|
คุณครูที่รัก #2
คุณครูที่รัก #2
ตอนเรียนกับยุ๊(ขออนุญาติเปลี่ยนชื่อเล่นคุณครูนะคะ)แอนท์เค้าก็ทำได้ดีนิอาจจะเป็นเพราะวิชาที่อาจารย์สอนเป็นอะไรที่แอนท์ชอบด้วยละมั่งและเพราะแบตบินตั้นเป็นกีฬาที่นักเรียนทุกคนเล่นได้อยูแล้วอาจารย์เลยสอนแค่กฎกติกานิดหน่อยและปล่อยให้เล่นกันเองคาบพละของเทอมนี้อยู่วันศุกร์เย็นซึ่งคาบสุดท้ายหลังเรียนพละเป็นคาบว่าง แอนท์เสียงเพื่อนห้อง2ที่ยืมสมุดการบ้านแอนท์ไปเมื่อชั่วโมงที่แล้วดังขึ้นแอนท์เดินไปรับสมุดการบ้านจากเพื่อนแล้วก็เดินกลับมาที่โต๊ะปิงปองที่ถูกดันไปติดผนังโรงยิมนักเรียนทุกคนจะเอากะเป๋ามาวางไว้ที่นี่เพราะไม่ต้องกลับไปที่ห้องแล้วอีกฝั่งของโต๊ะอาจารย์ยุพิญกำลังก้มหน้าติ๊กสมุดรายชื่อนักเรียนอยู่อาจารย์หันมามองแอนท์ที่กำลังเอาสมุดใส่กระเป๋า จัดกระเป๋าเรียบร้อยจังนะอาจารย์ทัก แอนท์หันมายิ้มแบบเขินๆก่อนที่แอนท์จะเดินกลับมาหาเพื่อนๆ "ธิณัฐดาช่วยครูถืองานนี่ไปเก็บหน่อยสิ" คะแอนท์ตอบพร้อมกับวางไม้แบตลงบนกระเป๋าใว้ที่โต๊ะและเดินมารับเอกสารจากมืออาจารย์ ส่งเอกสารให้แอนท์ถือแต่อาจารย์กลับเดินออมตัวแอนท์มาหยิบกระเป๋าและไม้แบตของแอนท์เดินนำหน้าแอนท์ไปที่บ้านพักของอาจารย์ซึ่งอยู่ด้านข้างโรงยิมเลยแปลงผักไปก็ถึงอาจารย์ไขประตูบ้านเดินเข้าไปถอดรองเท้าข้างในบ้าน เข้ามาสิอาจารย์เรียกแอนท์ แอนท์เดินเข้าถอดรองเท้าไว้ข้างๆกัน ขณะทีแอนท์กำลังมองไปรอบๆอาจารย์ปิดประตูบ้านกดล็อคและใส่กลอนอีก แอนท์หันมามองแต่อาจารย์ไม่ได้สนใจกลับเดินนำแอนท์ขึ้นไปข้างบนขึ้นมาสิเอามาวางข้างบนนี่อาจารย์สั่ง ถึงจะงงแต่แอนท์ก็เดิมตามไป ขึ้นไปข้างบนเปิดประตูเข้าไปก็เป็นห้องนอนด้านขวาติดกับประเป็นห้องน้ำอาจารย์วางกระเป๋าของแอนท์ลงบนเก้าอี้ทำงาน เดินมาถอดถุงเท้าใส่ตะกร้าและเดินเข้าห้องน้ำไปโดยที่ไม่ได้ปิดประตู อาจารย์จัดห้องน่าอยู่มากเลยแอนท์ที่ตอนนี้ยืนอยู่ตรงโต๊ะงานกำลังมองไปเรื่อยทั่วห้อง สายตามาหยุดลงกับนิตยสารเล่มนึงซึ่งวางอยู่บนโต๊ะเธอกำลังจะเปิดมันแต่มือที่เย็บเจี๊ยบเพราะล้างเสร็จของอาจารย์วางลงบนมือของแอนท์ เพราะตกใจแอนท์หันกลับมาทันทีแต่แก้มนุ่มๆของเธอก็ชนเข้ากับก้มเย็นๆของอาจารย์ใช่แก้มของอาจารย์ที่ตอนนี้ปราสจากเหงื่อนั้นเย็นเฉียบแอนท์กลับรู้สึกเหมือนมันยิ่งทำให้เธอร้อนขึ้นยังไงก็ไม่รู้ เอ่อ แอนท์ทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่เธอกลับก้มหน้าลงตอนนี้ความรู้สึกแปลกๆมากมายเกิดขึ้น อาจารย์จับไหล่แอนท์และเวี่ยงตัวเธอให้นั่งลงบนเตียงที่ห่างจากโต๊ะทำงานแค่ไม่กี่ก้าวแล้วอาจารย์ก็ลากเก้าอี้มานั่งข้างหน้าเธอ จบ ม.3แล้วจะไปเรียนที่ไหนต่อคำถามนี้ทำให้แอนท์รู้สึกโล่งขึ้นเยอะเลย ยังไม่รู้เลยคะ อ้าววางแผนได้แล้วนะ เหมือนอาจารย์จะรู้่ว่าแอนท์จะพูดอะไร ต้องวางแผนตั้งเทอมนี้แหละจะมาวางแผนตอนเทอม2มันจะไม่ทันนะ อาจารย์ขยับตัวมานั่งใกล้ๆแอนท์ครูอยากให้แอนท์เรียนต่อที่นี่นะ ฮึกี้อาจารย์เรียกเราว่าแอนท์ อาจารย์ว่าอะไรนะ พี่อยากให้แอนท์เรียนที่นี่คับ พี่เหรอ คับเหรอแอนท์ลืมเรื่องที่อาจารย์พูดไปแล้ว ตอนสอนอาจารย์พูดคะตลอดนี่น่า แต่แอนท์ชอบตอนอาจารย์พูดคับจัง ขณะแอนท์กำลังสับสน อาจารย์จับแขนแอนท์และขยับตัวเองมาใกล้ๆเธอ แอนท์แหงนมองอาจารย์ แอนท์รู้สึกยังไงเวลาอยู่ใกล้ๆพี่แบบนี้ แอนท์พูดไม่ออก อาจารย์พูดเหมือนเห็นใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะของแอนท์ ตื่นเต้นใช่มั้ยแล้วตอนที่นายเต้นายเดชแล้วก็นายอรรนพเข้าคุยมาจีบหละแอนท์รู้สึกแบบนี้มั้ย ไม่คะแอนท์ไม่รู้ตัวว่าตัวเองได้ตอบคำถามไปแล้วเพราะมัวแต่คิดว่าทำไมอาจารย์ถึงรู้ว่ามีใครจีบแอนท์บ้าง พี่ชอบแอนท์นะ ความเงียบเริ่มก่อตัว พี่คะแอนท์เรียกอาจารย์เหมือนที่อาจารย์แทนตัวเอง คับ* แอนท์สับสนคะ อาจารย์กอดแอนท์เบาๆ จูบหน้าผากเธอ ความรู้ดีๆอบอุ่นๆแบบนี้เรียกว่าอะไรนะย่ิ่งสับสนไปใหญ่แต่เธอขยับมือตัวเองมากอดอาจารย์ไว้แล้วในตอนนี้รู้สึกดีใช่มั้ยอาจารย์ถาม* คะ
พี่มั่นใจว่าแอนท์ไม่ชอบผู้ชายวันนี้พี่ถึงกล้าทำแบบนี้กับแอนท์ สองปีที่ผ่านมาพี่สังเกตุแอนท์อยู่ตลอด แอนท์มีท่าทางว่าจะเขินอายผู้คนไหนเหมือนตอนที่เขินพี่เลย *พี่รู้เหรอคะว่าแอนท์เขินเวลาที่พี่มองแอนท์
คับ รู้ก็พี่คอยดูแอนท์อยู่ตลอดแหละ แอนท์แก้มแดงขึ้นอีกครั้งแล้วเธอไม่ได้พูดอะไรอีก พี่ยุ๊ก้มลงจูบปากเธอเบาละกำลังจะผลักเธอให้นอนลงอ๋อดๆๆๆ แอนท์สะดุ้งเธอหันมองไปยังโรงยิมผ่านทางหน้าต่างห้องอาจารย์ มีใครมั้ยนะว่าเราเดินมากับอาจารย์ในขณะที่แอนท์กำลังคิดเธอพลิกแขนซ้ายขึ้นมาดูนาฬิกาที่ข้อมือเธอบอกเวลา4โมงเย็นนี่มันถึงเวลาเลิกเรียนแล้วนิ ก็ตอนที่เราเดินมานี่ก็เหลืออีก10นาทีจะหมดคาบพละนี่น่า ถ้ากลับบ้านช้าแม่จะว่ามั้ย *คะ
โทรบอกแม่สิว่าครูขอให้อยู่ช่วยงานก่อนอาจารย์พูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มือถือมาให้. *แอนท์รับโทรศัพท์ของอาจารย์มากดเบอร์แม่กดโทรออก อาจารย์ก็มาดึงโทรศัพท์ไปคุยเองคุณแม่น้องธิณัฐดานะคะพอดีคุณครูขอให้น้องอยู่ช่วยงานก่อนเดี๋ยวจะไปส่งให้นะคะ *อ๋อคะแม่ตอบแค่ประโยคสั้นๆ แล้วก็วางสายไป
พี่ยุ๊เอื้อมมือไปวางโทรศัพท์บนโต๊ะทำงาน และนั่งลงตรงต่ำแหน่งเดิมด้านหน้าแอนท์คราวนี้พี่ยุ๊รวบตัวแอนท์มากอดไว้แน่นทั้งที่แอนท์ไม่ได้ดิ้นเลยซักนิด แอนท์หนูรู้สึกยังไงกับพี่ แอนท์ตอบพี่ยุ๊ด้วยการกอดตอบเป็นการตอบที่ทำให้พี่ยุุ๊ยิ้มไม่หุบเลยละ พี่ยุ๊ยิ่งกอดแอนท์แน่นขึึ้นอีก มือพี่ยุ๊เริ่มซุ๊กซนแล้วหละตะขอเสื้อชั้นในแอนท์หลุดตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ ตอนนี้มือพี่ยุ๊อยู่ตรงหน้าอกแอนท์เรียบร้อยแล้วพี่ยุ๊รู้สึกได้ถึงใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะของแอนท์ พี่ยุ๊ใช้มืออีกข้างตบและลูบใหล่แอนท์เบาๆแอนท์รู้สึกผ่อนคลายขึ้นแต่เธอก็ยังเกร็งอยู่ดีเธอจับมือพี่ยุ๊ออกจากหน้าอกของเธอ กลัวเหรอคะพี่ยุ๊ถาม แอนท์ไม่กล้ามองหน้าพี่ยุ๊ พี่ยุ๊กอดแอนท์ไว้จูบหน้าผากเธอ
"พี่ขอโทษนะคะถ้าพี่ทำให้แอนท์กลัวพี่รักแอนท์นะ" พี่ยุ๊ดึงมือแอนท์มาโอบตัวเองไว้ แอนท์ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร "พี่เคยพานักเรียนคนอื่นมาที่นี่มั้ย"
"ไม่เคยคับแอนท์เป็นคนแรกและจะเป็นคนเดียวจะ"
"พี่ยุ๊เคยทำแบบนี้กับคนอื่นมั้ย"
"ถ้าตอนเรียนนะมีเพราะตอนนั้นพี่มีแฟนไม่น่ารักเหมือนแอานท์หรอก(พี่ยุ๊อยากให้แอนท์ยิ้มแต่ไม่เป็นผล)พี่เลิกกับเค้าก่อนจะเรียนจบ2ปีหลังจากนั้นพี่ก็ไม่ได้มีใครอีกก็5,6ปีแล้วมั้งที่พี่ไม่มีใครเพราะยังไม่เจอใครที่ใช่จนมาเจอแอนท์พี่มองแอนท์มาตั้งแต่วันแรกที่เห็นตอนวันที่แอนท์มาสมัครเรียน"
"วันสมัคร"
"ใช่จ๊ะแต่ตอนนั้นยังไม่คิดจะจีบหรอกแค่มองว่าเด็กคนนี้น่านักดีแต่พอเห็นแอนท์เขินเวลาที่พี่มองแอนท์ พี่อยากได้แอนท์เลยหละ แต่เพราะว่าแอนท์ยังเด็กและพี่ก็เป็นครูก็เลยต้องนิ่งให้มากที่สุดแต่ที่อดทนมาได้ขนาดนี้เพราะที่นี่ไม่มีทอมเลย(อันนี้เรี่องจริงทั้งโรงเรียนมีอาจารย์เป็นทอมอยู่คนเดียว)และก็เพราะแอนท์่ไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนเลยพี่เลยสบายใจแต่ก็หาโอกาสที่จะบอกแอนท์มาตลอดนะ วันนี้พี่มีโอกาสแล้วพี่ก็ไม่ปล่อยให้พราดหรอก แล้วแอนท์ละคะรู้สึกแบบนี้กับพี่บ้างมั้ยคะ"
"คะ"
"พี่ดีใจจัง"
อีกรอบแล้วที่มือพี่ยุ๊เริ่มซุ๊กซน
เดีิ๋ยวค่อยมาต่อนะคะ ขอโทษนะถ้าทำให้ขาดตอนง่วนนอนแล้ว มันคิดไม่ออก ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะเหมือนเดิมอยากได้คอมเม้นเยอะจะได้เอาไปปรับปรุงนะคะ
By : แปว Date : 5 Mar 2012 21:56  
|
