Happy 1800 DVD




ลบกระทู้ หมายเลข : 487090

 หัวเรื่อง : Oo+++ Melody of Love ทำนองรัก...จังหวะหัวใจ+++oO ตอนที่ 10

 ข้อความ :

ตอนที่ 10

สายลมที่พัดมาปะทะใบหน้าคมทำให้รู้สึกผ่อนคลายจากความเหน็ดเหนื่อยที่ต้องตื่นมาถ่ายทำตั้งแต่เช้าตรู่ กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปบ่ายคล้อย เพราะเพิ่มการถ่ายภาพนิ่งด้วยทำให้ใช้ระยะเวลามากขึ้นกว่าที่วางแผนไว้ อีกทั้งยังต้องรับมือกับบรรดาพี่ๆในวงของเธอที่ขยันมาแซว มาแกล้งน้องอยู่ตลอดการถ่ายทำ เมื่อได้รับรู้โดยบังเอิญว่าเมื่อคืนน้องสุดรักไปนอนค้างอยู่ที่ไหน แม้ภีมจะชินกับการแซวของพี่ๆ แต่ไม่ใช่สำหรับคนรักของเธอที่กว่าจะถ่ายทำแต่ละฉากได้เล่นเอาหน้าแดงจนทำอะไรแทบไม่ถูก ตอนนี้บรรยากาศโดยรอบเงียบสงัดเนื่องจากบรรดาทีมงานและพี่ๆได้เดินทางกลับกรุงเทพไปกันหมดแล้ว คงเหลือไว้แต่เพียงเค้าและคนรักที่ตอนนี้กำลังนอนหลับสบายอยู่ในห้องพัก

หลังจากได้งีบหลับเอาแรง ภีมที่ตื่นขึ้นมาก่อนจึงออกมาเดินเล่นที่ชายหาดหน้าบังกะโล และยึดเปลญวนที่นัทมานั่งเล่นเมื่อวันก่อนเป็นที่นั่งพักผ่อน เค้าไม่แปลกใจเลยว่าทำไมนัทถึงได้มาหลับอยู่ตรงนี้ เพราะลมที่พัดเย็นสบาย อากาศที่บริสุทธิ์ และความเงียบสงบที่มีเพียงเสียงคลื่นกระทบฝั่งก็ทำเอาเค้าเคลิ้มได้เหมือนกัน

ภีมทอดสายตามองออกไปในทะเล คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ไม่น่าเชื่อตัวเองเหมือนกันว่าในวันนี้เค้าจะมีคนที่เค้ารักอีกครั้งหลังจากที่เคยคิดว่ามันจะปิดตายไปพร้อมกับใครบางคนซะแล้ว แค่คิดถึงร่างบางที่เป็นเจ้าของหัวใจก็รู้สึกมีความสุขจนอยากจะกอดอีกคนให้สมกับความรักที่มี ผลักดันให้ภีมลุกจากเปลเตรียมเดินกลับไปยังห้องพัก หากสายตาไม่ไปพบกับใครบางคนที่กำลังก้มๆเงยๆ อยู่ทางชายหาดถัดจากเขาไปไม่ถึง10เมตร ดูจากท่าทางน่าจะกำลังหาอะไรบางอย่าง ขาไวกว่าความคิด ภีมก้าวเดินไปยังจุดที่อีกคนยืนอยู่พร้อมทักทาย

“ขอโทษค่ะ มีอะไรให้ช่วยรึเปล่าคะ” ภีมถามผู้หญิงที่กำลังมองหาของอยู่ที่ชายหาด

“ขอบคุณค่ะ พอดีชั้นทำสร้อยข้อมือหล่นแถวๆนี้นะค่ะ อ้าว...ภีม” เสียงทักเรียกชื่อเค้าทำให้ภีมเพิ่งจะเห็นหน้าอีกคนชัดๆ

“เอ่อ มีน กลับมาจากอังกฤษเมื่อไหร่” ภีมเอ่ยทักเพื่อน

“กลับมาอาทิตย์ก่อนนะ เลยพาเพื่อนๆมาเที่ยวก่อนจะลุยงาน ได้ข่าวว่าเดี๋ยวนี้ดังใหญ่แล้วนี่”

“ก็ไม่หรอก งั้นเราช่วยหานะ” ภีมช่วยอีกคนเดินหาสร้อยข้อมือจนไปเจอมันตกอยู่ใกล้กับขอนไม้ริมหาด

“อะนี่” ภีมยื่นของในมือให้อีกคน

“ขอบคุณนะ เอ่อ อีก 3-4 เดือน แพทเค้าก็จะเรียนจบกลับมาแล้วนะ ภีมรู้รึยัง” มีนบอกข่าวล่าสุดของเพื่อนให้ภีมรับรู้ ชื่อที่ได้ยินทำเอาใจภีมกระตุก ชื่อนี้ไม่ใช่เหรอที่หลอกหลอนเค้ามาตลอด 3ปี

“เหรอ เราไม่ได้ติดต่อกับแพทนานแล้วล่ะ ไงเราขอตัวก่อนนะ แล้วค่อยเจอกัน” ภีมเอ่ยตัดบทและเดินกลับห้องพักด้วยหัวใจที่สั่นไหวอย่างรุนแรง ความหลังที่อีกคนฝากรอยแผลไว้ในใจเค้า มีนคงไม่รู้ ถึงได้ถามเค้าแบบนั้น ตอนนี้คนที่เค้าอยากเจอที่สุดคือคนรักในปัจจุบันเท่านั้น



“ภีมไปไหนมาคะ” นัททักอีกคนที่เดินเข้ามาในห้อง ภีมไม่ตอบอะไรแต่กลับเดินเข้ามาสวมกอดเธอซะแน่น

“ขอภีมกอดแบบนี้แป๊บนึงนะคะ” เสียงเศร้าๆจากร่างสูง ทำให้นัทยอมให้อีกคนกอดแต่โดยดี ตั้งแต่รู้จักกันมาเธอไม่เคยเห็นอีกคนอยู่ในสภาพแบบนี้มาก่อนเลย ทำได้แค่กอดปลอบใจกลับไป เธอจะไม่เซ้าซี้ถามหรอกนะว่าเค้าเป็นอะไร ถ้าภีมพร้อมเมื่อไหร่คงจะเล่าให้เธอฟังเอง

“เอ่อ...ภีมคะ นัทหิวแล้วนะ ไปหาอะไรกินกันดีกว่านะคะ” หลังจากที่ยืนให้อีกคนกอดมาสักระยะนึงแล้ว นัทก็เรียกสติของคนรักคืนมา ขืนยืนกอดกันต่อไปอย่างนี้เธอคงได้เป็นโรคกระเพาะแน่

“ขอโทษค่ะ ภีมแค่รู้สึกไม่ดีนิดหน่อย งั้นไปกันดีกว่า”

“ภีมคะ ตอนนี้ภีมมีนัทนะคะ ไม่ว่าจะเป็นยังไงนัทก็พร้อมยืนเคียงข้างภีมนะ” นัทจับใบหน้าของร่างสูงให้สบสายตาก่อนจะจูบที่ปลายคางของคนรักเบาๆ เรียกรอยยิ้มจากภีมได้ทันที ก็อีกคนไม่เคยแสดงออกแบบนี้มาก่อนนี่นา

“อย่าไปเผลอทำหน้าตาน่ารักแบบนี้ให้ใครเห็นนะคะ ภีมหวงรู้มั้ย เฮ้อ...เปลี่ยนใจไม่ไปกินข้าวทันมั้ยคะ” สายตาวิบวับที่ส่งมาทำไมเธอจะไม่รู้ว่าหมายถึงอะไร

“ทะลึ่ง...อยากอยู่ห้องก็อยู่ไปคนเดียวเลย นัทไปแระ” ภีมมองตามร่างบางที่เดินหนีเค้าออกไปก็ได้แต่ส่ายหน้ายิ้มกับอาการเขินของอีกคน และรีบเดินตามไปกุมมือให้เดินไปด้วยกัน


บรรยากาศการทานอาหารค่ำของสองคนดัง แม้คนจะไม่พลุกพล่านแต่รัศมีความเด่นของทั้งสองก็เรียกสายตาของผู้คนโดยรอบได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะพนักงานของรีสอร์ทที่แอบจับกลุ่มคุยกันเมื่อเห็นทั้งคู่เดินเข้ามาทานอาหารด้วยกัน ในขณะที่ทีมงานคนอื่นๆได้เดินทางกลับไปกันหมดแล้ว ไหนจะการเอาอกเอาใจที่มีให้เห็นตลอดเวลานั่นอีกล่ะ งานนี้แฟนคลับของทั้งคู่มีเฮกับข่าวที่เพิ่งได้รับรู้สดๆร้อนๆแน่ๆ

ภีมเองก็สังเกตเห็นสายตาหลายคู่ที่แอบมองมาแต่เค้าไม่ได้สนใจ เพราะเค้าเองก็คิดจริงจังกับนัท ไม่เห็นจะต้องแคร์กับสายตาของใครๆ

“อ้าวภีมเจอกันอีกแล้วนะ” ภีมมองคนที่เดินเข้ามาทัก เธอหนีอีกคนไม่พ้นเลยหรือไงนะ นัทก็ไม่อยู่ซะด้วยสิ

“เรามาทานข้าวนะ มีนล่ะทานอะไรรึยัง” ภีมยิ้มให้ มีนเดินมาพร้อมกับเพื่อนสาวอีกสองคน

“เรียบร้อยแล้วล่ะ เจอภีมก็ดีเลย เดี๋ยวพวกเราจะไปฉลองกันต่อที่ผับใกล้ๆนี่แหละ ภีมไปด้วยกันนะ ถือซะว่ามีนเลี้ยงขอบคุณที่ช่วยหาสร้อยข้อมือละกันนะ” คำชวนของเพื่อนเก่าทำเอาภีมตัดสินใจไม่ถูก

“เอ่อ...คือ”

“นะ ไปด้วยกันนะ นานๆจะได้เจอกัน ไงเดี๋ยวเจอกัน 2 ทุ่มหน้าผับนะ ไปล่ะ” มีนกล่าวยิ้มๆพร้อมรวบรัดไม่ให้ภีมปฏิเสธ เค้าคิดช้าหรืออีกคนเร็วเกินไปเนี่ย กว่าเค้าจะพูดอะไรอีกคนก็เดินจากไปซะแล้ว

“ว่าไงคะสุดหล่อ แอบคุยกะสาวที่ไหนคะ” นัทที่เดินกลับมาจากห้องน้ำแซวเมื่อเห็นภีมคุยกะสาวๆกลุ่มหนึ่งก่อนเธอเดินกลับมาที่โต๊ะ

“ปะ ป่าวค่ะ เพื่อนเก่าสมัยเรียนนะ พอดีเค้าชวนไปต่อที่ผับ นัทไปด้วยกันนะ” ภีมรีบแก้ตัวไม่อยากให้คนรักเข้าใจผิด

“แค่เพื่อนจิงอ่ะ...ภีมไปเถอะ นานๆจะได้เจอเพื่อนไม่ใช่เหรอคะ นัทขอพักผ่อนที่ห้องดีกว่า” นัทปฏิเสธไป ส่วนนึงเพราะยังรู้สึกเพลียๆอยู่ อีกส่วนนึงก็แอบงอนอีกคนที่ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็เป็นที่สนใจของสาวๆตลอดจนเธอแอบเคืองอยู่บ่อยๆ





นัทนั่งมองภีมแต่งตัวอยู่บนเตียง วันนี้ภีมเลือกใส่เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินแขนยาวกับกางเกงยีนส์สีกรม ที่ขับให้ผิวของภีมขาวเด่นและดูเท่ห์ขึ้นไปอีก แน่ใจนะเนี่ยว่าแต่งตัวออกไปเที่ยวกะเพื่อนอ่ะ

“มานี่คะ” นัทลุกเดินไปหาคนรักและจัดการพับแขนเสื้อให้เรียบร้อย ภีมมองตามการกระทำของอีกคนจะดีแค่ไหนนะถ้าทุกเช้ามีคนๆนี้มาคอยช่วยเค้าแต่งตัวทุกวัน

“อะเสร็จแล้ว...อย่ากลับดึกนะคะ และที่สำคัญ ห้ามไปเกาะแกะกะสาวอื่นนะ ถ้าจับได้ โดน รู้มั้ยคะ” นัทกล่าวยิ้มๆ

“ใครจะกล้าละคะ ว่าแต่ไม่ไปด้วยกันจริงๆเหรอ” ภีมคว้าร่างของนัทเข้ามากอด

“ไม่ล่ะ ภีมไปเถอะ นัทรอที่ห้องดีกว่า”

“งั้น...” เมื่อเห็นว่ายังไงก็ต้องไปคนเดียว ก่อนไปขอชื่นใจแฟนหน่อยละกัน ภีมก้มลงไปดอมดมความหอมหวานจากริมฝีปากบางคู่นั้น เค้าขอตุนความสุขและความรักจากผู้หญิงคนนี้ก่อนจะต้องไปเผชิญกับอดีตที่แสนเจ็บปวด จูบที่เนิ่นนานและเรียกร้องทำให้นัทต้องรีบเรียกสติของภีมไม่อย่างนั้นคงไม่ได้ไปไหนกันแน่นอน

“พอแล้วคะ รีบไปรีบกลับนะคะ” นัทดันหลังให้ร่างสูงเดินออกไปนอกบังกะโลและรีบปิดประตูก่อนที่ภีมจะเปลี่ยนใจ

...มันจะหนักซักแค่ไหนกันเชียว คงไม่มีอะไรเจ็บไปกว่าที่เคยแล้วมั้ง...คิดได้ดังนั้นภีมก็เดินตรงไปยังผับที่เป็นจุดนัดหมายทันที



เมื่อเดินมาถึงหน้าผับก็พบว่าสาวๆทั้งสามคนมายืนรอเค้าอยู่แล้ว การมาเที่ยวสถานที่แบบนี้มีเพียงผู้หญิงมันค่อนข้างอันตราย อย่างน้อยมีภีมก็พอจะหลอกสายตาใครหลายคนได้บ้างว่ามีผู้ชายมาด้วยปลอดภัยกว่า

มีนเลือกที่จะนั่งข้างภีมคนที่ครั้งนึงเธอเคยรู้สึกดีด้วยแต่ติดตรงที่ตอนนั้นภีมอยู่ในฐานะแฟนของเพื่อน เธอจึงเลือกที่จะถอยออกห่าง ต่างจากที่ตอนนี้ร่างสูงเป็นอิสระแล้ว เพื่อนเธอเองก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว มันคงไม่ผิดอะไรถ้าเธอจะเริ่มคิดกับภีมแบบจริงๆจังๆซะที

ฝ่ายภีมเมื่อได้มานั่งท่ามกลางสาวๆที่ขยันกันชงเหล้าให้เค้าดื่มอย่างต่อเนื่องก็พยายามจะปฏิเสธบ้างด้วยเพราะไม่อยากเมาจนหมดสภาพแล้วไปตื่นที่ห้องใครก็ไม่รู้มีหวังโดนแม่คุณตามไปฉีกอกแน่ แต่เมื่อเรื่องราวที่มีนยกมาพูดคุยมันก็ไม่พ้นสมัยที่เค้ายังคบกับแพทอยู่ ยิ่งฟังก็ยิ่งคิดถึงความหลังและความเจ็บปวดที่อดีตคนรักเคยฝากไว้ให้ ไหนจะเรื่องราวของแพทกับแฟนใหม่อดีตเพื่อนรักของเธอนั่นอีก จากที่เคยเบรคการชงของสาวๆกลับเรียกร้องซะเอง หวังให้ความเมาช่วยดับอาการทุกข์ใจที่เกิดขึ้น

“ภีมเมารึป่าวเนี่ย” มีนแตะมือของภีมที่ยังคงดื่มอย่างต่อเนื่องให้หยุดดื่มก่อน ตอนนี้เพื่อนๆของเธอออกไปวาดลวดลายอยู่กลางฟลอร์เปิดโอกาสให้เธออยู่กับอีกคนตามลำพัง

“แค่นี้เอง มาชนกันหน่อยมีน” สายตาเยิ้มที่มองมาเดาได้ไม่ยากเลย...เมาแน่นอน

“ภีมหล่อกว่าเมื่อก่อนอีกนะรู้มั้ย” มีนเดินเข้าหา และลูบใบหน้าคมนั้นอย่างหลงใหล

“ไม่รู้สิ เพราะเป็นนักร้องมั้ง”

“นั่นสินะ ตอนนี้ภีมเป็นนักร้องดังแล้วนี่นา ว่าแต่ หัวใจของภีมล่ะ ยังว่างอยู่มั้ย” มือเรียวลูบไล้ริมฝีปากของภีม ก่อนจะโอบรอบคอของร่างสูง

“เอ่อ...มีน” แม้สติจะเหลืออยู่ไม่มากแต่การกระทำของอีกคนก็บอกได้ว่าคิดยังไง ภีมได้แต่อึกอัก

“ว่าไงละคะ” มีนยิ่งรุกหนัก เมื่อภีมไม่ตอบเธอจึงโน้มใบหน้าของภีมลงมาเพื่อจะจูบ ฝ่ายภีมที่ยังคงมึนๆเบลอๆก็ไม่ทันได้ขัดขืน แต่ก่อนที่จะโดนสาวตรงหน้าขโมยจูบก็มีแรงมาดึงแขนเค้าให้ถอยหลังกลับไป

“ขอโทษนะคะที่มาขัดจังหวะ” เสียงนี้ชัดเลย ภีมหันไปมองคนข้างๆที่ตอนนี้ใส่เสื้อสายเดี่ยวตัวเล็กรัดรูปอวดหน้าอกหน้าใจทำเอาเค้าถึงกับเผลอกลืนน้ำลายลงคอ และรู้สึกเสียวสันหลังไปพร้อมๆกัน

“นัทมาไงคะ ไหนว่าไม่มาไง” ภีมรีบกอดกระชับเอาใจคนรัก จะหอมแก้มก็โดนดันหน้าไว้

“ก็เปลี่ยนใจแล้ว กลัวว่าสาวๆแถวนี้จะมาวอแวกับภีมนะสิเลยตามมา ทำไมคะ นัทมาไม่ได้เหรอ” นัทตอบพลางประชดคนรัก นี่ถ้าเธอไม่เปลี่ยนใจตามมาดูอีกคนไม่เสร็จผู้หญิงคนนี้ไปแล้วรึไง

“ภีม ผู้หญิงคนนี้เป็นใครเหรอคะ” มีนถามอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ก็อีกคนเล่นมาขัดจังหวะเธอ

“คือ...”

“ชั้นชื่อนัท เป็นแฟนของภีมค่ะ” ภีมไม่ทันได้พูดอะไร ก็โดนคนรักแย่งตอบแทนซะเอง...อย่าบอกนะว่ากำลังหึงเค้าอยู่เนี่ย

“จริงเหรอคะ ทำไมไม่เห็นภีมบอกมีนเลยละคะว่ามีแฟนแล้ว” มีนตอบกลับอย่างท้าทาย คำพูดจากมีนยิ่งทำให้นัทเคืองคนที่ยืนกอดเธออยู่ โดนแบบนี้ยังจะยืนยิ้มอยู่อีกนะ อยากจะทุบซักทีสองทีจริงๆ

“เหรอคะ ภีมคงลืมบอกคุณมั้ง ถ้าไม่เชื่อเดี๋ยวชั้นพิสูจน์ให้ดู ภีมคะ” ด้วยความโมโหที่โดนหยามนัทจึงแสดงให้อีกคนรู้ซะบ้างว่าอย่ามายุ่งกะคนของเธอ

“จ๋า” ภีมตอบกลับเสียงหวาน แค่เห็นหน้าคนรักไหนจะชุดที่ใส่อีกทำเอาใจเค้าเต้นไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียว

“จูบนัทหน่อยสิคะ” คำขอที่ได้ยินทำเอาสติที่มีอยู่น้อยนิดของภีมขาดทันทีในเมื่อมันเป็นสิ่งที่เค้าต้องการอยู่แล้ว ใบหน้าคมก้มลงไปจูบริมฝีปากบางอย่างโหยหาและเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆเมื่อได้รับการจูบตอบกลับมา ทั้งสองคนยืนกอดและแลกจูบกันอย่างดูดดื่มไม่สนใจใครทำเอาคนมองอย่างมีนอายแทนซะเอง เมื่อรู้สึกได้ว่ามือไม้ของคนรักเริ่มอยู่ไม่นิ่งนัทจึงถอนจูบออกให้ภีมมองตามอย่างเสียดาย

“ใจเย็นๆสิคะ กลับไปที่ห้องดีกว่านะ” นัทกระซิบที่หูของคนรัก ใบหน้าที่บึ้งตึงเปลี่ยนเป็นยิ้มทันที

ฝ่ายมีนที่เห็นอาการของคนทั้งคู่ ไหนจะสายตาของภีมที่มองตามร่างบางอย่างอาลัยอาวรณ์เมื่ออีกฝ่ายถอนจูบนั่นอีก เธอรู้สึกหน้าชาเหมือนโดนอีกคนตบหน้าเต็มๆ

“ขอตัวพาแฟนกลับก่อนนะคะ ไปคะภีม” นัทกระตุกแขนลากให้อีกคนเดินตาม ทิ้งให้มีนได้แต่ยืนอึ้งและเสียใจกับการอกหักอีกครั้ง ภีมสนใจแต่ผู้หญิงคนนั้นจนลืมแม้กระทั่งกล่าวลาเธอ เธอคงไม่มีทางสู้หล่อนได้จริงๆ





“นี่ดื่มหรืออาบเนี่ย ทำไมกลิ่นเหล้าหึ่งอย่างนี้คะ” เมื่อเข้าที่พักเรียบร้อยนัทก็พยายามผลักใบหน้าของอีกคนที่มาคอยป้วนเปี้ยนบนตัวเธอออก

“อื้อ...ขอแบบเมื่อกี้ไม่ได้เหรอคะที่รัก” ภีมเองก็ไม่ละความพยายามเมื่ออีกคนเอาแต่ดิ้นจึงตัดสินใจอุ้มไปวางที่เตียงซะเลย

“ว้าย...หยุดเลยนะ นัทยังไม่ได้เคลียร์ที่ไปนั่งกอดกับสาวเลยนะ” นัทพยายามดิ้น

“ภีมไม่ได้ทำอะไรเลยนะ มีนเค้าเดินเข้ามากอดเอง”

“เหรอ...เสน่ห์แรงนักนะ ปล่อยเลย ไปอาบน้ำเลยไปเหม็น”

“ไม่เอา ไหนว่าให้มาต่อที่ห้องไงคะ” เอากะแฟนเธอสิ ไหนว่าเมา ทีเรื่องแบบนี้แล้วความจำดีขึ้นมาซะงั้น

“ไม่ บอกมาเลยผู้หญิงชื่อมีนเป็นเพื่อนแน่เหรอ เพื่อนที่ไหนจะกอดจะจูบกันแบบนั้นคะ” น่าน...อาการนี้หึงชัวร์

“ก็เป็นเพื่อนจริงๆ อย่าเพิ่งคุยเรื่องของคนอื่นเลยนะ” สายตาภีมสลดแวบนึงแต่ก็พอที่จะทำให้นัทสังเกตเห็น

“ภีมคะ มีอะไรอยากบอกนัทรึเปล่า” นัทลูบไล้ใบหน้าของคนรัก เธอรู้ว่าอีกคนมีเรื่องราวบางอย่างในใจ

“ภีมรักนัทจริงๆนะ...” ภีมพูดคล้ายคนละเมอก่อนจะก้มลงไปจูบอีกคนอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนหน้านี้ที่ผับนัททำไปเพราะอารมณ์หึงหวง แต่ในเวลานี้ที่สติมีครบถ้วนจึงอดที่จะเขินอายไม่ได้ จูบที่นุ่มนวลและอ่อนหวานที่ภีมมอบให้ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ มือของร่างสูงก็แปะป่ายลูบไล้ไปทั่วร่างบาง เมื่อจูบจนพอใจแล้วภีมก็เปลี่ยนเป้าหมายไปยังซอกคอหอมกรุ่น ฝ่ายนัทที่โดนคนรักสัมผัสก็อดสะท้านวาบหวามไปกับการกระทำของภีมไม่ได้ ยิ่งร่างสูงเลื่อนใบหน้าไปยังหน้าอกที่มีเพียงสายเดี่ยวบางๆคั่นกลางเท่านั้นก็รูสึกเสียวจนเผลอครางออกมา และเริ่มรับรู้ได้ว่าคนด้านบนนิ่งไปแล้ว

“บ้าจริงเชียว...” นัทผลักร่างของภีมที่ตอนนี้หลับไปเรียบร้อย จัดการเช็ดหน้าและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้อีกคนจะได้นอนสบายขึ้นแม้จะขัดเขินที่ได้เห็นร่างกายของอีกคนก็ตาม ถ้าไม่บอกว่าเป็นผู้หญิงเหมือนกันใครจะไปเชื่อ ก็หน้าอกของภีมแบนซะจนเกือบไม่มี ไหนจะหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อเล็กๆเพราะออกกำลังกายเป็นประจำจากการเป็นนักร้องนั่นอีกล่ะ นี่เธอแค่แอบมองนะไม่ได้ตั้งใจจะดูซะหน่อย กว่าจะเรียบร้อยก็เล่นเอาพยาบาลจำเป็นเหนื่อยเหมือนกัน

“แพท แพท...” เสียงเรียกชื่อใครบางคนที่หลุดออกมาจากปากของคนรักทำให้นัทต้องเงี่ยหูไปฟังใกล้ๆ

“แพททำไมทำกับภีมแบบนี้ ทำไมต้องนอกใจภีมด้วย ทำไมล่ะแพท ทำไม” ประโยคต่อมามาพร้อมกับน้ำตาของร่างสูง คนที่คอยแต่หาเรื่องทะเลาะกับเธอทุกครั้งที่เจอ คนที่คอยหยอดคำหวานให้กันตลอดตั้งแต่ตกลงคบหากัน ไม่เคยเลยที่เธอจะเห็นอีกคนจะร้องไห้เสียใจอย่างเช่นตอนนี้

แพท...ผู้หญิงคนนี้คือใครกัน เค้าคงจะใจร้ายกับภีมมากสินะ ถึงได้เก็บมาฝันแบบนี้

“ภีมคะ ภีมยังมีนัทนะคะ นัทรักภีมนะ” นัทกระซิบข้างหูภีมเบาๆและจูบตรงหว่างคิ้วของร่างสูง จากที่เอาแต่ร้องไห้โวยวายก็หยุดและคว้าร่างบางมานอนกอดแนบอก

“ภีมรักนัทนะ นัทอย่าทิ้งภีมไปอีกคนนะ” ร่างสูงพึมพำ

“ค่ะ นัทไม่ทิ้งไปไหนหรอก นอนนะคะที่รัก” เมื่อได้รับคำยืนยันเสียงภีมก็เงียบไปพร้อมกับลมหายใจที่สม่ำเสมอให้นัทรู้ว่าคนรักเธอหลับไปเรียบร้อยแล้ว

เรื่องนี้เธอคงต้องหาคำตอบด้วยตัวเองซะแล้วล่ะขืนรอให้ภีมบอกเธอคงอึดอัดใจตายไปซะก่อน ว่าแต่จะสืบจากไหนดีน้า....เออใช่สิ เธอรู้แล้วว่าจะสืบจากใคร ค่อยว่ากันใหม่พรุ่งนี้ละกัน ตอนนี้ขอนอนเอาแรงก่อน






“โอ๊ย...ปวดหัวจัง” ภีมร้องโอดโอยเมื่อรู้สึกตัวตื่นก็แทบจะอยากนอนต่อเผื่อจะบรรเทาอาการปวดหัวในตอนนี้ได้บ้าง

“กาแฟดำค่ะ จะได้หายแฮ้งค์” นัทยื่นแก้วกาแฟในมือไปให้คนรักที่นั่งกุมขมับอยู่บนเตียง

“ขอบคุณค่ะ นี่ภีมตื่นสายเหรอคะเนี่ย” ภีมรับกาแฟมาดื่ม เกือบจะ10 โมงแล้วเป็นเพราะดื่มเมื่อคืนแน่เลย ว่าแต่เมื่อคืนเธอกลับมาห้องได้ยังไง จำได้คลับคล้ายคลับคลาเหมือนนัทจะตามไปที่ผับเลยอ่ะ

“ไปอาบน้ำคะ จะได้ทานข้าว นัทสั่งให้เค้าเอามาให้ที่ห้องแล้ว” นัทจูงมือภีมไปส่งหน้าห้องน้ำและดันร่างสูงให้เข้าไปอาบน้ำ

วันนี้นัทตื่นนอนแต่เช้าและรีบโทรหาใครบางคนที่น่าจะไขข้อข้องใจให้กับเธอได้...พี่แทน ทันทีที่เธอเล่าเรื่องราวเมื่อคืนให้พี่แทนฟังคร่าวๆ อีกฝ่ายก็ดูตกอกตกใจไม่น้อยที่ภีมได้เจอกับมีนซึ่งเป็นเพื่อนของแพทแฟนเก่าของภีม เมื่อนางเอกสาวถามถึงผู้หญิงที่ชื่อแพท พี่แทนก็เลยเล่าให้ฟัง

“ภีมกับแพทคบกันตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัย เมื่อภีมเรียนจบก็ไปเรียนต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศ ทั้งสองคนก็เลยห่างๆกันไปบ้างแต่ภีมก็มั่นคงในความรักที่มีให้แพท ไม่เคยคิดนอกใจ จนกระทั่งภีมเรียนจบกลับมา แพทก็ตัดสินใจไปเรียนต่อบ้าง เมื่อทนความคิดถึงไม่ไหวภีมก็เลยแอบบินไปหาแต่ก็ไปพบว่าแฟนตัวเองกำลังมีอะไรอยู่กับโอมเพื่อนรักของภีมที่เป็นผู้ชาย ภีมก็เลยโดนเซอร์ไพรส์ซะเอง มารู้ทีหลังอีกว่าตลอดเวลาที่คบหากันแพทไม่เคยซื่อสัตย์กับภีมเลย มีคนนู้นคนนี้เข้ามาตลอดทั้งผู้หญิงผู้ชาย กับโอมเองก็เริ่มคบกันตั้งแต่ตอนที่ภีมเรียนอยู่เมืองนอก และที่แพทไปเรียนต่อก็เพราะตามโอมไปเรียนที่นั่น หลังจากเหตุการณ์นั้นภีมก็ปิดตายหัวใจตัวเองมาตลอดจนมาเจอนัทเนี่ยแหละ”

เรื่องราวที่ได้รับรู้ทำให้นัทอดที่จะสงสารคนรักไม่ได้ เพราะเจอเรื่องเลวร้ายแบบนั้นสินะ ภีมถึงได้ร้องไห้ ถ้าความรักจากเธอสามารถบรรเทาความเจ็บปวดของอีกคนได้ เธอก็ยินดี

“ยืนเหม่อคิดถึงใครอยู่คะ แฟนอยู่ตรงนี้ทั้งคน” ภีมแอบหอมแก้มนัทและสวมกอดร่างบางที่กำลังยืนมองวิวชายทะเลอยู่ที่ระเบียงห้อง

“ก็คิดถึงคนนี้นะสิคะ กะล่อนจริงๆนะ ไปทานข้าวกันดีกว่า นัทหิวแล้ว” นัทพลิกตัวและแกล้งบีบจมูกของภีมเล่น

“จ้า” ภีมยอมเดินตามไปอย่างว่าง่าย ทุกครั้งที่มีผู้หญิงคนนี้อยู่ในชีวิตของเค้า อะไรๆก็ดูมีความสุขไปหมด

ระหว่างที่ทานอาหารกันก็มีโทรศัพท์ของภีมเข้ามา หลังจากคุยกันสองสามประโยคภีมก็วางสาย

“นัทคะ...ที่ภาคย์โทรมาบอกว่า เย็นนี้ป๊ากับม๊าให้ชวนนัทไปทานข้าวเย็นที่บ้านคะ ท่านอยากเจอหน้าว่าที่สะใภ้คนเล็ก”

“บ้า...ใครเค้าตกลงกับตัวเองกัน อย่ามาขี้ตู่นะ” นัทอายกับสรรพนามที่ภีมเรียกเธอ เธอไม่ได้แต่งเข้าบ้านเค้าซะหน่อยจะเรียกสะใภ้ได้ไง

“อ้าว ไม่รู้ล่ะ ภีมรับปากไปแล้ว ยังไงเย็นนี้นัทก็ต้องไปกับภีมนะคะ ห้ามปฏิเสธ ภีมให้เวลาทำใจครึ่งวัน...ป๊ากับม๊าใจดีค่ะ นัทไม่ต้องกลัวหรอก” ภีมจับมือคนรักมากุมไว้ เค้ารู้ว่านัทประหม่าที่ต้องเข้าพบผู้ใหญ่แต่การทำแบบนี้ก็ถือเป็นการให้เกียรติคนรักที่พาไปแนะนำให้พ่อแม่ของเธอได้รู้จัก

“ก็ได้ค่ะ” เมื่อเลี่ยงไม่ได้ นัทก็ตอบตกลง เธอรู้ว่าภีมอยากพาเธอไปเปิดตัวกับพ่อแม่ เพื่อแสดงความจริงใจของเค้าที่มีต่อเธอ แต่ก็อดประหม่าไม่ได้นะ ก็เธอไม่เคยต้องไปรายงานกับพ่อแม่ของแฟนมาก่อนนี่นา





“ภาคย์โทรหาน้องซิว่าถึงไหนแล้ว จะมากันตอนไหนเนี่ยจะมืดค่ำแล้วนะ” คุณหญิงวรกานต์เร่งให้ลูกชายคนโตโทรถามลูกสาวคนเล็กที่น่าจะเดินทางมาถึงบ้านได้แล้ว

“ใกล้ถึงแล้วม๊า ทำเป็นวัยรุ่นใจร้อนไปได้ นู่นไง มาถึงพอดีเลย” ภาคย์ชี้ให้มารดาเห็นรถสปอร์ตของภีมที่แล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน

“ไงเรา ไปแวะที่ไหนมาเนี่ย ม๊าบ่นจะแย่แล้วนะ” ภาคย์แซวน้องที่เดินกุมมือคนรักเข้ามา

“แวะซื้อของฝากนิดหน่อยนะเฮีย นัทคะ นี่เจ้าสัวชนาธิปและก็คุณหญิงวรกานต์ ป๊ากับม๊าของภีมเอง ส่วนนี่ก็พี่ภาคย์สุดหล่อ และก็คู่หมั้น คงไม่ต้องแนะนำแล้วนะ ทุกๆคนค่ะผู้หญิงคนนี้คือนัทแฟนของภีมค่ะ” ภีมแนะนำบุคคลในครอบครัวให้แฟนสาวรู้จัก พร้อมสรรพนามที่ภีมแนะนำตัวให้เธอทำเอานัทถึงกับเขินอาย

“สวัสดีค่ะ รบกวนด้วยนะคะ” นัทยกมือแสดงความเคารพทุกๆคน กริยาอ่อนช้อยงดงามถูกใจคุณหญิงยิ่งนัก

“รบกงรบกวนอะไรกันลูก คนกันเองทั้งนั้น ม๊าซะอีกต้องรบกวนหนูฝากดูแลเจ้าตัวแสบด้วยนะ ไปๆ ทานข้าวกันดีกว่า นมจันทร์ตั้งโต๊ะรอนานแล้ว” ภีมมองตามม๊าที่พาคนรักของเธอเดินไปที่โต๊ะทานข้าว

“อ้าวม๊า ลูกม๊าอยู่นี่นะ”ภีมแกล้งโวยวายที่ม๊าสนใจคนรักของเธอมากกว่าลูกตัวเอง

“ลูกที่ไม่ค่อยกลับบ้านนะเหรอ ม๊าว่าจะตัดหางปล่อยวัดแล้ว อย่าไปสนใจเลยลูกไปทานข้าวกับม๊าดีกว่า” นัทแอบหัวเราะ ก็ดูหน้าคนรักของเธอตอนนี้สิ งอนใหญ่เชียว

“ป๊าดูม๊าดิ ใจร้ายกับลูกตัวเองได้ลงคอ” ภีมรีบหาตัวช่วย

“อย่าเจ้าภีม เรื่องนี้ป๊าไม่เกี่ยว เคลียร์กันเอง ไปๆหนูฉัตร เจ้าภาคย์ ปล่อยเด็กมีปัญหาเค้าเรียกร้องความสนใจไปเถอะ” เจ้าสัวหัวเราะและเดินนำลูกชายกับว่าที่ลูกสะใภ้ตามคุณหญิงไป

“โหย ไรอ่ะ” ภีมเดินตามไปอย่างเซ็งๆ

“อะ ลองชิมดูนะลูก วันนี้นมจันทร์ทำสุดฝีมือเลยนะ ต้อนรับหนูโดยเฉพาะเลย” คุณหญิงตักอาหารให้นัทลองทาน

“ขอบคุณค่ะคุณป้า”

“ป้าอะไรกันเรียกม๊าดีกว่าลูก หนูนัทก็เปรียบเสมือนลูกสาวอีกคนของม๊านะ”

“ค่ะม๊า อร่อยมากเลยค่ะ” อาการเกร็งๆที่เคยมีก่อนมาพบเจอกับครอบครัวของคนรักผ่อนคลายขึ้น เธอสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่ทุกคนมีให้

“อร่อยก็ทานเยอะๆเลยนะ แม่ครัวจะได้ดีใจ” คุณหญิงหันไปยิ้มกับนมจันทร์ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ว่าที่ลูกสะใภ้คนนี้ สวย นิสัยดี ถูกใจจริงๆ

“แหมๆ พอได้ลูกสาวคนใหม่ ภีมก็ตกกระป๋องเลยนะ” ภีมที่นั่งข้างๆนัทอดที่จะหมั่นไส้ม๊ากับนมจันทร์ไม่ได้

“อะแน่สิ ก็หนูนัททั้งน่ารัก ทั้งนิสัยดีกว่าลูกม๊าบางคนแถวนี้นี่นา” ยิ่งได้ยินคำของม๊า หน้าของภีมยิ่งบึ้งเข้าไปใหญ่

“ภีมทานนี่สิคะ ของโปรดภีมทั้งนั้นเลยนะ” นัทที่อดสงสารคนรักที่โดนแกล้งไม่ได้ จึงเอาใจโดยการตักของโปรดให้ ทำเอาภีมยิ้มหน้าบาน

“ม๊าว่าคนที่ตกกระป๋องเป็นป๊ากับม๊ามากกว่ามั้ง บ้านก็แทบไม่กลับ ไม่รู้ไปขลุกอยู่ที่ไหน” ภีมแทบสำลักกับคำแซวนี้ ม๊าเธอรู้อะไรมาบ้างเนี่ย หันไปมองหน้าพี่ฉัตร อีกฝ่ายก็ยักคิ้วส่งยิ้มมาให้...ว่าแล้วเชียว

“คุณก็ อย่าไปแซวลูกเลย ดูสิหนูนัทหน้าแดงไปหมดแล้ว” เจ้าสัวหัวเราะชอบใจ แซวลูกสาวแต่คนที่เขินกลับเป็นแฟนลูกซะนี่ บรรยากาศบนโต๊ะอาหารวันนี้จึงอบอวลไปด้วยความสุข

หลังอาหารมื้อค่ำจบลง ป๊ากับม๊าก็ขอตัวไปพักผ่อน ภีมก็เลยพานัทไปชมห้องนอนส่วนตัวของเค้า แต่ก่อนจะขึ้นไปพี่ภาคย์ก็แอบมากระซิบบอกนัทว่า ภีมไม่เคยพาใครเข้าไปในอาณาจักรส่วนตัวมาก่อนเลย เธอเป็นคนแรกที่ไม่ใช่คนในครอบครัวที่ภีมให้เข้าไป มันหมายความว่าเธอเป็นคนพิเศษกว่าใครๆรึเปล่านะ

ห้องนอนของร่างสูงตกแต่งด้วยสีฟ้าอ่อน แบ่งเป็นสัดส่วนชัดเจน มีมุมทำงาน เครื่องเสียง จอLEDติดผนัง ภาพประดับรถยนต์สปอร์ตตามฝาผนัง และรูปเจ้าของห้องบนผนังเหนือเตียงนอน นัทสังเกตเห็นมีประตูเชื่อมต่อไปจากห้องนี้ลองเปิดดูก็พบว่าเป็นห้องเก็บเสียงสำหรับไว้คิดเพลงและซ้อมดนตรี ภีมยืนยิ้มมองคนรักสำรวจห้องอย่างกับจะหาว่าเค้าเอาใครมาแอบไว้ในนี้รึเปล่า

“เจอสาวๆมั้ยคะ แหมยังไม่ทันแต่งงานกันเลยนะเนี่ย โอ๊ย” ผลของการแซวเลยได้เล็บเป็นรางวัลตอบแทน

“สม ห้องสวยนะคะ” นัทเอ่ยชม และเดินตามภีมไปนั่งบนเตียง

“อยากมาอยู่ด้วยกันมั้ยล่ะ” ภีมรั้งร่างบางเข้ามากอด

“ทำให้นัทรักให้ได้ก่อนสิคะ” นัทท้าทายคนรักกลับไป

“โห ขนาดนี้แล้วยังไม่รักอีกเหรอ” ภีมอ้อนพร้อมซุกใบหน้าไปที่ซอกคอ

“อุ๊ย...ภีมไม่เอาค่ะ มันไม่เหมาะนะ คุณป๊ากับคุณม๊าก็อยู่” นัทพยายามขืนตัว

“งั้นคืนนี้ไปค้างที่คอนโดภีมนะคะ นะ พรุ่งนี้กว่านัทจะมีงานก็ตอนเย็นไม่ใช่เหรอ ของภีมก็มีคอนเสิร์ตตอนค่ำ ไปค้างด้วยกันนะ” ภีมออดอ้อน มีสาวให้นอนกอดมาสองคืน เค้าไม่อยากนอนคนเดียวแล้วนี่

“อืม ก็ได้ค่ะ” นัทยอมตกลง อีกคนก็นะ แอบเช็คตารางงานของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

“งั้นไปกันเลยดีกว่านะ เดี๋ยวจะดึก” ภีมลุกขึ้นและจูงมือนัทเดินไปขึ้นรถเพื่อเดินทางไปยังคอนโดของเค้าทันที





ภีมเดินยิ้มหน้าบานเข้ามาในคอนโด ทักทายทุกคนอย่างคนมีความสุขรวมถึงลุงวิทย์ที่มาเข้าเวรในคืนนี้ด้วย เมื่อได้เข้ามาในห้องของภีมก็ทำให้นัทอดคิดไปถึงวันแรกที่เธอมาค้างที่นี่ไม่ได้ คิดแล้วก็อายเหมือนกันนะที่หลงเข้าใจผิดอีกคนเสียยกใหญ่ ก็มันน่ามั้ยล่ะ ตื่นมาเจอตัวเองในสภาพแบบนั้น ใครบ้างจะไม่คิด

“ภีมคะ ทำไมตอนที่นัทเดินเข้ามา ลุง รปภ. แกยิ้มแปลกๆละ” นัทถามคนรักถึงสายตาที่แอบล้อเลียนเธอ

“ฮะ ฮะ ฮะ ถ้าอยากรู้เอาหูมาสิคะ เดี๋ยวภีมเล่าให้ฟัง” ภีมเล่าภาพที่ลุงวิทย์เห็นในคืนนั้น เรื่องราวที่ได้ยินทำเอานัทเขินจนหน้าแดง ป่านนี้ลุงเค้าไม่คิดว่าเธอเป็นพวกผู้หญิงไวไฟไปแล้วเหรอไง

“ไม่ต้องเครียดหรอกค่ะ ลุงวิทย์ไว้ใจได้ ไม่เอาไปพูดหรอก ตอนนี้ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ หรือว่าจะให้ภีมอาบให้ดี”

“ทะลึ่งอีกแล้วนะ พอเลย นัทอาบเองได้” นัทสะบัดหน้าใส่คนรักและเดินหนีเข้าห้องน้ำไป ภีมหัวเราะกับอาการงอนของอีกคน ตอนนี้เค้ารู้สึกว่าตัวเองโชคดีจังที่มีโอกาสได้มาพบกับผู้หญิงคนนี้...คนที่เข้ามาทำให้เค้ากล้าพอที่จะมีความรักอีกครั้ง ผู้หญิงที่เค้ารู้สึกตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบกัน ยิ่งได้ทำความรู้จักก็ยิ่งถูกใจและอยากครอบครองหัวใจดวงนี้มากขึ้นทุกๆวัน


_________________________________________________________

By : นนทกร(N)    / 8 Jan 2014 13:36

 Password ของผู้ตั้งกระทู้ :



แจ้งลบกระทู้ ( กรณีไม่ได้เป็นเจ้าของกระทู้ )   ถ้าไม่ได้เป็นเจ้าของกระทู้ ให้ Click ที่นี่ เพื่อแจ้งลบ




www.narak.com | ทอมดี้น่ารัก | บ้านทอมดี้ | น่ารักบอร์ด | ecard.narak.com | IRC Sever | Thai IRC | ห้องคุยสด

งาน หางาน งานราชการ งานรัฐวิสาหกิจ งานสถานศึกษา งานบริษัท หวย | ตรวจหวย สถิติหวย ตรวจสลาก

เกม เกมส์



Code by Moha