|
สยบหัวใจนายทอมคาสโนว่า#6
เลิกเรียนแล้ว ฉันยังกลับไม่ได้น่ะสิ ยัยเพื่อนรักลากฉันมานั่งในร้านเบเกอรี่หน้ามหาลัย เป็นร้านประจำของสองสาวล่ะคะ ตอนนี้เวลาบ่ายสาม นักศึกษาในร้านเริ่มเยอะขึ้นเพราะต่างก็เลิกเรียนเช่นกัน
ฉันดีใจนะเว้ย ที่ทุกอย่างลงเอยด้วยดี แต่สาวๆของพี่กิ๊กยังไม่หมดแน่นอนว่ะ แกรอรับศึกได้เลย ถ้าเขาให้แกเป็นตัวจริง ฉันเชื่อว่าต้องมีใครโผล่มาอีกแน่ๆ
ยัยแพรบอกฉัน เรานั่งโต๊ะมุมกระจก มองเห็นวิวข้างนอกได้อย่างชัดเจน
ฉันต้องไปฝึกตบมาด้วยใช่ป่ะ ตบกันแย่งทอม ฮ่าๆๆฉันอาจเป็นฝ่ายถูกเขาตบก็ได้นะ
แล้วแกรู้สึกยังไงกับพี่เขาวะ แกจะเอาจริงใช่ป่ะ ยัยแพรดูดอบาริกา แต่ยังทำตัวเป็นนักข่าวที่ดี
ถ้าถามความรู้สึกนะ อธิบายยากว่ะ ไม่รู้สิ
แต่แตกต่างจากผู้ชายมาก นี่เหรอที่เขาเรียกกันว่า รักเพศเดียวกัน ฉันว่าต้องใช้เวลาหน่อยล่ะ ถึงจะลึงซึ้งกับรักแบบนี้
ตอนฉันคบทอมคนแรกนะเว้ย โห
ประทับใจมากอ่ะ น่ารัก เอาใจ ฉันเลยเป็นดี้มาจนถึงทุกวันนี้ไง ยัยแพรเหมือนจะอยากให้ฉันเป็นดี้เหมือนเธอด้วยอีกคน
เท่าๆที่ดูมานะ พี่กิ๊กถึงจะหล่อแต่ภายในเขาก็เป็นคนดี เขาไม่เหมือนผู้ชายที่หน้าหล่อแต่ข้างในสกปรก ฉันว่าฉันโอเคกับทอมว่ะ ทัวร์ฉิ่งฉับที่ฉันได้ลองก็
.
เป็นไงๆ สุดยอดไปเลยใช่ป่ะ ฮ่าๆๆยัยแพรฮาออกมา มีคนหันมามองโต๊ะเราด้วย
ฉันยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา นี่ก็เวลาเกือบบ่ายสี่โมงแล้ว พี่กิ๊กไม่เห็นโทรมาเลยทั้งวัน
แล้วนี่แกกลับยังไง เขามาส่ง แล้วจะมารับป่ะ แพรท่าทางเป็นห่วง
ถ้าไม่ไปส่ง ฉันนั่งแท็กซี่กลับเองก็ได้ย่ะ ไม่ง้อรถคันหรูเขาหรอก ฉันพูดแบบงอนๆนิด
แต่แล้วสายตาอันแหลมคมของฉัน ก็ไปหยุดที่ทอมคนนึง กับสาวน้อยที่กำลังจูงมือกันข้ามถนน ดูเหมือนทอมคนนั้นจะเป็นห่วงเธอมาก
เห้ย นั่นมัน
..แน่นอนยัยแพรก็ตกใจไม่แพ้กัน
ช่างเขาเถอะ ฉันกลับแล้วนะฉันทำทีจะลุกออกจากโต๊ะ ในมือถือกระเป๋า และวางเงินจำนวนหนึ่งไว้ที่โต๊ะ
แกๆ ใจเย็นๆสิ งั้นฉันไปส่ง แพรพาฉันขับรถมาส่งที่คอนโดระหว่างทางเราทั้งคู่เงียบมาก
ทอมหล่อ พ่อซุปตาร์ เห็นสาวเป็นของเล่น พอเบื่อก็เฉกหัวทิ้ง ฉันแค่ของเล่น เข้าใจมั้ย??
ไม่นานนักรถของแพรก็มาจอดที่หน้าคอนโด
ให้ฉันไปอยู่เป็นเพื่อนมั้ยพีช ท่าทางแกไม่ดีเลย ฉันเป็นห่วงแพรบอกกับฉัน
ไม่เป็นไรแพร กลับบ้านเถอะนะ ฉันอยู่ได้ เสียงฉันสั่นเครือ น้ำตาเอ่อล้น
แพรกุมมือฉันไว้ ฉันจะกลับได้ยังไง เพื่อนฉันกำลังเสียใจทั้งคน
และแล้วแพรก็ขึ้นมาที่ห้องฉันด้วยกัน ฉันยังร้องไห้ไม่หยุด ไม่รู้สิ เหมือนโดนแย่งแฟน
แต่ฉันก็เลือกที่จะไม่เดินไปแสดงตัว ว่าฉันเป็นใคร ถ้าทำแบบนั้น คงกลายเป็นนางมารร้ายในสายตาเขาแน่ๆ ปล่อยเขาไปมีความสุขเถอะ
ฉันนั่งอยู่บนเตียง แพรเดินมาพร้อมนมอุ่นๆ
ดื่มก่อน เผื่ออะไรๆจะดีขึ้น เธอยื่นให้
ฉันรับมา แต่ไม่พูดอะไร และก็ไม่ได้ดื่ม
ฉันไม่รู้ว่าจะปลอบแกยังไง มันคงเจ็บมากใช่มั้ยเพื่อน แพรนั่งลงข้างฉัน
มันคงต้องจบแล้ว
แพร ฉันกับแพรกอดกันร้องไห้ ทำไมมันเสียใจแบบนี้
คืนนั้นแพรก็ไม่กลับบ้าน แต่เธอโทรไปบอกพ่อแล้วว่าฉันไม่สบาย ต้องการคนอยู่ดูแล
ในเวลาที่ฉันไม่มีใคร ก็ได้ยัยแพรนี่ล่ะ คอยอยู่เป็นเพื่อนคอยให้คำปรึกษา บางครั้งคนเราก็รู้สึกเหงา อ้างว้าง ไม่มีใคร ฉันเป็นบ่อยนะ และไม่ชอบอยู่คนเดียว
..เช้าตรู่ แพรกลับมาที่บ้าน อาบน้ำเปลี่ยนชุดนักศึกษาและมารับฉันที่คอนโด
ฉันหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ แต่ภาพนั้นยังไม่หายไปเลย มันยังคงวนเวียนมาเรื่อยๆ ภาพที่ฉันเห็น พี่กิ๊กจูงมือเธอคนนั้นเดินไป
.ฉันทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งมอง
ถ้าเป็นคนอื่น อาจเข้าไปตบ ไปแย่งเขามา
แต่ฉัน
ฉันทำไม่ได้หรอก ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น
ฉันยังเข้มแข็งพอ เราสองคนมาเรียนได้สบาย เหมือนเมื่อวานฉันไม่ได้เจออะไร
.
น้องพีชคนไหนฮะ มีทอมตัวเล็กๆคนนึงเดินมาหยุดที่โต๊ะที่ฉันกับยัยแพรนั่งอยู่ในศูนย์อาหาร
คนนี้ค่ะ แพรชี้บอกว่า ฉันชื่อพีช
คือ รุ่นพี่เราให้ฝากมาบอกว่า เมื่อวานน่ะ ที่ไม่ได้ไปส่งเพราะพี่เขาติดธุระ ทอมตัวเล็กบอกถึงธุระของเขา ฉันกับยัยแพรมองหน้ากัน รู้เลยว่ารุ่นพี่ที่บอกน่ะ คือใคร
อ๋อ หรอคะ งั้นฝากบอกเขาด้วยว่า ไม่เป็นไรค่ะ ฉันดูแลเพื่อนฉันคนนี้ได้ ยัยแพรโอบไหล่ฉัน ทอมคนนั้นมองด้วยความฉงน แล้วเขาก็เดินกลับไป
แล้วยังฝากคนอื่นมาบอก ตัวเองล่ะ ยุ่งนัก แพรบ่นเบาๆ
ช่างเขาเถอะ ฉันพูดคำเดิม ที่พูดไปแล้วเมื่อวาน
ตอนนี้หน้าตาฉันยังเศร้าเหมือนเดิม แต่ยังดีที่เรียนรู้เรื่อง แล้วก็ถึงเวลากลับบ้านซะที
แพรยังคงมาส่งฉัน เหมือนที่เธอพูดไว้ นี่ถ้าฉันเป็นเลสนะ ฉันจะรักยัยนี่คนแรกเลย น่ารักมาก แต่คืนนี้แพรไม่ว่างมาค้างด้วย เพราะพ่อโทรมาบอกให้ไปช่วยงานที่บ้าน
ตามเคย คนโสดต้องอยู่คนเดียว ฉันชินแล้วล่ะ
เวลาเหงาๆ ฉันก็หาอะไรทำฆ่าเวลาก่อนนอน เช่น Facebook
ฉันนั่งหน้าโน๊ตบุ๊คเครื่องเก่ง
หลังจากที่ไม่ได้ออนมาหลายวัน มีคนมาเพิ่มเพื่อน 20 คน เป็นชาย 12 คน,หญิง 5คน, ทอม 3 คน หนึ่งในนั้นมีพี่กิ๊กด้วย แต่ฉันไม่รับเขาเป็นเพื่อน
ทอมอีก 2 คน ฉันรับไว้ แต่ผู้ชายฉันก็ไม่รับนะ คือไม่ได้หยิ่งแต่ไม่รู้จะคุยอะไรกับพวกเขา
ขอบคุณที่รับแอดนะคะ คนสวย ไม่ถึงห้านาที ทอมคนนึงก็โพสถึงฉัน
ยินดีค่ะ ^^ ฉันตอบ
ชื่อไรหรอ เราชื่อ เบส นะ
เรียก พีช ก็ได้ค่ะ เบส^^
เราคุยกันอีกหลายประโยค (ในแชทนะ)
เขาคงกลัวใครเข้ามาเห็นถ้ายังคุยหน้าเฟสอยู่ อิอิ
และได้รู้มาว่า เขาเรียนปีแรกมหาลัยเดียวกันกับฉัน เขาอาจจะหน้าตาไม่หล่อมากเท่าพี่กิ๊ก แต่คุยกันสนุกมาก เขาดูเป็นห่วง และกลัวว่าฉันจะเหงา
พรุ่งนี้หลังเลิกเรียน เราจะรอเธอที่ร้านกาแฟหน้ามหาลัยนะ รีบมาล่ะ
นี่เป็นประโยคสุดท้ายในแชท เราจะได้เจอกันแล้วหรอ เร็วไปนะ!!
ร้านนี้ล่ะ ไหนน้า พ่อทอมในเฟส แพรทำเป็นชะเง้อมองหา เธอตื่นเต้นยิ่งกว่าฉันเยอะ
นั่นไงแก เขาโบกมือให้ด้วย ทอมหน้าตาดี ผิวสีแทน หล่อคม ผมสีดำซอยสั้นเท่ห์ๆ นั่งที่โต๊ะมุมข้างเคาว์เตอร์ของร้าน ในชุดนักศึกษา รอยยิ้มเขาน่ารักมาก
หวัดดี เราเบสนะ พีชพาเพื่อนนั่งสิ เบสทักยัยแพร เขาอายุเท่าพวกเรา
คงเป็นเพื่อนกันได้
หวัดดี เราแพร แพรดูเขินๆ แก้มแดงระเรื่อขึ้นมา
พวกเธอดื่มอะไรดี เรายังไม่สั่งอะไรเลยนะ รออย่างเดียว เขายิ้มพร้อมส่งเมนูมาให้
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เข้ามาในร้านนี้ เป็นร้านกาแฟสด ข้างร้านเบเกอรี่ที่ฉันนั่งวันนั้นไงล่ะ
เราสามคนสั่งเครื่องดื่ม และเค้กรสชาติโปรดของแต่ละคน
ตอนนี้เราสามคนคุยกันสนุกมาก เขาดูจริงใจ ไม่มีแววเจ้าชู้อะไรเลย
เบสทำให้ฉันลืมทอมคนนั้นไปได้หลายชั่วโมง เขาเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงเลยนะ
เบสๆ งั้นวันนี้เราวานไปส่งพีชด้วยสิ คือวันนี้ต้องรีบกลับบ้านน่ะ นะๆ
เราสามคนแยกกันที่ร้านเลย เบสก็มาส่งฉันตามที่แพรขอ ฉันไม่เอารถมาหลายวันแล้วล่ะ
แพรก็ชอบทอมหรอ ฮ่าๆ ยัยโก๊ะเอ้ย!! เบสขำ เมื่อฉันเล่าเรื่องแพรให้ฟัง
อืม แต่ตอนนี้แพรโสดเหมือนฉันแหละ ดีเนอะ ชีวิตคนโสด ฉันยิ้ม
ร่วมด้วยสิ สมาคมคนโสด เราก็ไม่มีแฟนนะ เบสสบตาฉันเหมือนจะพูดอะไรต่อ
เบสเลี้ยวซ้ายนะ พอเจอเซเว่นก็ตรงไปอีก 100 เมตร คอนโดเราอยู่ขวามือ
ฉันตัดบทด้วยการบอกทางซะนี้ ฮ่าๆ เป็นเพื่อนกันดีแล้ว เบสเอ๊ย
ขอบใจมากนะ พรุ่งนี้เจอกัน^^ ฉันโบกมือลาเบส เขายิ้มรับและขับรถกลับไป
ใครมาส่งน่ะ เสียงคุ้นหูดังมาจากด้านหลัง
ฉันหันหลังกลับมา เจอพี่กิ๊กยืนมองอยู่ เขาอยู่ในชุดลำลอง สงสัยเกเรจนไม่ไปเรียน
ฉันสะบัดหน้าเดินหนี มุ่งหน้าเข้าลิฟท์ทันที แต่เขาเร็วกว่าขว้าข้อมือเล็กๆฉันไว้ได้ทัน
เจ็บนะ ปล่อย
ฉันบิดมันไปมา แต่เขาบีบมันแรงขึ้น
พี่ไม่อยู่ไม่กี่วัน หาคนมาดูแลแทนได้เร็วเนอะ เขายิ้มอย่างเยือกเย็น หน้าโหดมาก
แล้วที่หายไป เพราะอะไรล่ะคะ ฉันน้ำตารื้น มันกำลังจะไหล
คุณแม่พี่เข้าโรงพยาบาล ท่านป่วย พี่ยุ่งๆน่ะ เลยไม่ได้บอกพีช เขาตอบ
คุณแม่ หรือ ผู้หญิงของพี่กิ๊กป่วยกันแน่ พีชรู้ทุกอย่าง อย่ามาโกหกกันเลย
มีเหตุผลหน่อยสิ ผู้หญิงที่ไหนกัน เขาจ้องหน้าฉัน
ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆที่พี่กิ๊กจูงมือ พาเธอเดินข้ามถนนวันก่อน ตอนเย็นๆ
เขานึกอะไรบางอย่าง
อ๋อ นั่นยัยกรีนน้องสาวแท้ๆของพี่เอง นี่เราเห็นจริงหรอ เขาคลายมือออก กลัวฉันเจ็บ
กรีน น้องสาวพี่กิ๊กหรอ นี่ความจริงรึว่าแก้ตัว พี่กิ๊กยิ้มหวานออกมา
น้องสาวจริงๆครับ พี่เดินไปรับเขา พาไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลไง พี่เฝ้าคุณแม่ทุกคืนเลยนะ
เขาบอกความจริงทุกอย่าง แต่ฉันก็ยังไม่หายงอนง่ายๆหรอก
แล้วไอ้ทอมคนนั้นน่ะ ใคร?? เขาคาดคั้นฉันอีกรอบ
แฟนใหม่ น่ารักป่ะ ^^ ฉันตอบแบบอยากเอาคืน กับน้ำตาที่เสียไป
เหรอ งั้นขอให้รักกันนานๆนะ พี่ไปล่ะ พี่กิ๊กเดินหนีฉัน
คราวนี้ฉันวิ่งตามง้อ อ้าวๆ เค้าล้อเล่นน่ะ นั่นเบส เพื่อนคณะเดียวกัน แฟนก็อยู่ตรงนี้ไง หน้างอ คอหักอยู่นี่ไง โอ๋เอ๋ โอ๋เอ๋
.
ฉันทำท่าปลาทูคอหักเหมือนในหนังทอมดี้เรื่องหนึ่ง เพื่อง้อนายคาสโนว่า
พี่กิ๊กหยุดเดินและยิ้มกับท่าทางน่ารักของฉัน เขาเอามือมาขยี้หัวฉันเหมือนเด็ก
ห้อง ฉัน
..
ทีแฟนแอดเฟสมาน่ะ ไม่รับ แต่คนอื่นรีบรับจัง เขาหันมาบ่นให้ฉัน ตอนนี้เขานั่งหน้าโน๊ตบุ๊คเครื่องเดิมของฉัน สงสัยคงเช็คเรทติ้งอยู่ล่ะสิ
ก็ตอนนั้นเค้างอนอ่ะ เสียใจก็เสียใจ ฉันกำลังเปลี่ยนใส่ชุดลำลอง
ตะโกนออกมาจากห้องนอน
งั้นไม่แอดไปแล้วนะ แต่จะย้ายมาอยู่กันด้วยเลย ดีคะมั้ยที่รัก
พี่กิ๊กพูดแล้วยิ้ม หืม
.ไอ้ลามก
มั่นใจนะ ว่าอยู่กับเค้าได้ ถ้ามีสาวๆตามมาล่ะก็ ตายแน่!
ฉันยืนอยู่ข้างๆเขา ทำหน้าโหดด้วยล่ะ
คืนนั้นฉันไม่ยอมให้พี่กิ๊กค้างที่นี่ เพราะถือว่าทำโทษที่ทำให้ฉันเสียน้ำตา ในวันที่เขาหายไป แต่เขาก็ไม่ว่าอะไรนะ เพราะเขาเองก็ผิดเหมือนกันที่ไม่บอกอะไรฉันเลย ปล่อยให้คนอย่างฉัน คิดไปเอง เสียใจเอง เฮ้อ
.รักครั้งนี้มันจะเป็นยังไงต่อไปนะ
..
By : ส้มโอ Date : 7 Oct 2012 15:44  
|
