แสนคิดถึง
"ความคิดถึง" ...เกิดขึ้นอยู่เสมอ
มากแค่ไหน ใช้ความห่างไกลมาวัดกันได้เลยทีเดียว...
มันเป็นความรู้สึกจากคนหนึ่งถึงอีกคน.....
เกิดขึ้นได้แม้แต่วินาทีแรกที่หันหลังหั้ยกันแล้วเดินจากมา
การได้คิดถึงใครบางคน เป็นหนทางหนึ่งที่ช่วยให้ชั้นเติบโต
และได้สัมผัสกับความเหงา
มันสอนให้ชั้นเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับความอ้างว้าง...
และทำให้ชั้นรู้จักอีกความรู้สึกหนึ่ง นั่นคือ "ความว่างเปล่า "
บางครั้งการที่ได้คิดถึงใครซักคน เพราะมันทำให้ชั้นรู้ว่า
ชั้นใส่ใจใครคนนั้น และปล่อยใจที่จะสัมผัสความรู้สึกรักและใส่ใจที่มีเค้าคนนั้น
แต่ในขณะเดียวกัน การที่คิดถึงใครคนนั้น โดยที่เราไม่รู้ว่า
เค้ารู้สึกเหมือนเราหรือเปล่า ช่างเป็นความรู้สึกที่ทรมานเหลือเกิน...
แต่ความคิดถึงก้อได้ก่อความรู้สึก"มีความสุข"ในหัวใจดวงนี้
เพราะชั้นเชื่อว่าการที่เราคิดถึงใครสักคนนึง.....เค้าสามารถรับรู้ถึงความรุ้สึกนี้ได้
ไม่ว่าจะไกลแสนไกลเท่าไร เพราะความรู้สึกนี้มันพิเศษลอยไปตามลมได้
หรือแต่หากเค้าไม่รับรู้มันก้อล่องลอยไปกับอากาศรอบๆตัวเค้านั่นล่ะ
แปลกดีนะ..เวลาที่เราคิดถึงใครมันทำหั้ยเราสามารถยืนข้างหน้าต่างแล้วมองออกไปข้างนอกได้นานแสนนาน
มันทำหั้ยเรายิ้มอยู่กับสิ่งของบางสิ่งที่ไม่มีชีวิตได้
มันทำหั้ยเหงา........แต่เราก้อยังยังอยากที่จะส่งความคิดไปหั้ยถึง
เพราะเวลาที่เราได้ยินคัยบอกว่า"คิดถึง"เรา
มันทำหั้ยเรารู้ว่าเค้าเองก้อมีวิธีการคิดถึงที่ไม่แตกต่างจากเราไปหรอก
แต่ก่อนไม่ว่านานเท่าไหน..ชั้นก็คิดถึงเธอเท่าเดิม
แต่ ณ เวลานี้ ชั้นคิดถึงเธอตลอดเวลา...ชั้นจึงได้รู้ว่าสถานการณ์มันเปลี่ยนไป..
เธอเคยพูดเล่นๆเวลาชั้นบ่นว่า "คิดถึง" ว่าเธอเองก็ "คิดถึงเหมือนกัน"
ชั้นไม่รู้หรอกนะว่าเธอรู้สึกอย่างนั้นจริงๆมั้ย..
ขอเพียงเธอได้รับรู้ว่าคิด............ถึงเธอก็เพียงพอแล้ว
เครดิต แสนคิดถึง
By : rain   Date : 1 Apr 2012 16:32
|