึกครั้งนี้ยังไง
ให้เป็นความคิดถึง แม้นานเท่าไหร่
เธอจะอยู่ในใจ เป็นเรื่องจริงในความทรงจำ
จะเก็บมันเอาไว้
จะเก็บมันเอาไว้
เสียงเพลงที่ดังออกมาจากเครื่องเล่นให้ห้องของเขาที่เลือกเปิดเป็นคลื่นวิทยุ ตั้งแต่ที่ได้ฟังที่ผู้ชายคนนั้นขอเพลงให้ผู้หญิงคนที่เขารักกำลังจะแต่งงาน เขาว่ามันทำให้ได้รู้ว่าชีวิตคนเรามีทั้งสุขและเศร้า
" ฮือๆๆๆ " เบียร์ร้องไห้ออกมา
" มึงเป็นไรว่ะเบียร์ร้องไห้ทำไหม " เขาตกใจที่เบียร์ร้องไห้
" กันต์..ฮือๆ...กู...ไม่ไหวแล้วว่ะมึง...ฮือๆๆ " เบียร์ดึงกันต์เข้าไปกอด
" เห้ย!!มึงไม่เคยร้องไห้เลยนะ...มึงมีไรบอกกูได้นะ...อย่าเป็นแบบนี้ดิกูทำไรไม่ถูก " กันต์บอกกับเบียร์ ตั้งแต่เขารู้จักกับเบียร์เขาไม่เคยเห็นเพื่อนหน้าหวานของเขาร้องไห้เลยซักครั้ง
" คือว่า....." เบียร์เล่าให้กันต์ฟังย้อนไปถึงเรื่องที่เขากับเดียร์ไปงานเลี้ยงด้วยกันคืนที่ฟ้าไม่สบาย
---------------**************------------
" ขอบใจมากนะเพื่อนรัก....พี่เดียร์มาเดี๋ยวเบียร์ถือให้ " เขาบอกกับกันต์แล้วเอามือไปดึงกระเป๋าเดียร์มาถือ
" งั้นเจ๊ไปก่อนนะแล้วอย่าลืมฟ้าหล่ะ...ข้าวก็ยังไม่ยอมกินเลย...ดื้อเหมือนเด็ก...กันต์อยู่เป็นเพื่อนฟ้าจนกว่าเจ๊จะกลับนะ "
" ครับ "
" ไปก่อนนะโว๊ย ^^ " เขายิ้มเจ้าเล่ห์ให้กันต์แล้วเดินตามเดียร์ไปที่ลิฟท์
" ที่จริงฉันไปคนเดียวก็ได้นะ...นายก็กลับไปของนายไป " เธอบอกกับเขาที่อยู่ในลิฟท์
" ไม่ได้หรอกครับ...ให้เบียร์ไปด้วยหล่ะดีแล้วพี่เบียร์จะได้เมาเต็มที่ ^^ "
" เห็นฉันชอบเมามากหรือย่ะ "
" ก็...ช่างมันเถอะครับให้เบียร์ไปเป็นเพื่อนหล่ะดีแล้วหรือว่าพี่เดียร์กลัวว่าเบียร์จะทำอะไรพี่เดียร์อีกครับ^^ " เขามองเธอที่สวมชุดราตรีสีขาวทำให้เธอสวยจนเขากลัวอดใจแกล้งเธอไม่ไหว
" อย่าคิดอะไรแบบนั้นนะ...ถ้านายทำไรฉันแบบเมื่อตอนที่อยู่โรงแรมอีกแม้แต่หน้าฉันก็จะไม่มองนายเลย " เธอขู่เขา
" ครับ " เขายิ้มแล้วเดินตามหลังเธอออกไปจากลิฟท์
---------------**************------------
" อ่ะพี่เดียร์น้ำแดงครับ " เบียร์ยืนแก้วน้ำให้เธอ หลังจากที่เขาและเธอมาถึงงานเลี้ยง
" ขอบใจนะเบียร์เน่า " เธอรับแก้วมา
" เห็นไหมถ้าเบียร์ไม่มาด้วยป่านนี้พี่เดียร์ไม่มีใครมานั่งเซงเป็นเพื่อนหรอกครับงานเลี้ยงอะไร ดูดิ " เบียร์บอกกับเธอแล้วมองาอกให้เธอมองไปรอบๆที่มีแต่คนสูงอายุทั้งน่าน
" เห้อ!ไม่น่ามาเลยจะกลับก่อนก็เสียมารยาท "
" หิวไหมเดี๋ยวเบียร์ไปเอาอะไรมาให้กินครับ "
" พี่เบียร์ค่ะพี่เบียร์มางานเลี้ยงคนแก่ด้วยหรอค่ะ " เสียงแหลมที่ดังมาจากข้างหลังของเขา
" เซอร์รี่มากับใครครับ " เขาถามผู้หญิงที่มาเกาะแขนเขา เขามองไปทางเดียร์ที่จ้องเขาอยู่
" มากับคุณตากับคุณยายค่ะ...เดี๋ยวนี้พี่เบียร์ไม่ค่อยโทรหาเซอร์รี่เลยนะค่ะ "
" พี่ยุ่งๆนะครับ...พี่ว่าเซอร์รี่ปล่อยแขนพี่ก่อนดีกว่าเนอะมันดูไม่เหมาะสมกับสถานที่อ่ะครับ...นะครับ^^ "
" ก็ได้ค่ะ...เซอร์รี่ว่าเราไปดื่มตรงมุมนั้นดีกว่าค่ะ...ตรงนี้เป็นไงไม่รู้มองอะไรก็ดูแก่ๆไปหมด " เธอเน้นคำว่าแก่ๆแล้วมองไปทางเดียร์
" เธอว่าใครย่ะอิหนู " เดียร์เริ่มมีอารมณ์ เธออยู่ของเธอดีๆแล้วมาหาเรื่องแบบนี้มีหรอที่เธอจะยอม
" ไม่ได้ว่าให้ใครค่ะ...ใครอยากรับก็รับไปซิค่ะ...ไปเถอะค่ะพี่เบียร์ "
เบียร์มองไปทางเดียร์ที่ตอนนี้เธอยกไวร์ขึ้นดื่มหมดไป3แก้วแล้ว
" พี่ว่าเซอร์รี่ไปก่อนนะเดี๋ยวพี่ตามไปครับ...นะ...พี่สัญญา " เบียร์กับเธอ
" ก็ได้ค่ะ...เซอร์รี่ก็ไม่อยากอยู่ตรงนี้ทำไหร่หรอกค่ะ...พี่เบียร์อย่าลืมตามไปนะค่ะ "
" ครับ^^ " เธอเดินเข้าใกล้เบียร์แล้วหอมแก้มเขาเธอไม่สนเลยว่าคนจะเยอะแค่ไหนแล้วเธอก็เดินไป
" เห้อ " เขาถอนหายใจออกมา
" ทำไหมไม่ตามไปหล่ะ...ฉันอยู่คนเดียวได้ " เดียร์บอกกับเบียร์
" ไม่ไปครับดื่มเป็นเพื่อนพี่เดียร์ตรงนี้ดีกว่า " พูดเสร็จเขาก็ยกไวร์มาดื่ม
" กลัวฉันเมาหรือไง "
" เปล่าครับแต่กลัวผู้ชายในงานมาจีบพี่เดียร์มากกว่า...พี่ครับๆขอไวร์เพิ่มหน่อยครับ " เขาตอบแบบไม่มองหน้าเธอแล้วหันไปสั่งไวร์ เธอมองเขาที่หลบสายตาเธออย่าบอกนะว่าเขาจะม่อเธอไม่มีทางหรอก เชอะ!!
" ยกซิครับกลัวเบียร์มอมพี่เดียร์หรือไง " เขาท้าเธอ
" ใครสลบคนนั้นถือว่าแพ้นะ " เธอบอกกับเขาแล้วยก
" ได้ครับ^^ "
---------------**************------------
" เห้ย!ผู้หญิงอะไรตัวโครตหนักเลย " เบียร์วางเดียร์ไว้บนที่นอนในห้องของเขา
" หืม...ไม่เมา...ฉันยังไม่มาววว " เธอละเหมอออกมา
" นี้หรอที่ไม่เมาของพี่เดียร์อ่ะ " เขาพูดกับเธอที่นอนดิ้นอยู่บนเตียง แล้วเดินเข้าไปห้องน้ำเอาผ้าซุบน้ำออกมา
" ไม่มาว...ยังไม่มาว "
" พี่เดียร์เดี๋ยวเบียร์เช็ดตัวให้นะครับ...เดี๋ยวถอดชุดที่พี่อ้วกออกก่อน " เขาค่อยๆรูดซิปที่อยู่ข้างหลังเธอออก เขาจะตื้นเต้นทำไหมว่ะเคยเห็นของผู้หญิงมาก็มากแล้ว เขาค่อยๆถอดออกให้เธอตอนนี้เหลือแต่ชุดชั้นในที่ปกปิดของส่วนตัวของเธอ
" สวยจัง " เขาเผลอออกมา เขาค่อยๆเช็ดที่หน้าของเธอต่อมาก็ที่ต้นคอเช็ดลงมาเรื่ออยที่แขนและเริ่มเช็ดตรงที่หน้าอกของเธอ
" มึงจะสั่นทำไหมว่ะไอ้เบียร์ทำเหมือนไม่เคยเห็นยังงั้นแหละ " เขาพูดกับตัวเอง
" หืม...นายจะทำไรฉันอ่ะนายเบียร์เน่า...ฉันยังไม่มาวนะ " เธอพูดขึ้นมาแล้วลุกขึ้นมาจ้องหน้าเขาแบบพยายามจะลืมให้เต็มตา
" ครับไม่เมาก็ไม่เมาครับ...เบียร์แค่จะเช็ดตัวให้พี่เดียร์ครับ " เขาตอบเธอแล้วค่อยๆจับเธอนอนลงแต่เป็นจังหวะเดี๋ยวกันที่เธอพยายามปัดมือเขาออกเลยทำให้เขาเสียหลักล้มลงไปมับเธอ หน้าของเขาอยู่ใกล้หน้าของเธอ เขาและเธอสบตากันไม่มีคำเอ่ยอะไรออกจากปากคนทั้งคู่มีแต่สัมผัสที่เบียร์มอบให้เธอ เขาไม่รู้ว่าเธอจะมีสติครบทวนรับรู้มันหรือเปล่าหรือว่าเธอจะเมาแต่สำหรับเขาความรู้สึกมันออกมาจากใจของเขาความรู้สึกที่ไม่เคยมีกับใครมาก่อนถึงเธอจะว่าเขาฉวยโอกาสเขาก็ยอมเพราะเขาไม่อยากจะห้ามความรู้สึกนี้ได้
---------------**************------------
แสงอาทิตย์ส่องลอดเข้ามาในห้องนอนของเบียร์ ทำให้เห็นร่างคนสองคนนอนกอดกันบนเตียงร่างหนึ่งที่เปลือยเปล่าส่วนอีกร่างใส่แต่เสื้อกล้ามกับบ๊อกเซอร์
" โอ๊ย!ปวดหัวจัง " เดียร์ลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วเอามือกุมหัวตัวเอง เธอเห็นเบียร์นอนหลับอยู่ข้างๆเธอ เธอมองสภาพตัวเองที่เปลือยเปล่าไม่ได้ส่วมอะไรเลย
" ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ " เธอใช้หมอนข้างทุบไปที่เขาหลับอยู่
" อะไรป๊าคนจะนอนมาตีทำไหมเนี๊ยป๊า...ขอเบียร์นอนแปป " เขาเอาผ้าห่มคลุมเขานึกว่าป๊าที่ชอบมากวนเขาบ่อยๆ แต่สักเขาก็เปิดผ้าห่มออกแล้วค่อยๆมองไปทางสายตาที่จ้องเขาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อเขา
" หมายความว่าไง " เธอถามเขา
" คือว่าเบียร์ขอโทษครับ.."
เพี๊ยย!!
" เบียร์ห้ามใจตัวเองไม่ไหว "
เพี๊ยยย!!
" เบียร์ขอโทษครับเบียร์ผิดเองหล่ะที่ไม่ห้ามใจตัวเอง "
เพี๊ยยย!!
" เบียร์รักพี่อ่ะรักมานานแล้วตั้งแต่มอต้น " เขาบอกเธอที่เอาแต่ตบเขาทุกครั้งที่เขาพูดจบประโยค
เพี๊ย เพี๊ย เพี๊ย เพี๊ย
เธอตบหน้าเขาแล้วร้องไห้ออกมานี้หรอที่เขาเรียกว่ารักเขาทำกับเธอแบบนี้ได้ยังไงเธอไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้เธอ เรื่องแบบนี้มันน่าเกิดจากความยินยอมของทั้งสองฝ่ายไม่ใช่แค่ฝ่ายเดียว เธอลุกขึ้นจากเตียงแล้วไปหยิบชุดมาใส่ทั้งอ้วกที่ติดอยู่เธอก็ไม่สนแค่ตอนนี้เธอไม่อยากอยู่ตรงนี้ไม่อยากจะเห็นหน้าเขา
" พี่เดียร์จะตบเบียร์อีกก็ได้ตบจนกว่าพี่จะพอใจเลยแต่พี่เดียร์อย่าเงียบแบบนี้ได้ไหม " เขาบอกกับเธอที่ใส่ชุดแล้วไม่พูดอะไร เธอมองหน้าเขาแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินไปเปิดประตูออกไป
" พี่เดียร์เดี๋ยวก่อน...พี่เดียร์...เบียร์รักพี่จริงๆนะ... " เขาเดินลงมาข้างล่างของบ้านตามเธอ
" เมื่อคืนพาสาวไหนมานอนบ้านอีกหล่ะไอ้หมา...ไม่เคยซ้ำหน้าเลยสักวัน...ระวังจะเป็นเอดส์นะโว๊ยฮ่าๆๆ " เสียงผู้ชายวัย50กว่าตะโกนแซวลูกสาวของเขาที่วิ่งตามผู้หญิงลงมาจาดบนบ้าน
" ป๊า...มาแซวอะไรวันนี้...พี่เดียร์เดี๋ยวก่อนครับ... " เขาดุพ่อของเขาแล้วมองไปทางเดียร์ที่ยืนฟังที่พ่อเขาพูดแล้วก็เดินออกจากบ้านไป
" ป๊าพูดไรผิดว่ะ ฮ่าๆๆ "
" พี่เดียร์ครับ...เดี๋ยวเบียร์ไปส่งนะ...ไม่คุยกับเบียร์ก็ได้แต่ขอเบียร์ไปส่งพี่เดียร์นะ " เขาบอกกับเธอที่ออกมายืนอยู่หน้าบ้านเขา เธอไม่พูดอะไรพอดีกับแท็กซี่ผ่านมาเธอเลยเรียก เธอประตูขึ้นรถไป
" พี่เดียร์ให้เบียร์ไปส่งเถอะครับ...นะ...ลงมาเถอะครับ " เขาดึงประตูรถไว้
" ปล่อยเถอะเบียร์...เรื่องเมื่อคืนฉันจะคิดว่าให้ทานหมามันแล้วกันแล้วนายก็ลืมมันซะ....ฉันจะไม่โกรธนายก็ได้แค่นายอย่าให้ฉันเห็นหน้านายอีก...หวังว่านายคงทำได้นะ "
เขามองตามรถแท็กซี่คันนั้นไปแล้วค่อยๆทรุดลงกับพื้น
" ให้ทานหมางั้นหรอ...เหอะ...กรรมตามสนองมึงไหมหล่ะเบียร์ที่เคยไปทำกับใครๆเขาไว้...โดนแบบนี้เป็นไงหล่ะ...เจ็บไหมอ่ะมึง...ฮือๆๆ " เขาร้องไห้ออกมาแล้วลุกขึ้นเดินเข้าบ้านไป
" ไอ้หมาเป็นไรว่ะร้องไห้ทำไหม " พ่อเขาถามเขา
" อกหัก " เขาตอบแค่นี้แล้วก็เดินขึ้นห้องไป
" สาวไหนกล้าหักอกลูกป๊าว่ะ " เขาพูดตามลูกเขาที่เดินขึ้นห้อง
ปังงงง!!!
เขาปิดประตูแล้วมองรอบๆห้องถ้าเดียร์สนใจที่จะมองรอบข้างสักนิดเธอกับเขาอาจจะปรับความเข้าใจกันได้มากกว่านี้ เขามองรูปที่เขาแอบถ่ายเธอตอนที่เธอเรียนอยู่มอปลายส่วนเขาอยู่มอต้น ทุกอริยาบทของเธอ ตั้งแต่ม.4-ม.6 เขารู้จักเธอเพราะเธอเป็นเพื่อนของสุที่เป็นพี่สาวของเพื่อนสนิทของเขา ที่เขาชอบล้อเธอบ่อยๆเพราะเขาแอบชอบเธอเลยกลบเกลื่อนความอายของตัวเอง เขาไม่กล้าบอกเธอจนเธอจบม.6เขาตัดสินใจว่าจะบอกแต่ก็ช้าไป พี่กิ๊กที่เป็นทอมร่วมห้องกับเธอได้สารภาพบอกกับเธอว่าชอบเธอและได้ไปเรียนต่อที่อังกฤษด้วยกันเขาก็เลยไม่ได้บอกกับเธอว่าเขาชอบเธอ
" เบียร์ไม่เคยรักใครเลยนะพี่เดียร์...เบียร์รอพูดคำว่ารัก...กับพี่เดียร์แค่คนเดียว...ฮือๆๆ "
---------------**************------------
" ฮือๆๆๆ "
" กูว่ามึงไม่ผิดนะที่บอกรักพี่เดียร์...แต่กูว่ามึงบอกรักเขาไม่ถูกเวลาแค่นั้นว่ะ " กัตน์ปลอบใจเบียร์หลังจากที่ฟังเขาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
" จะให้กูทำได้ยังไงว่ะ...ไม่ให้เขาเห็นหน้ากู...บอกกูไปตายยังดีซะกว่า "
" ฝนจะตกแล้วว่ะ...กูว่าเราเข้าไปข้างในห้องดีกว่า " กันต์บอกกับเบียร์ที่ฝนเริ่มลงเม็ดและมีเสียงฟ้าร้อง
" งั้นกูกลับบ้านดีกว่า "
" นอนนี้ก็ได้นะมันดึกแล้ว " กันต์เป็นห่วงเบียร์
" ไม่เป็นไรว่ะกูขอบใจมึงมากนะ...อย่างน้อยกูก็ได้ระบายออกไป...ขอบใจมากเพื่อนกูไปล่ะ "
" อืม!ขับรถดีๆนะมึง " เขาบอกตามหลังเบียร์ที่เดินไปขึ้นลิฟท์ ถึงว่าทำไหมสองคนนี้เป็นแปลกรู้แบบนี้แล้วเขาก็คงทำไรมากไม่ได้หรอกปล่อยให้เป็นเรื่องของเดียร์และเบียร์คุยกันเอง
" ขนาดเรื่องของกูยังเอาไม่รอดเลย " เขาส่ายหัวแล้วปิดประตู เขาเดินเข้ามาในห้องฝนเริ่มตกแรงทั้งฟ้าก็ร้องอีกซักหน่อยสงสัยไฟคงดับ
พรึ่บบบบบบบบบ
" อิ๊งค์ "
By : Lion Date : 1 Feb 2013 00:04  
|
