ยามค่ำคืนแสนโดดเดี่ยว
อยู่คนเดียวแสนเงียบเหงา
มีหมาเป็นเพื่อนเรา
มานั่งเฝ้าค่อยอุ่นใจ
ตอนนี้เธอไม่อย
ก็ไม่รู้เธออยู่ไหน
เธอนั้นเป็นอย่างไร
ฉันห่วงใย"คิดถึงเธอ"
<อ้ำ>

ลืมเขาเสียเถอะนะ
แล้วมาเริ่มต้นทำตัวเสียใหม่
ที่แล้วมาขอให้แล้วเลยผ่านไป
ตั้งต้นใหม่นะคนดี
นี่ก็ใกล้สอบเต็มทีแล้วนะเพื่อน
เธอจงอย่าลืมเลือนเสีย
ตั้งใจอ่านตำหรับตำราซะที
แล้วก็จงลืมคนที่ใจโลเล
แล้วเธอจะรู้ว่าเธอมีค่า
มากก่วาอยู่กับคนที่ไฉเฉ
ที่เธอเคยหลงรักเคยทุ่มเท
เขาก็แค่คนเสเพลไม่คู่ควรกับเรา <มัธจัง>

อย่าพูดถึงเขาได้ไหม
ฟังแล้วฉันรู้สึกใจหาย
เสียดแทงบาดลึกแทบตาย
กลัวรักจะสลายไม่เหมือนเดิม
อย่าพูดถึงเขาได้ไหม
ทำอย่างงัยให้ใจเธอมีแต่ฉัน
พูดถึงฉันซิ "พูดว่ารักกัน"
เพราะรักคำเดียวเท่านั้น
ที่ทำให้ฉันรู้สึกดี
nesa

แม้จะเจ็บมากมายสักเพียงไหน
ก็ไม่ขอร้องไห้ให้เธอเห็น
จะไม่ขอฟูมฟายเกินจำป็น
จะไม่ขอให้เธอเห็น..ความอ่อนแอ
จะขอเก็บน้ำตาไว้ในใจ
ไม่ให้ไหลออกมาให้ใครรู้
ชีวิตฉันยังต้องเดินยังต้องอย
ขอให้รู้ฉันแกร่งกว่าเธอเข้าใจ
ก็แค่เจ็บเล็กๆ น้อยๆ
รออีกหน่อยก็คงจางหาย
เจ็บแค่นี้...ฉันคงไม่ตาย
ก็แค่เสียดายที่เคยรักเธอ
สายหยุด แก้วประภา

ฉันยืนอยู่บนเส้นทางที่ไกลลิบ..........
เห็นดาวน้อยกระพริบผ่านฟากฟ้า
ใจอยากเอื้อมสอยดาวให้ลงมา..........
แต่ทว่ามิอาจคว้าดาวแนบใจ
ดาวดวงน้อยลอยคล้อยต่ำย้ำคำนั้น..............
ที่เอ่ยว่ารักฉันมากแค่ไหน
ถูกเฉือนด้วยรอยร้าวเจ็บเกินใคร.........
ดาวแหว่งไปเหมือนหัวใจข้าขาดรอน
อันคำมั่นสัญญาที่เคยให้...........
มิรักใครข้ารักเจ้าอย่าทอดถอน
ทุกทุกคำที่เจ้าพร่ำคำอ้อนวอน.......
.อย่าร้างรอนร้างลาจากข้าเลย
เจ้ารู้ไหมข้าเจ็บช้ำดั่งถูกกรีด.............
น้ำตาริดรินไหลเกินเอื้อนเอ่ย
เมื่อได้รู้ว่ารักเจ้ามีคู่เชย...............
คำเฉลยแห่งรักร้าวคือ ร้างลา.....<sario>