เจ้ากระรอกกับหิ่งห้อยน้อย
ณ ดินแดนที่มืดมิดแห่งหนึ่ง ถูกปกคลุมไปด้วยเถาวัลย์มีหนามแหลมเต็มไปหมด และที่นั่นก็มีเจ้ากระรอกตัวหนึ่ง คอยวิ่งไล่จับหิ่งห้อยน้อยตัวหนึ่งที่ส่องแสงวิบวับ อย่างมีความสุขอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แต่มันก็มักจะโดนหนามแหลมของเถาวัลย์เกี่ยวหรือทิ่มแทงเสมอเวลาที่วิ่งเล่น อยู่กับหิ่งห้อยน้อยอย่างเพลิดเพลิน เพราะด้วยความมืดที่ปกคลุมไปทั่วจนมองไม่เห็นนั่นเอง แต่ว่ามันก็ยังคงมีความสุข และสนุกสนานที่ได้ไล่จับหิ่งห้อยน้อยตัวนั้นอยู่เรื่อยมา
จนอยู่มาวันหนึ่ง ในขณะที่เจ้ากระรอกกำลังรู้สึกเหนื่อยและเจ็บปวดจากการโดนหนามเถาวัลย์ทิ่ม แทงอยู่บ่อยๆ มันก็บังเอิญเดินไปพบประตูบานหนึ่งเข้า ด้วยความสงสัย เจ้ากระรอกจึงเเปิดประตูออกไป และมันก็พบว่าเบื้องหน้ามีทุ่งหญ้าเขียวขจี มีต้นไม้มากมาย มีลำธารสายเล็กๆไหลผ่าน และมีแสงแดดอ่อนๆส่องสว่างให้ความอบอุ่นอยู่ ซึ่งมันเหมือนกับดินแดนที่เจ้ากกระรอกน้อยใฝ่ฝันอยากจะใช้ชีวิตอยู่มานาน แล้ว เจ้ากระรอกยืนอยู่ตรงกึ่งกลางประตู และลังเลอยู่นานว่า มันอยากจะอยู่วิ่งไล่จับกับหิ่งห้อยน้อยต่อไป หรือควรจะออกไปสู่ทุ่งหญ้าที่มีแสงสว่างสดใสรออยู่ เพราะตลอดเวลาเจ้ากระรอกคิดว่า การที่ได้อยู่วิ่งเล่นกับเจ้าหิ่งห้อยแค่นี้ก็มีความสุขเพียงพอแล้ว แต่ว่า นับวันเจ้าเถาวัลย์มีหนามแหลมพวกนี้มันก็ยิ่งโตวันโตคืนแผ่ขยายออกไป จนแทบจะไม่มีที่เหลือให้วิ่งเล่นกันได้เลย และบาดแผลที่ได้รับจากการโดนหนามทิ่มแทงนับวันก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ จนแทบจะทนไม่ไหว
ในที่สุด เจ้ากระรอกตัดสินใจที่ก้าวขาข้ามผ่านประตูนั้นออกไปสู่ดินแดนที่สว่างไสว แห่งใหม่นี้ โดยไม่กล่าวคำอำลาใดๆกับเจ้าหิ่งห้อยเลย ทั้งๆที่ใจจริงเจ้ากระรอกอยากจะพาหิ่งห้อยน้อยไปยังดินแดนแห่งใหม่ด้วยกัน แต่ว่าหิ่งห้อยจะสวยงามได้เมื่ออยู่ในที่มืดเพื่อเปล่งแสงออกมาอวดความงดงาม ในตัวเอง และเจ้ากระรอกก็เชื่อมั่นว่า หิ่งห้อยน้อยจะอยู่รอดปลอดภัยในดินแดนที่มืดมิดแห่งนั้นได้ เพราะมันมีปีกที่สามารถพาตัวเองบินขึ้นไปสูงเหนือเถาวัลย์เหล่านั้นได้
เจ้ากระรอกตัดใจเดินออกมาจากดินแดนที่มืดมิดเบื้องหลังมันโดยไม่หันกลับไป มอง แล้วปิดประตูบานนั้นเสีย เพื่อไม่ให้แสงสว่างลอดเข้าไปบดบังแสงในตัวของเจ้าหิ่งห้อยให้ลดลงไปได้ และก็ทำได้เพียงแต่หวังในใจว่า เมื่อยามตะวันลับ ท้องฟ้ามืดมิด ประตูบานนั้นจะเปิดออกมา และมีเจ้าหิ่งห้อยออกมาเปล่งแสงวิบวับหลอกล่อให้เจ้ากระรอกวิ่งไล่ตามอยางมี ความสุขบ้างในบางคืน แค่นี้ก็พอใจแล้ว
.......................จบ..........................P.B. 
ปล, แต่งไว้นานแล้วคะ เพิ่งเอามาลง
By : เป้   Date : 21 Mar 2012 21:56
|