ต้องพยายามอีกนานแค่ไหน....
ไม่รู้ว่าต้องพยายามอีกนานแค่ไหน กับการตัดใจจากคนๆนึงให้ได้จริงๆ

รู้ว่าระยะเวลาแค่เดือนกว่ามันไม่นานหรอก แต่ว่าการอยู่กับความทรมานมันเหมือนนานนับปี

ณ ตอนนี้รู้สึกได้ว่า ร่างกายยังเรียกร้องแต่ชื่อของเค้า

ทุกๆครั้งที่คิดถึง ก้อยังคงเขียนไดอารี่ เหมือนอย่างตอนที่เคยคบกัน

ทั้งๆที่รู้ว่าเค้าจะไม่มีวันได้อ่านมัน

ถ้าให้เลือกระหว่าง เลิกเขียน กับเขียนต่อไป ควรจะเลือกอย่างไหนดี???

สับสนหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้เลย

By : xiaoqing    Date : 6 Aug 2012 14:16       

ความเห็นที่ #1 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054785 )

เลิกเขียนค่ะ

ยิ่งเขียนก้อเหมือนยิ่งทำให้นึกถึง. และก้อนึกถึง


เรื่องเก่าจบแล้ว. ปากกาหมึกหมดแล้ววว


นั่งเขียนเรื่องใหม่. กับปากกาด้ามใหม่. เขียนถึงตัวเราเองในแต่ละวัน


วันนี้. ฉันจะเข้มแข็ง. พรุ่งนี้ฉันจะเข้มแข็ง...... ฉันจะเข้มแข็งทุกวัน. เย่เย้

By : Tudtuu    Date : 6 Aug 2012 14:33   

ความเห็นที่ #2 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054791 )

กำลังเสริม....มาแว้ว

By : Nicki    Date : 6 Aug 2012 15:03   

ความเห็นที่ #3 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054792 )

อยากเขียน ก็เขียน
ไม่อยากก็ไม่ต้อง
ค่อยเป็นค่อยไป

ไม่ต้องเอามาตรฐานใคร
สามเดือน ห้าเดือน เป็นปี ถ้ายังสบายใจจะคิดถึงเค้าก็เป็นต่อไป
ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย

แค่อย่าเสียงาน เสียเรียน ทำหน้าที่ต่อไปได้
การที่เราไม่หยุดทำหน้าทีของเรานี่แหละดี
มันจะย้อนกลับมาบอกว่า เรามีคุณค่าด้านอื่น
มากกว่ามานั่งคิดถึงคนที่จากกันไปซะแล้ว

By : Dj    Date : 6 Aug 2012 15:03   

ความเห็นที่ #4 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054800 )

กำลังเสริมไรแวร๊.......นิค


ขออาหารเสริมได้ป่ะ

By : Tudtuu    Date : 6 Aug 2012 15:27   

ความเห็นที่ #5 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054804 )

#4
จะเสริมไรอีกตู่ เช้งกะเด๊ะ ขนาดนี้

555555555

By : Dj    Date : 6 Aug 2012 15:33   

ความเห็นที่ #6 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054805 )

คล้ายๆ กันเนอะ จริงๆ เขียนเหอะ เพื่อระบายความรู้สึกที่เรามี

อย่างน้อยก็เป็นการระบายความรู้สึกอีกวิธีนึง ดีกว่าเก็บไว้...

สำหรับการตัดใจจากใครซักคน คงต้องใช้เวลา สู้ๆ เป็นกำลังใจให้

สำหรับเรา ยังคงเขียนมันอยู่ พอเข้มแข็งก็ค่อยๆ ลบมันทิ้ง

(เขียนในปฏิทิน มือถืออะ ลบง่ายดี)

By : Enjoy    Date : 6 Aug 2012 15:33   

ความเห็นที่ #7 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054808 )

มั่ยนานหรอก
ก้อแค่ยอมรับมัน
เกมโอเว่อร์

By : pp    Date : 6 Aug 2012 15:55   

ความเห็นที่ #8 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054810 )

5

อาหารเสริมตรูดอ่ะ. ตรูดแฟ่บ

By : Tudtuu    Date : 6 Aug 2012 16:10   

ความเห็นที่ #9 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054812 )

#8
เอาพุงเราไปแปะเลยปะ

By : Dj    Date : 6 Aug 2012 16:14   

ความเห็นที่ #10 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054813 )

9

เอามาพุงดีเจมาแปะตรูดเรา. และเอาพุงเราไปแปะพุงดีเจ. เข้าท่าแฮะ


วร๊ากกกกกก. ทู้เค้าออกจะเศร้า.

By : Tudtuu    Date : 6 Aug 2012 16:21   

ความเห็นที่ #11 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054816 )

โอ๊ยยย ก็เอาพุงตู่แปะตูดตัวเองง่ายกว่าป่ะ



ชนจขกท.เฮด้วยกันนะ

By : Dj    Date : 6 Aug 2012 16:32   

ความเห็นที่ #12 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054817 )

ความรู้สึกนี้ ตัดลำบากนะครับ
ค่อยค่อยปรับ แล้วชินกับมันแล้วกัน
แต่อยู่กับความเศร้า นี้มันไม่สนุกนะครับ
ลองหาสิ่งดี น่่าสนใจทำดีกว่าไหม
เรียนทำขนม ทำงานฝีมือ ดีกว่านะครับ

By : zombiepowder    Date : 6 Aug 2012 16:33   

ความเห็นที่ #13 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054823 )

เขียนต่อเถอะค่ะ เวลาเราย้อนกลับมาอ่านมันอาจจะทำให้เรารู้สึกต่างจากตอนที่เขียนก็ได้ อย่างน้อยความรู้สึกดีๆที่เรายังมีให้เค้าก็จะถูกบันทึกไว้นะคะ เขียนไปเลย ระบายไปกับตัวอักษร เปนกำลังใจให้นะคะ

By : MEANz    Date : 6 Aug 2012 17:50   

ความเห็นที่ #14 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054826 )

เราจะเขียนต่อ เขียนทุกอย่างรู้สึกลงไปในไดอารี เขียนๆๆๆๆๆๆๆจนวันนึกเราทำใจได้ทุกอย่าง แต่เอาจริงๆๆๆใช้เวลานาน กว่าจะลื้ม คนนั้นได้

เราเป็นอยู่

By : patty    Date : 6 Aug 2012 18:13   

ความเห็นที่ #15 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054845 )

ทักทายค่ะ
เป็นคนนึงที่ชอบเขียนไดอารี่เหมือนกันค่ะ เพราะมันจะมีทุกความรู้สึกของเราที่เขียนใส่ลงไปในไดอารี่
แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ เข้มแข้งเร็วๆนะคะ

By : ดอกไม้^ต้นงิ้ว    Date : 6 Aug 2012 20:35   

ความเห็นที่ #16 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054895 )

เป็นกำลังใจให้คะ อย่างน้อยการเขียนก็เป็นการระบายออกทางหนึ่ง ค่อยๆเยียวยาหัวใจตัวเองนะคะ

เราก็รู้สึกแบบเดียวกันอยู่คะ มาพยายามไปด้วยกันนะคะ

By : witcht    Date : 6 Aug 2012 21:45   

ความเห็นที่ #17 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5054943 )

ไม่รู้ว่าต้องใช้ความพยายามหรือว่าความเข้มแข็งนะ เพราะเราเองก็เลิกกะแฟนทั้งๆที่ทำงานอยู่ด้วยกัน แระแฟนเราก็มีแฟนใหม่เป็นรุ่นน้องที่แผนกนี่เอง โดยที่เราทั้ง 3 คน ต้องทำงานติดต่อกันตลอด ทั้งที่ไม่อยากเจอไม่อยากทำแต่ก็ลำบาก เคสเรามันยากกว่าของ จขกท. นะคัฟ

By : Chocolate    Date : 6 Aug 2012 22:14   

ความเห็นที่ #18 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5055066 )

#17 เคสพี่จุฟโคตรทรมานหัวใจเลยอ่ะ

By : นู๋มีน    Date : 6 Aug 2012 23:20   

ความเห็นที่ #19 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5055073 )

เลิกเขียน หาอย่างอื่นทำ ไม่นานหรอกครับ สวัสดี จขกท.

By : LitTlePig    Date : 6 Aug 2012 23:23   

ความเห็นที่ #20 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5055147 )

#1 สวัสดีค่ะ พี่ตู่ พี่สาวเปลี่ยนรูปใหม่ใช่มั้ย สวยจัง ^^
#2 สวัสดีค่ะ นิค??? เหนเค้าเรียกกันเลยเรียกตาม
#3 ขอบคุณนะคะ งั้นเลือกเขียนตามอารมณ์คงจะดีสุดเนอะ
#6 แพทก้อเลือกเขียนในมือถือค่ะ เอาไว้อยากลบเมื่อไหร่ค่อยลบ
#7 ยอมรับมานานแล้วค่ะ แต่มันยังเจ็บที่ห้วใจ
#12 ตอนนี้ก้อมีอะไรทำนะคะ แต่พออยู่คนเดียวก้อกลับไปฟุ้งซ่านทุกทีเลย
#13 ขอบคุณนะคะ อยากให้มันดีขึ้นเร็วๆอยู่เหมือนกัน
#14 คงต้องสู้ต่อไปเหมือนกัน
#15 #16 ขอบคุณมากค่า ขอบคุณที่มาเปนกำลังใจให้กัน
#17 เอ่อ... ยากกว่าจิงๆอ่ะแหละ ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่ามีคนที่ต้องพยายามมากกว่าแพทนะคะ
#19 ขอบคุณมากค่ะ ที่ให้เขียนก้อเพราะว่ามันตอกย้ำตัวเองมากไปใช่มั้ยคะ?

ปล. ต้องขอบคุณทุกๆคห. นะคะ ที่ให้กำลังใจ
ขอบคุณพี่ตู่กะคุณดีเจ ทำให้กระทู้แพทกลายเปนกระทู้ Hot!! เปิดมาดูตกใจเลย ดีที่พาออกนอกกระทู้นะคะ อ่านแล้วยิ้มเลย

By : Xiaoqing    Date : 7 Aug 2012 08:08   

ความเห็นที่ #21 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5056056 )

งืมมม ... ลืมไม่ได้ก็ไม่ต้องลืมค่ะ อย่าไปฝืน แต่สิ่งที่ต้องทำคือ อยู่กับความจริงให้ได้
หลายคนเลยนะ ที่ยังแบบ อยากจะโทรหา อยากจะเข้าไปดูเฟสเค้าใจจะขาด
มันต้องเริ่มจากตรงนี้หล่ะค่ะ เราไม่ลืม แต่คงต้องตัดการกระทำ และทุกช่องทางที่จะจำเค้าให้ได้
ดูไปก็คล้ายๆตอนป๋อมเลิกสูบบุหรี่ใหม่ๆ ... เลิกที่เดียวไม่ได้ ใจไม่แข็งพอ ต้องลดลงทีล่ะมวน
เช่น... วันนี้จะไม่โทรหาเค้า แล้วเพิ่มเป็นอาทิตย์นี้ เดือนนี้...ประมาณนั้น ทำทีล่ะอย่างค่ะ
การเขียนเป็นการระบายอย่างนึง แนะนำให้เขียนค่ะ พอผ่านไปนานๆ มาอ่านอีกที
อาจจะเข้าใจตัวเอง เข้าใจว่ามีอะไรผิดพลาดในความสัมพันธ์ มากขึ้นก็ได้นะคะ
ป๋อมเคยบอกแพทไม๊คะว่า ตอนป๋อมเลิกกับแฟน ป๋อมเขียนไดอารี่ เขียนจนเป็นเรื่อง
กลายเป็นเรื่องที่อยู่ในบอร์ดนิยายของเว็บเพจนึง มีคนเข้ามาให้กำลังมากมาย
ป๋อมได้เพื่อนดีๆจากตรงนั้น มันทำให้ป๋อมอยู่ได้ เรามีเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ อะไรใหม่ๆ
โฟกัสไปในสิ่งที่เราไม่เคยคิดจะทำ แต่เราทำได้ ... เราจะค่อยๆลืมค่ะ เชื่อเหอะ
ทุกวันนี้ ป๋อมก็ยังไม่เคยลืมแฟนเก่า แรกๆจะเคืองๆว่าทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับเรา
เห็นเฟสเค้าแล้วจะปี๊ด remove เค้าหลายต่อหลายครั้ง
ผ่านมาระยะนึง เราเห็นเค้าในเฟส เราก็รู้สึกว่า เออนะ เราเคยรักกัน และป๋อมก็ยังรักเค้า
แต่แค่เราไปกันไม่ได้ เพราะงั้นเราจะเป็นเพื่อนกัน มองเห็นเค้าตอนนี้ก็ เริ่มเฉยๆแล้วค่ะ
ทั้งที่ไม่มีใครผ่านเข้ามาในชีวิตแบบจริงๆจังๆ ป๋อมไม่เคยหาแฟนใหม่เลย
เพราะคิดว่า การหาใครมาทดแทนใคร มันไม่ใช่เรื่องง่ายนะ
ทุกวันนี้ก็มีความสุขกับตัวเองดีค่ะ .... เคยคิดว่าเราจะผ่านมันมาได้ยังไง
แต่ตอนนี้ เราก็ยังมีชีวิตอยู่ ยังกินได้ นอนได้ และรอให้คนอื่นมารักเราใหม่ได้เหมือนกัน
ยาวเลย ... จะเบื่อไม๊ ... แต่ก็ เป็นกำลังใจให้นะคะ

By : Sleepless    Date : 9 Aug 2012 17:16   

ความเห็นที่ #22 / 2553 ( เป็นต้นไป ) ( 5056070 )

ป๋อม.... ไม่เบื่อหรอกค่ะ แพทชอบอ่าน บางทีความคิดเห็นของคนอื่นอาจทำให้เราคิดอะไรได้มากขึ้นนะคะ 
จริงๆแพทหักดิบนะคะ ไม่ใช่ค่อยๆเลิก ตั้งแต่เลิกกัน แพทไม่เคยเข้าไปดูเฟสเค้าอีกเลย อาจจะเคยคุยบ้าง อย่างที่แพทเคยบอกป๋อมไป แต่หลังจากวันนั้นแพทไม่ได้ติดต่ออีกเลย ไม่ว่าทางไหนก้อตาม 
ไม่ได้หาใครใหม่เหมือนกัน อาจจะมีบ้างที่เหงา แต่ตอนนี้เหมือนรู้ตัวแล้วว่า ยังไม่มีใครแทนที่เค้าได้เลย แพทเลยเลิกพยายามที่จะหาคนใหม่ ถามว่าตอนนี้มีความสุขสถานะนี้มั้ย ก้อมีนะคะ แต่บางแว่บ ที่เค้าจะเข้ามามีอิทธิพลสำหรับแพท จนบางทีมันต้องระบายออกมา ถ้าไม่ใช่น้ำตา ก้อเปนไดอารี่ หรือไม่ก้อทั้งสองอย่าง 
ขอบคุณนะคะ สำหรับคำแนะนำและการแชร์ความรู้สึก ^^

By : Xiaoqing    Date : 9 Aug 2012 18:41