แจ้งลบกระทู้ หมายเลข : 480370
หัวเรื่อง : เรื่องเล่าของหัวใจ
ข้อความ :
ผมคิดผิดเอง
เคยคิดไหมครับว่าคนเราขอบคิดเข้าข้างตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องไดก็ตาม เราทุกคนพยายามหาเหตุผลเพื่อเสนอแนวคิดของตัวเองให้ดูดีดูเหนือกว่าผู้อื่นเสมอ ในเมื่อต่างคนก็มีความเชื่อในแนวคิดตัวเองแล้วอะไรละครับคือสิ่งที่ถูกและอะไรคือสิ่งที่ผิด
มีนิยามอยู่คำหนึ่งที่เขาบอกว่า ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์ผมไม่รู้หรอกนะครับว่ามันเป็นความจริงไหมเพราะผมก็เป็นเพียงเด็กมอปลายคนหนึ่ง ผมก็มีแฟนนะครับแต่ผมก็ยังไม่เข้าใจคบกันไปวันๆจนบางครั้งไม่รู้จะเรียกมันว่าความรักดีไหม ถ้าเป็นภาษาที่ผู้ใหญ่พูดก็คือ ความหลงมากกว่า ตัวผมเองก็เป็นคนที่ไม่ได้มีแนวคิดแตกต่างจากคนอื่นมากนักในบางครั้งผมก็ยังไม่สามารถตอบได้ว่า ผมคิดอะไรอยู่ อะไรทำให้ผมเสียใจ
จนกระทั่งวันหนึ่งผมเองได้พบเจอกับสิ่งที่ผมมั่นใจว่ามันคือความรัก เธอเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง เธอไม่ใช่คนสวย หรือเก่งอะไรมากมาย แต่ตัวเธอกลับรู้ใจผมไปเสียหมดไม่ว่าผมจะทำอะไรคิดอะไรอยู่ วันเวลาทำให้เราผูกพันกันมากขึ้น ผมยอมรับครับว่าวันนี้ผมรู้สึกดีเหลือเกิน กับการมีเธออยู่อย่างนี้ แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่าเธอจะรู้สึกเหมือนผมรึป่าว จนมาถึงวันนี้เราเองก็ได้พูดคุยกันเช่นเคย แต่การพูดคุยในวันนี้ทำให้ความรู้สึกที่ผมมีให้เธอเพิ่มมากขึ้น เมื่อเธอบอกผมว่าเธอชอบผม ผมดีใจและยินดีครับ การที่เธอบอกอย่างนั้นทำให้ผมให้ความสำคัญเธอมากขึ้นจนผมรู้สึกว่าเธอเป็นคนสำคัญในชีวิตของผมไปแล้ว ผมคิดเองนะครับว่าถ้าผมบอกความรู้สึกที่ผมชอบเธอเหมือนกัน เธอก็คงดีใจ ยินดีและให้ความสำคัญผมมากขึ้นไปอีกผมจึงตัดสินใจบอกเธอไป และแล้วคำพูดของผมเองที่กำลังทำให้เรื่องราวของเราเปลี่ยนไป เธอมีท่าทีหนักใจอย่างเห็นได้ชัด ใจผมเริ่มเกิดคำถามว่า ทำไมทั้งที่ผมเองก็ชอบเธอแล้วเธอก็เป็นคนบอกเองว่าเธอชอบผม ผมบอกตัวเองว่าอย่าคิดมากอีกไม่นานทุกอย่างก็คงลงตัว ด้วยความที่ผมอยากรู้จักเธอมากขึ้นผมตัดสินใจชวนเธอไปกินไอศกรีม แต่เธอกลับรีบปฏิเสธผมพร้อมกับคำว่าขอโทษ ผมบอกตรงๆผมเริ่มงงกับท่าทีของเธอ ยิ่งนานวันเธอก็ยิ่งทำตัวห่างผม เธอพยายามสร้างเงื่อนไขระหว่างเรา ผมหนักใจจริงๆครับผมตัดสินใจเปิดใจพูดกับเธอด้วยความรู้สึกจริงๆผมถามเธอว่า ทำไมเธอถึงเฉยชาใส่ผม ทำไมเธอต้องคอยปฏิเสธผมตลอดเวลาทั้งๆที่เรารู้สึกเหมือนกัน หรือว่าที่ผ่านมาผมคิดไปเองหมดเธอพูดเพียงว่าเธอขอโทษเธอไม่ได้ตั้งใจ และอีกประโยคหนึ่งที่ผมได้รับรู้จากเธอนั้นก็คือประโยคที่ว่า จะให้ตอบกลับความรู้สึกดีนั้นได้ยังไงในเมื่อเธอมีเขาอยู่แล้วฉันเองไม่อยากบาปนะคำว่าบาปแทงเข้ากลางใจผมอย่างจัง เพราะเป็นเหมือนคำที่คอยเตือนสถานะของผมนั้นเอง มันก็จริงอย่างเธอพูดผมมีแฟนแล้วไม่มีสิทธิไปวุ่นวายกับเธอ ผมไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกตัวเองดีเมื่อได้รับรู้ถึงคำๆนี้ ผมพยายามคิดอยู่พักใหญ่ ตอนนี้ผมสับสนไปหมด ผมพูดได้คำเดียวว่าผมเศร้าใจมากที่สุด ผมคิดว่าเรื่องของเรามันคงต้องจบไปผมพยายามตัดใจยอมรับความจริงผมกลับไปคุยกับเธออีกครั้งด้วยคำว่า ขอโทษผมขอโทษจริงๆ เธอกลับไม่แสดงท่าทีโกรธผมเธอเปลี่ยนเรื่องคุยไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีกเลย ผมตกใจมากที่เธอไม่โกรธ เธอให้อภัยผมทำให้ผมเริ่มดีใจที่เราจะได้กลับมาคุยกันเช่นเคยมา ผมก็ยังคุยและไถ่ถามเรื่องราวของเธอ เธอบอกผมว่าเธออยู่คนเดียวได้โดยที่ไม่ต้องทำให้ใครเดือดร้อน ผมเองก็เล่าเรื่องราวที่แย่ๆของผมให้เธอฟังแทนที่เธอจะรังเกียจ สมน้ำหน้าผมเหมือนที่คนอื่นเป็น แต่ไม่เลยเธอพูดเพียงว่า ดีขึ้นหรือยังเธอเป็นคนที่แปลกมากๆในสายตาผม ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมยอมรับครับว่าผมเจ้าชู้มาก ผมไม่เคยสนใจความรู้สึกใครคอยแต่เรียกร้องให้คนอื่นมาเข้าใจ แต่เธอทำให้ผมเข้าใจว่าบางครั้งผมก็เห็นแก่ตัวที่ไปรีบเร่งให้เธอต้องหนักใจ ทั้งๆที่เธอไม่เคยคิดจะจากกันไปไหนเธอยังอยู่ข้างผมคอยให้กำลังใจผมเสมอ เธอทำให้ผมรู้สึกผิด ทำให้ผมรู้ว่าตัวเองคิดผิดมาโดยตลอดทุกๆคำพูดที่เธอพูดกับผม ทั้งคำว่าขอโทษมันมีอิทธิพลกับความรู้สึกผมมากเหลื่อเกินทุกครั้งที่เธอพูดเหมือนเธอจริงจัง เหมือนเธอพูดมันออกมาจากความรู้สึกเธอจริงๆ การที่ผมได้พบกับเธอทำให้ผมสามมารถตอบคำถามในใจผมเองได้ว่า ความรักไม่ได้ทำให้ใครเป็นทุกข์แต่ความคิดของเราเองต่างหากที่ทำให้ใจเราทุกข์ ความจริงแล้วโลกใบนี้ไม่ไม่มีอะไรถูกหรือผิด มีเพียงความเชื่อในความคิดของตัวเองเท่านั้น การที่เราเชื่อในสิ่งที่เราคิดไม่ผิดและการที่เขาเชื่อในสิ่งที่เขาคิดก็ไม่ผิดเช่นกัน แต่มันอยู่ที่ว่าการคิดของเราจะทำให้ตัวเองหรือใครเดือดร้อนรึป่าว
By : คนหวังดี / 3 Mar 2013 03:05
เหตุผลที่แจ้งลบ :
ชื่อผู้แจ้งลบกระทู้ :
|
