ถึงแม้ไกลแค่ไหนใจไปถึง
ไม่คำนึงใกล้ไกลใจไปหา
แม้เรานี้ห่างไกลไกลสุดตา
ใช่ปัญหาเพราะว่าใจไปถึงกัน
<เสี้ยวสมุทร>
คนที่รักกลับถูกมองข้าม
คนที่ต้องห้ามกลับเอาใจใส่
คนที่รักก็ทุ่เทใจให้หมดทั้งใจ
คนที่รักเราหมดใจให้ได้แค่เพื่อนกัน
ก็ไม่รู้ว่าทำไม
ที่ทำได้ก็เท่านี้
ให้ความผูกพันกับเธอแค่เพื่อนที่แสนดี
แต่กับเขานี่สิได้แค่รักเขาข้างเดียว
< มัธจัง>
อยากให้เชื่อว่า
หัวใจ ธรรมด๊า ธรรมดา ของฉัน
รัก ห่วงใย หวังดี มีให้กัน
ไม่น้อยหน้าใครทั้งนั้นรับรอง
<left>
|
|
...คนดีของฉัน...
คืนนี้จะขอฝันถึงคุณ
เพื่อซับเอาความอบอุ่น
ให้คลุกกรุ่นอยู่ภายใน
แม้ภายนอกจะหนาวเหน็บ
แต่ฉันก็เก็บไฟรักเอาไว้
ยามใดที่รู้สึกหนาวใจ
จะได้ก่อไฟรักไว้พักพิง
ฉันยังคงคอยเธออยู่ที่นี่
คอยคนดีด้วยใจหวัง
คอยเพราะมีดวงฤดีที่จีรัง
คอยเพราะยังรักเธอเสมอมา
คอยคำมั่นสัญญาอันสูงส่ง
ดวงใจคงรักเธอเฝ้าเพ้อหา
คอยเพราะฉันนั้นรักและศรัทธา
คอยเพราะว่าใจนี้...ยังรักเธอ
...ก้องกานต์...
ัใครเล่าจะมาจริงใจให้คนอย่างฉัน...
ก็ทุกวันเธอยังไม่เคยเห็นค่า
นึกเบื่อก็ไปนึกคิดถึงก็มา...
เคยเข้าใจไหมว่าฉันรู้สึกเช่นไร
จะทำอย่างไรให้เธอเห็นค่า...
หรือว่าต้องลงแล้วรักน
ี้แต่เอาน่าจะลองทนเธอดูอีกสักที.....
ถ้าคราวนี้เหมือนเดิมคงต้องเอ่ยลา
<มีโร่>
|