ลบกระทู้ หมายเลข : 485662

 หัวเรื่อง : LoVe OF Age นายทอมจอมกวนVSยัยจอมโหด บทนำ(RERUN)

 ข้อความ :

บทนำ
การกลับมาของ Love All Age ครับ แต่ขออณุญาติเปลี่ยนชื่อเป็น Love OF Age นะคร้บ ใครที่เคยติดตามอยู่ก็มาอ่านนะคร้าบ ส่วนคนที่ไม่เคยอ่านก็มาอ่านเยอะๆ กระผมจะได้มีกำลังใจอัพจนจบ
--------------------------------------------------------------------------

“ไอ้ ‘โรยอล’ แกอยู่ไหน” เสียงตะโกนที่ดังมากจนทำให้คนทั่วทั้งบริเวณนั้นหันมาสนใจต้นเสียง ซึ่งต้นเสียงนั้นก็ คือ ‘เมย์ ’ นักเรียนสาวแสนน่ารักที่มาพร้อมความโหดไปในตัวและเป็นคนที่ฉันชอบพร้อมกับคู่ปรับของฉันในทีเดียว

“มีอะไรกับฉันเหรอเมย์” ฉันตอบกลับเมย์พร้อมกับเดินตรงเข้าไปหา

“มีซิ มีแน่ ฉันจะมาขอท้าดวลกับนาย”

“ท้าดวลอะไรอีกละครับ คราวนี้” ฉันถามด้วยด้วยเสียงที่ยี้ยวนกวนใจสุดๆ

“ดวลสอบเข้าต่อ ม.4 ที่โรงเรียน P.S. High School ว่าใครจะได้คะแนนมากกว่ากัน” เมย์ตอบด้วยถ้าทีที่จริงจังเหมือนทุกครั้ง

“ย่อมได้แต่ต้องมีขอตกลงกันหน่อย อืม....” ฉันพูดไปพร้อมกับทำท่าทางครุ่นคิดไปด้วย

“นี่แกคิดอะไรดีๆได้อีกแล้วละซิโรยอล” เสียงของเพื่อนสนิทของฉัน ‘มีนา’ ขึ้นมาขัดบทสนทนาของฉันกับเมย์

“มีนา แกนี่สมเป็นเพื่อนสนิทของฉันจริงๆ” ฉันพูดพร้อมกับกอดคอเพื่อนรักของฉัน

“โรยอล นายคิดอะไรอยู่กันแน่รีบๆบอกมา” เมย์พูดพร้อมกับสีหน้าที่ตรึงเครียดและจริงจัง ( = = แมร่งจะเครียดอะไรของคุณหนักหนาครับ)

“ใจเย็นๆ จะบอกอยู่เดี๋ยวนี้แหละ เอาเป็นว่าถ้าใครแพ้ต้องทำตามที่คนชนะขอทุกอย่างไม่มีข้ออ้างที่จะไม่ทำเด็ดขาด ตกลงไหม ” ฉันพูดพร้อมทำสายตาเจ้าเล่ห์แบบอย่างเคย และเหมือนเมย์จะสังเกตเห็นสายตาจึงทำท่าทางครุ่นคิดอย่างหนัก แต่ยังไงซะเมย์ก้อต้องตอบตกลง 555+

“ก็ได้” เห็นไหมละยัยนั่นไม่มีทางปฏิเสธหรอก 555+ ^^

“อืม งั้นฉันจะประกาศให้ทุกคนในที่นี่เป็นพยาน ทุกคนครับผมโรยอลจะแข่งกับเมย์ถ้าใครแพ้ต้องทำตามคนที่ชนะบอกทุกอย่างช่วยเป็นพยานให้ด้วยนะครับ” เมื่อสิ้นเสียงผมแล้วทุกคนก็เหมือนจะรับทราบเพราะเกิดเหตุการณ์อย่างนี้บ่อยมากจนชินกันไปแล้ว


//MAY//
‘โรยอล’ ฉันทวนชื่อคนๆนี้ซ้ำไปซ้ำมาอยู่ในหัว เพราะตั้งแต่เค้าเข้ามาชีวิตฉันก็วุ่นวายไปหมด ย้อนกลับไปเมื่อตอนฉันอายุได้ 11 ปี ตอนนั้นฉันเป็นดาวเด่นของโรงเรียนประถมชื่อดังแห่งหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรฉันก็จะทำได้ดีกว่าคนอื่นเสมอ ไม่ว่าจะเป็น การเรียน ดนตรี กีฬา หน้าตา ฐานะ และอย่างอื่นอีกบลาๆๆ แต่แล้ววันนั้นก็มาถึง วันนั้นฉันจำได้ดีเป็นวันที่ 26 สิงหาคม 25xx ซึ่งเป็นวันเกิดของฉัน เป็นวันที่พระเจ้าประทานของขวัญอันเลวร้ายที่สุดในชีวิตให้กับฉัน นั่นก็คือ โรยอล เค้าเป็นเด็กผู้หญิงที่เข้ามาใหม่ในโรงเรียนของฉัน เค้าเป็นเด็กผู้หญิงที่เหมือนผู้ชายมาก หน้าขาวๆกลมๆ จมูกโด่งๆ ยิ้มสวย หน้าหวานแต่มีผมสีน้ำตาลม่วงซอยประบ่าทำให้ดูเหมือนผู้ชายหน้าหวานขึ้นมาทันที มีดวงตาสีน้ำเข้มที่สดใสแต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ ตอนนั้นฉันคิดว่าเค้ามีเสน่ห์มาก ( ขอเน้นย้ำว่าแค่ตอนนั้น) ถ้าฉันเป็นดี้คงได้กรี๊ดไปแล้ว แต่พอดีว่าฉันเกลียดทอมอย่างแรงงงง - - ตอนนั้นเค้าเข้ามาพร้อมกล่องของขวัญใบหนึ่งกล่องใหญ่มาก คุณครูแนะนำนายนั่นให้ทุกคนในห้องได้รู้จัก แล้วให้เค้ามานั่งข้างๆฉัน เค้าเดินเข้ามาหาฉันและแนะนำตัวให้รู้จักและยื่นของขวัญให้แล้วบอกว่าสุขสันต์วันเกิด *_* ฉันงงมากที่นายนั่นรู้วันเกิดฉันแตต่ฉันก็ไม่ได้ถามอะไรเค้า ตอนที่นายนายนั่นคุยกับฉันแลขี้อายมาก แลเป็นคนนิ่งๆ หงิมๆ แลไม่มีพิษมีภัย เป็นคนที่วันๆไม่ทำอะไรนอกจากนอน ไม่เคยสนใจอะไรเลยนอกจากบาสเก็ตบอล
แต่แล้ววันหนึ่งเค้าก็ทำให้ฉันกรี๊ดแตก วันนั้นเป็นวันประกาศผลสอบ BASD ซึ่งเป็นการสอบระดับชาติ นายนั่นได้คะแนนเต็มทุกรายวิชาทั้งๆที่ฉันได้คะแนนแค่ 97% เท่านั้น ToT ( - - แน่ใจนะว่าแค่) แค่นั้นยังไม่พอหลังจากนั้นจู่ๆนายนั่นก็ทำทุกอย่างดีไปหมด ดีมากกว่าฉันทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องการนอนเพราะมันนอนแมร่งทั้งวัน นายนั่นฮอตขึ้นเรื่อยๆละฉันเหมือนจะโดนลืมลงทุกวัน ToT ( -_-นี่คือประเด็นที่ทำให้แกคิดว่าเค้าเป็นของขวัญที่เลวร้ายใช่ไหม) และที่แย่สุดๆก็คือนายนั่นแกล้งฉันตลอดเวลาแกล้งได้ทุกวันไม่เว้นแม้วันหยุดราชการ และวันหยุกนักขัตฤกษ์ แหละนี่แหละเป็นเหตุที่ฉันเกลียดเค้าเอามากๆ และยกให้เค้าเป็นคู่ปรับตลอดกาลของฉัน ‘โป๊ก’

“ โอ๊ย! เจ็บนะ ไอ้หลิวแกตบหัวฉันฉันทำไมวะ ” ฉันบ่นเพื่อนสนิทของฉัน ‘ต้นหลิว’

“ก็แกอยากไม่ได้ยินที่ฉันเรียกทำไม ฉันเรียกแกตั้งนานแกก็ไม่สนนี่แกคิดอะไรยุวะ”

“ เปล่า แค่คิดถึงการแข่งคราวหน้าอะ”

“แข่งสอบเข้ากับโรยอลที่ P.S.High School โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งของประเทศใช่ปะ”

“*_* แกรู้ได้ไง” ฉันถามอย่างงงๆเพราะเรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อสิบนาทีที่แล้วเท่านั้น ข่าวแมร่งเร็วชะมัด - -

“แล้วมีอะไรบ้างที่เป็นเรื่องของแกกับโรยอลแล้วคนในโรงเรียนนี้ไม่รู้”

“ก็จริงของแก เอ๊ะ! เมื่อกี้แกว่าเรื่องของฉันกับโรยอลเหรอ แกพูดอย่างกับว่าฉันกับโรยอลเป็นอะไรกันอย่างนั้นแหละ แกพูดอน่างงั้นได้ไงไอ้หลิว แกตายแน่ ”ฉันพูดพร้อมเขย่าตัวไอ้หลิว

“ เฮ้ๆ ใจเย็นน่า แกจะอะไรหรักหนาวะ โรยอลเค้าก็ดีจะตาย” หลิวพูดพร้อมทำท่าชื่นชม แล้วตกลงแกเป็นเพื่อนฉันจริงหรือเปล่าเนี่ย - -

“ ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นแหละ ฉันรู้แค่สองอย่างคือฉันเกลียดทอม ฉันเกลียดไอ้บ้านั่น นายนั่นเป็นคู่ปรับของฉัน และการแข่งคาวหน้าฉันจะต้องชนะนายนั่นให้ได้จำไว้ ( ไหนบอกสองวะนี้สามแล้ว) ” ฉันพูดด้วยอารมณ์ที่ปรี๊ดแตกสุดขีดและรีบเดินหนีเพื่อนของฉันไปโดยไม่สนใจคำพูของมันเลย นี่ฉันจะชนะนายโรยอลได้ไหมเนี่ย เครียดแล้วถ้าแพ้นายนั่นจะทำอะไรกลับฉัน โอ๊ยๆยิ่งคิดยิ่งเครียด ไปว่ายน้ำดีกว่า ^^ (-_- เปลี่ยนอารมณ์ง่ายนะเธอ)

//Royal//
“เฮ้อ ไอ้มีนาฉันจะทำไงดีวะ ฉันไม่อยากแข่งกับยัยนั่นแล้ว” ฉันพูดตัดพ้อกับเพื่อนสนิทของฉัน

“เอ้า ทำไมวะ”

“แกก็รู้เหตุผลดี ถ้าฉันแข่งแล้วชนะยัยนั่นอีก ยัยนั่นก็ยิ่งเกลียดฉัน แกก็รู้ว่าฉันชอบยัยนั่น”
“’งั้นเอางี้ แกลองทำตามที่ฉันบอกดูนะ……” ไอ้มีนาพูดด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์ ก็มากระซิบข้างหูฉัน

“เฮ้ย!! แกเอาจริงเหรอวะ” ฉันตกใจสุดขีด

“เอาน่า รับรองได้ผล”

แล้วที่นี้จะเอายังไงดีวะฉัน ถ้าทำตามที่ไอ้มีนาพูดมันจะเกิดอะไรขึ้นไหม เฮ้อ คิดแล้วหนักหัวจริงๆ เมื่อไรนยัยนั่นจะเค้าใจซะทีนะ ว่าฉันรักเธอ โอ๊ยคิดไปคิดมาแล้วไปเล่นบาสดีกว่า……( อารมณ์ปรปรวนอีกคนแล้วนะแก - -)


จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้แล้วใครจะเป็นผู้ชนะ แล้วที่มีนาพูดนั้นมันคืออะรไร? ต้องรอติดามกันต่อไปครับ

By : Royal    / 7 Sep 2013 13:26

 Password ของผู้ตั้งกระทู้ :

  ถ้าไม่ได้เป็นเจ้าของกระทู้ ให้ Click ที่นี่ เพื่อแจ้งลบ