|
รักแรกพบ... ลองคยฉันดูมั๊ย? #14
คนร่างสูงเดินเข้า office มาอย่างหน้าตาบอกบุญไม่รับ นี่ก็เป็นอาทิตย์แล้วที่ยังติดต่อยัยเลขาหมวยไม่ได้ จู่ๆแม่นางเหม่อโล่ก็ลาพักร้อนกะทัดหัน หนีหน้าหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ทำเอาคนร่างสูงที่กำลังร้อนรนจนปัญญาจะตามหา โทรหาก็ไม่รับ ไม่ก็ปิดเครื่อง ไปหาถึงบ้านก็ไม่เจอ คุณแม่บ้านชี้แจงว่าคุณมะนาวไปต่างจังหวัดกับเพื่อนไม่ได้บอกไว้ว่าจะกลับเมื่อไหร่
ยังติดต่อไม่ได้อีกเหรอวะ? เพื่อนรักส่งเสียงทักอย่างรู้ทัน เมื่อเห็นหน้าตาไม่รับแขกของฟาง
ไม่มีคำพูดใดเล็ดรอดจากปากบางบนหน้าคมๆนั้น ฟางเพียงแต่พยักหน้าอย่างเหนื่อยใจตอบเพื่อนรักไป
เป็นการเข้าใจผิดที่วินาศสันตโรสุดๆเลยนะเนี้ย! เอเปรยเบาๆ ไม่กะให้เพื่อนรักที่กำลังเซ็งจิตได้ยิน แต่ไอ้ลิงที่อยู่ใกล้ๆน่ะได้ยินชัดเลย ถึงกับศอกอัดเบาๆไปหนึ่งที โทษฐานที่ปากเสียไม่มีกาลเทศะ คนโดนทำร้ายหันไปทำท่าจะโวยวายที่จู่ๆคนรักงัดบทลงโทษมาใช้ แต่พอหันไปเจอสายตาพิฆาตเอาจริงจากไอ้ลิงแสบ คนร่างสูงก็ได้แต่บุ้ยปากบ่นเป็นเชิงอ้อนว่าเจ็บแทน
พิณพยายามโทรหาเค้าเหมือนกันนะพี่ แต่มะนาวเค้าก็ไม่รับสายเลย หวังว่าคงจะไม่เศร้าจนตกทะเลตายไปแล้วนะ
คราวนี้เป็นตาคนร่างสูงถลึงตาใส่คนรักบ้าง เป็นเชิงด่าว่ามึงจะพูดทำไมห่ะไอ้ลิง!
เฮ้ยฟาง มึงอย่าคิดมากเว้ย เดี๋ยวน้องเค้าก็กลับมา เดี๋ยวอธิบายให้ฟังเค้าก็เข้าใจ มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกันเฉยๆ
ใช่ๆ พี่ฟางอย่าไปเครียด เดี๋ยวพอมะนาวได้ฟังเรื่องทั้งหมดมันก็จะโอเคแหละ ไอ้ลิงรีบเออออ
ดูอย่างไอ้นี่ดิ ตอนแรกก็โกรธชิบหาย พอรู้ว่าหน้าแตก ก็หมดฤทธิ์เลย! เอแซวคนรักอย่างอารมณ์ดี หวังจะระบายรอยยิ้มบนหน้าเพื่อนรักบ้าง ก่อนที่มันจะลืมว่ายิ้มยังไงหลังจากทำหน้าเป็นตูดมาเป็นอาทิตย์ แต่ไม่มีแม้แต่ยิ้มแห้งๆบนใบหน้าคมๆนั้น คนร่างสูงเพียงแต่ถอนใจเบาๆ หวังแค่ว่ายัยแม่นางเหม่อโล่ (ที่ตอนนี้หนีเอาโล่ด้วย!) จะเข้าใจอะไรง่ายๆอย่างที่เอและพิณว่า
ฟางทำงานอย่างเซ็งๆ หมดอาลัยตายอยากไปวันๆ คนร่างสูงทำตัวเป็นผักเหี่ยวผิดกับเมื่อก่อนที่กะปรี่กะเปร่าทำงานงกๆ ไม่ลืมหูลืมตา ทั้งเพื่อนรักน้องรักได้แต่มองห่างๆด้วยความเป็นห่วง ไม่รู้จะทำยังไงให้ยัยเจ้าเรื่องกลับมารับรู้เรื่องราวมหากาพความเข้าใจผิดนี้ได้ จะได้นำดวงวิญญาณกลับสู่คนร่างสูงซะที
เฮ้ย! ไอ้ฟาง... ไอ้ฟาง! เอพยายามเรียกสติเพื่อนรักกลับเข้าร่าง เมื่อเห็นว่าได้เวลาเลิกงานกลับบ้านกลับช่องแล้ว แต่หน้าคมๆ ยังคงมองเหม่ออยู่หน้าคอมแบบไม่รู้วันเวลา
ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก.... หน้าคมๆ ยังคงมองจ้องตาราง excel ที่หน้าจอ เหมือนกับว่ามันจะส่งสัญญาณไปตามล่ายัยเลขาหมวยกลับมาฟังคำอธิบายได้
ไอ้ฟาง! ทุ่มนึงแล้วมึง พอเหอะ แดกข้าวกัน! เอเรียกพร้อมเขย่าร่างเบลอๆนั้นเบาๆ
อืม... คนร่างสูงพยักหน้านิดๆ ก่อนจะละสายตามาหาเพื่อนรัก หะ อะไรนะ?
กูบอกว่าเก็บของได้แล้ว ไปแดกข้าว! เอย้ำเสียงดังด้วยอารมณ์โมโหหิว ยัยมะนาวนะยัยมะนาว เอาซะเพื่อนกูเป็นซอมบี้เลย อย่าได้เจอนะ พ่อจะเล่นให้หนักเลยวุ้ย!
เพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของทุกคน เอและพิณลงความเห็นว่าฟางควรจะยกหน้าที่ขับรถให้เพื่อนรักแต่โดยดี แค่เดินเฉยๆก็แทบจะชนทุกอย่างที่ขวางหน้าแล้ว ขืนให้ขับรถทั้งๆที่ไม่รับรู้การมีอยู่ของสิ่งรอบตัว มีหวังได้ตายกันยกคันก่อนได้ไปอธิบายความจริงให้ยัยเลขาหน้าหมวยเป็นแน่! ซึ่งฟางเองก็ไม่มีแก่ใจจะโต้เถียงอะไร ณ จุดนี้ ใครจะทำไรก็ทำเหอะ ผักเหี่ยวร่างสูงไม่ใคร่จะรับรู้อะไรทั้งนั้น
เอและพิณพาร่างไม่ค่อยมีวิญญาณมานั่งกินข้าวที่ร้านอาหารในห้างหรู เนื่องจากร้านแถวแบงค์มีแต่ร้านชวนเมา เกรงว่าถ้าแวะไปหาข้าวใส่ท้องในร้านแบบนั้นไอ้คนเบื่อโลกเซ็งจิตที่พกมาด้วยคงไม่วายเมาเละเป็นแน่ ด้วยความที่รู้นิสัยเพื่อนดี เอเลยลากไปกินอะไรเบาๆกลางห้างชิวๆ มีนักศึกษาสาวเดินไปเดินมาเพิ่มบรรยากาศในการกินดีกว่า
คนร่างสูงสั่งอาหารแบบไม่ใส่ใจซักเท่าไหร่ กินไปงั้นๆ ไม่จำเป็นไม่กินเลยก็ยังได้ ใจคอไม่ได้สนใจเรื่องกินอยู่ซักเท่าไหร่ อยากจะรู้ก็แต่ว่าไอ้คนที่เข้ามาวนเวียนในใจเนี้ยหายไปไหน!?!?! ป่านนี้เป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ คนร่างสูงมองเหม่อไปอย่างไร้จุดหมายท่ามกลางผู้คนมากมายที่เดินผ่านไปมา แต่แล้วสายตาคมๆก็เหลือบไปเห็นคนที่คุ้นเคยที่มากับคนที่ไม่คุ้นตา ฟางลุกไปหาเป้าหมายทันที เล่นเอาเอและพิณตั้งตัวไม่ติด ต้องรีบเดินตามไปอย่างงงๆ แต่ความสงสัยก็หายไปทันทีที่สายตาสองคู่มองไปเจอสาวหมวยหน้าคุ้นนั่งกินข้าวอยู่กัยชายหนุ่มหน้ามนคยไม่รู้จัก
มะนาว ฟางเอ่อยทักอย่างดีใจ ที่เนคนที่ตามหามาหลายวันนั่งอยู่ตรงหน้า โดยไม่ได้สนใจชายปริศนาที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน
แม่เลขาหมวยตกใจชนิดหัวใจหยุดเต้นไปแปดวิ พี่ฟาง มาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี้ย!?!?
มะนาวไปอยู่ไหนมา พี่โทรหาเท่าไหร่ก็ไม่รับ ไปหาที่บ้านเค้าก็บอกๆไม่อยู่ คำถามคาใจพรั่งพรูจากปากบางปนไปด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ
พี่ฟางจะมาสนใจมะนาวทำไมคะ ฟางไปดูแลแฟนของพี่เถอะค่ะ มะนาวตอบเสียงแข็ง แม้จะพยายามตัดใจอยู่เป็นอาทิตย์จนคิดว่าใจแข็งพอ แต่พอเห็นคนๆนี้อยู่ตรงหน้า น้ำตาก็พาลจะรื้นขึ้นมาอีก
มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะมะนาว ที่มะนาวเห็นวันนั้นมันไม่ใช่อย่างนั้นเลย ฟังพี่อธิบายก่อนนะ คนที่มะนาวเห็นเค้าเป็นเพื่อนพี่เอง ฟางพยายามอธิบาย
ภาพมันฟ้องขนาดนั้น ไม่เข้าใจผิดแล้วล่ะคะ มะนาวว่าพี่ฟางเลิกยุ่งกับมะนาวจะดีกว่า พี่ก็มีคนของพี่ มะนาวก็มีคนของมะนาว เราต่างคนต่างอยู่จะดีกว่านะคะ สาวหมวยพยายามอย่างมากที่จะควบคุมไม่ให้น้ำใสๆที่เกยตื้นอยู่ที่ขอบตาไหลล้นออกมา อีกทั้งยังต้องพยายามข่นอารมณ์ให้น้ำเสียงไม่สะท้อนความอ่อนแอในใจให้อีกฝ่ายได้รับรู้
คนของมะนาว? ฟางแทบไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ได้ยิน
ใช่ นี่พี่นัท แฟนมะนาว เพราะฉะนั้น เรื่องที่ผ่านมามะนาวไม่สนใจอะไรแล้วล่ะค่ะ แล้วพี่ฟางก็ควรจะเลิกพูดถึงมันได้แล้ว มาพูดกันแบบนี้มันไม่ให้เกียรติคนของมะนาวนะคะ มะนาวเรียกชายหนุ่มหน้ามนตรงหน้าว่าแฟนอย่างเต็มปาก ทำเอาฟางแทบช็อคคาที่
ไม่ใช่แค่ฟาง แต่ทั้งเอและพิณก็ช็อคไม่แพ้กัน ใครจะไปคิดว่าภายในเวลาแค่อาทิตย์เดียวสถานะของยัยหมวยจะเปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้!
ถ้ามะนาวจะเอาแบบนี้ พี่ก็จะไม่ทำให้เดือดร้อนล่ะ ขอให้โชคดีล่ะกันนะ คนร่างสูงแสดงออกอย่างชัดเจนว่าโกรธจนแทบยั้งไม่อยู่ พูดจบก็เดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้เพื่อนรักและรุ่นน้องคนสนิทยืนงงเป็นไก่ตาแตก ข่าวสารข้อมูลมากมายที่ได้รับมาเยอะเกินจะย่อยทันใน 2-3 นาทีที่เกินเหตุ เอรีบเดินกลับไปวางตังค์ค่าอาหารเย็นที่ยังไม่ได้กินบนโต๊ะ ก่อนจะรีบตามเพื่อนรักไป ส่วนพิณพอเรียกสติกลับมาได้ก็รีบอธิบายความจริงแบบเร็วๆให้ยัยหมวยฟัง
มะนาว ที่พวกเราเห็นวันนั้นน่ะ เป็นเพื่อนสนิทพี่เอกับพี่ฟางเค้า เค้ายืมควงไปไล่ผู้ชายที่มาตอแย แกจะเชื่อหรือไม่เชื่อเราก็ได้นะ แต่นั้นคือความจริง เราพยายามโทรหาแก แต่แกไม่รับ ถ้าแกเลือกแล้วก็ตามใจแกเถอะนะ แต่เราอยากให้แกได้รู้ความจริง เท่านั้นแหละ พูดจบพิณก็รีบวิ่งตามเอและฟางไป ปล่อยให้แม่นางเหม่อโล่เหม่อชุดใหญ่ระดับโลก
กุญแจรถ คำแรกที่คนร่างสูงพูดกับเพื่อนรักและรุ่นน้องคนสนิทที่วิ่งตามแบบหอบๆ มาถึงที่รถ ก็คนร่างสูงเดินเร็วหยั่งกับจะไปตามควายที่ไหน
เฮ้ย กูขับให้ดีกว่า มึงนั่งเหอะ เอตอบขณะที่พยายามจะปรับลมหายใจตัวเองให้ทันแรงขับเคลื่อนของปอด
กุญแจรถ! ฟางตะคอกเสียงเข้ม แบบที่พิณไม่เคยเจอ ส่วนเอนั้น รู้ได้เลยว่า งานนี้ยาวแล้วมึงเอ้ยยยยยยยยยย คนขี้เล่นรู้ดีว่าหากเพื่อนรักที่แสนอารมณ์ดีของขึ้นเมื่อไหร่ ใครหน้าไหนก็อย่าขวางคุณชายเด็ดขาด จึงยื่นกุญแจรถให้เพื่อนแต่โดยดี แม้ไม่แน่ใจว่าการให้มันฆ่าที่ลาดจอดรถกับปล่อยให้มันขับไปทั้งๆที่กำลังพิโรธ อันไหนจะตายเร็วกว่ากัน!
คนร่างสูงขับรถออกจากที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว ฟางเหยียบคันเร่งเหมือนรถคันนี้ไม่ได้ติดเบรคมาให้ด้วย เอกับพิณได้แต่นั่งเงียบกลืนน้ำลายแทบไม่ลง บรรยากาศมาคุแบบสุดๆ ทั้งสามนั่งเงียบๆอยู่ในรถที่มีความเร็วสูงอยู่นาน จนพิณเริ่มทนไม่ไหว ส่งข้อความมาถามคนรักที่นั่งข้างคนขับ
เรากำลังจะไปไหนกันวะพี่?
ไม่รู้เหมือนกันหว่ะ แต่ถ้าให้เดา... น่าจะเป็นหัวหิน
หัวหิน!?!?!?!?!!
เอตอบคนรักอย่างใจเย็น เดาจากนิสัยเพื่อนที่ไม่แคล้วต้องเอาความทุกข์ไปทิ้งทะเล ดูจากเส้นทางพี่เพื่อนรักขับลืมตายแบบนี้ อีกไม่นานพวกเค้าทั้งสามคงไปยืนอยู่หน้าทะเลที่คุ้นเคยเป็นแน่
ไอ้ลิงน้อยเหนื่อยจนหลับคอพับอยู่หลังรถ ในขณะที่คนขี้แกล้งที่นั่งข้างคนขับแม้จะเหนื่อยไม่แพ้กันแต่หลับไม่ลงหรอกตอนนี้ อารมณ์ของเพื่อนรักที่ร้อนเป็นไฟ น่ากลัวเกินกว่าจะนอน อาการน็อตหลุดแบบนี้ของฟางไม่ได้มีให้เห็นกันบ่อยๆ ครั้งสุดท้ายที่คนอารมณ์ดีขี้แกล้งเดือดเป็นไฟก็ตอนที่เจอเหตุการณ์ไม่ต่างจากเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี๊ จริงๆสิ่งที่สาวหมวยพูดนั้นก็ทำเอช็อคจะแย่แล้ว แต่การที่คำพูดเหล่านั้นดันไปซ้อนทับคำพูดเก่าๆที่เคยกระแทกใจคนร่างสูงมาแล้วทำให้เอช็อคยิ่งกว่า อะไรมันจะเดจาวูขนาดนี้! คนช่างกวนห่วงเพื่อนรักจับใจ ที่เจอวันนี้น่ะเจ็บนัก แต่ที่มันไปกรีดซ้ำแผลเดิมน่าจะเจ็บเพิ่มเป็นหลายเท่า
..............................................
กลับมาแล้วจ้า ขอโทษที่หายไปนานนะคะ ยังจำกันได้มั๊ยเนี้ย!?!?!?! :)
By : lucy Date : 21 Jul 2012 00:40  
|
